Podział administracyjny Francji

Podstawy współczesnego podziału administracyjnego Francji ukształtowały się w okresie rewolucji francuskiej. Zniesiono wówczas podział na prowincje i wprowadzono departamenty. W tym samym czasie pojawiły się także francuskie gminy, nieco później kantony i arrondissements. Najwyższy stopień tego podziału - regiony - wprowadzono dopiero w 2. połowie XX wieku. Jednocześnie od końca XIX wieku podejmowano nieudane próby ograniczenia nadmiernej liczby gmin. Ostatecznie nacisk kładzie się teraz bardziej na współpracę gmin, która przyjmuję formę związków międzygminnych bądź terytoriów zwanych pays.

Współczesna Francja dzieli się zatem na:

Nazwa		Liczba jednostek (2003)
polska	francuska	ogółem	część europejska	część zamorska
region	région	26	22	4
departament	département	100	96	4
okręg	arrondissement	342	329	13
kanton	canton	4 040	3 884	156
gmina	commune	36 679

Podział administracyjny Francji w X wieku

Departamenty zamorskie (départements d'outre-mer, DOM), z których każdy jest jednocześnie odrębnym regionem (régions d'outre-mer, ROM), stanowią integralną część Francji, wchodzącą w skład Unii Europejskiej.

Pozostałe obszary, czyli tzw. terytoria zamorskie (territoires d'outre-mer, TOM), choć stanowią część Francji, nie wchodzą w skład Unii Europejskiej. Do niedawna istniało sześć takich terytoriów, ale Polinezja Francuska, otrzymała status kraju zamorskiego (pays d'outre mer) a Nowa Kaledonia status sui generis według konstytucji. Z pozostałych czterech dwa posiadają status zwykły (Wallis i Futuna oraz Francuskie Terytoria Południowe i Antarktyczne), a dwa (Saint-Pierre i Miquelon oraz Majotta) – specjalny status zbiorowości terytorialnych (collectivités territoriales). Ponadto Francja sprawuje kontrolę nad kilkoma wyspami na Oceanie Indyjskim i Spokojnym.

Zobacz też

• listę oraz podstawowe dane statystyczne regionów i departamentów francuskich
• DOM-TOM.