Jaworowy Szczyt

{{{nazwa}}}

{{{nazwa oryginalna}}}

Mały Jaworowy Szczyt i Jaworowy Szczyt (podpisane formacje)
Państwo	Słowacja
Położenie	{{{położenie}}}
Pasmo	Tatry, Karpaty
Wysokość	2417 m n.p.m.
Wybitność	168 m
Pierwsze wejście	1897 K. Englisch, A. Englisch, J. Hunsdorfer
Położenie na mapie brak Brak mapy: SVK Tatry Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}

{{Góra infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | położenie = | współrzędne = | nazwa oryginalna = | nazwa = Nieznane pola: "sekundE", "stopniN", "minutE", "stopniE", "sekundN", "minutN" oraz "góra".

Jaworowy Szczyt (słow. Javorový štít) – słowacki szczyt o wysokości 2417 m n.p.m. w głównej grani Tatr, położony pomiędzy Małym Jaworowym Szczytem (Malý Javorový štít) a Ostrym Szczytem (Ostrý štít).

Topografia

Od Małego Jaworowego Szczytu wierzchołek jest oddzielony przełęczą Rozdziele (Javorová škára), głęboko wciętą w niemal poziomą grań szczytową. Bliżej Rozdziela znajduje się niższy zachodni wierzchołek, Pośredni Jaworowy Szczyt (Prostredný Javorový štít). Na wschód od niego, za płytką Jaworową Szczerbiną (Javorová štrbina), położony jest główny wierzchołek. Od Ostrego Szczytu jest on oddzielony Jaworową Przełęczą (Javorové sedlo).

Jaworowy Szczyt widziany od wschodu

Jaworowy Szczyt i Jaworowy Mur

Zbocza opadają w kierunku dolin: Zadniej Jaworowej (Zadná Javorová dolina) i Staroleśnej (Veľká Studená dolina). Północne ściany schodzące do Doliny Jaworowej tworzą wysokie (ok. 400 m) urwiska, którymi poprowadzono znane drogi taternickie. Razem ze ścianami Małego Jaworowego Szczytu i Jaworowych Turni tworzą one Jaworowy Mur – jeden z najpotężniejszych murów skalnych w Tatrach. W kierunku Doliny Staroleśnej, na południowy wschód odchodzi od niego granitowa Siwa Grań o długości kilkuset metrów, kończąca się w pobliżu szlaku turystycznego poprowadzonego z przełęczy Czerwona Ławka (Priečne sedlo) do Schroniska Zbójnickiego. Znajdują się w niej kolejno: Siwy Przechód, Siwa Kopa, Siwa Ławka, Siwy Mnich, Siwa Szczerbina i Siwy Mniszek. Na południowy zachód od grani rozciąga się Jaworowa Galeria, pochyły taras ograniczony z dołu Jaworowymi Basztami. W grani opadającej od głównego wierzchołka na Jaworową Przełęcz znajdują się niewielkie Siwe Czuby (Sivé zuby), oddzielone trawiastymi Siwymi Wrótkami (Sivé vrátka).

Historia i nazewnictwo

Pierwsze odnotowane wejścia – krakowianin Karol Englisch z matką Antoniną i przewodnikiem Johannem Hunsdorferem 1897, zimą węgierscy taternicy: Gyula Hefty i Gyula Komarnicki 1911. Do najważniejszych dróg w masywie należy m.in. wyznaczona w 1932 r. droga Wiesława Stanisławskiego, zimowe przejście – Zbigniew Korosadowicz w 1933.

Nazwa szczytu związana jest z położoną poniżej Doliną Jaworową.

Bibliografia

1. Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13184-5.brak strony w książce
2. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka Encyklopedia Tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.brak strony w książce

Linki zewnętrzne

• Panorama 360 stopni z Jaworowego Szczytu wraz z opisem