Polskie Radio Baranowicze

Polskie Radio Baranowicze

Państwo	{{{państwo}}}
Właściciel	Skarb Państwa
Prezes	Zbigniew Cis-Bankiewicz
Format stacji	radio informacyjno-muzyczne

{{Stacja radiowa infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | grafika = | commons = | dab+ = | wikicytaty = | redaktor naczelny = | alt grafiki = | data założenia = | państwo = | zastąpił = | częstotliwości w miastach = | data likwidacji = | inne nazwy = | zastąpiony = | opis grafiki = | siedziba = | www = Nieznane pola: "opis_zdjęcia", "wielkość_zdjęcia", "częstotliwość i miasto", "rok_założenia", "strona internetowa", "nazwy", "galeria_commons", "rok_likwidacji", "wikiquote", "plik playlisty", "prędkość strumienia", "kraj", "format sygnału", "red nacz" oraz "zdjęcie".

Polskie Radio Baranowicze – regionalna rozgłośnia Polskiego Radia w Baranowiczach, działająca w latach 1938–1939.

Siedziba rozgłośni znajdowała się na przedmieściach Baranowicz, przy ul. Narutowicza 72. Budowę nadajnika i biura rozpoczęto w lipcu 1937 i ukończono na wiosnę następnego roku. Wzniesione zostały dwa maszty radiowe o wysokości 141 metrów oraz dwa studia radiowe. Radio zostało uruchomione 1 lipca 1938 (regularny program był dostępny od 30 października) i nadawało na częstotliwości 520 kHz, a sygnał był dostępny w promieniu 120 km od nadajnika, co pozwalało na pokrycie większości województwa nowogródzkiego i północnej części poleskiego.

Jedynym dyrektorem w historii rozgłośni baranowickiej był Zbigniew Cis-Bankiewicz, pracujący także jako spiker. Spikerami stacji byli także Maryla Konzalówna i Stefan Sojecki, a technikami inż. Jerzy Foltański, inż. Roman Rogiński, inż. Borys Niewiadomski, inż. Teofil Terlecki i inż. Adam Twaróg.

Po rozpoczęciu kampanii wrześniowej kompleksy radia zostały zbombardowane przez Luftwaffe w dniach 14–16 września, a 17 września do Baranowicz weszły wojska radzieckie.

Po wojnie, na wniosek władz PRL, nadajnik z Baranowicz został przekazany Polsce i przeniesiony do podwarszawskiego Raszyna.

Obecnie budynki biurowe są wykorzystywane przez telewizję białoruską.

Bibliografia

• Stacja Polskiego Radia w Baranowiczach
• European Radio History