HD 2039: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne
m drobne redakcyjne
Linia 23: Linia 23:
| jas_abs = 3,96
| jas_abs = 3,96
| temp = 5947 ‭± 39
| temp = 5947 ‭± 39
| nazwy = CD-57° 71, HIP 1931, SAO 232025, TYC 8468-177-1
| nazwy = CD-57° 71, HIP 1931, SAO 232025, TYC 8468-177-1
}}
}}
'''HD 2039''' — [[żółty karzeł]] lub żółty [[podolbrzym]], położony w [[Gwiazdozbiór Feniksa|gwiazdozbiorze Feniksa]]. Gwiazda ta jest oddalona od [[Ziemia|Ziemi]] o około 330 [[rok świetlny|lat świetlnych]] i nie jest widoczna gołym okiem. W 2002 roku na orbicie HD 2039 odkryto [[planeta pozasłoneczna|planetę]] o masie co najmniej trzech [[masa Jowisza|mas Jowisza]]. Planeta ta, która otrzymała nazwę [[HD 2039 b|HD 2039 b]], była setną odkrytą egzoplanetą.
'''HD 2039''' — [[żółty karzeł]] lub żółty [[podolbrzym]], położony w [[Gwiazdozbiór Feniksa|gwiazdozbiorze Feniksa]]. Gwiazda ta jest oddalona od [[Ziemia|Ziemi]] o około 330 [[rok świetlny|lat świetlnych]] i nie jest widoczna gołym okiem. W 2002 roku na orbicie HD 2039 odkryto [[planeta pozasłoneczna|planetę]] o masie co najmniej trzech [[masa Jowisza|mas Jowisza]]. Planeta ta, która otrzymała nazwę [[HD 2039 b|HD 2039 b]], była setną odkrytą egzoplanetą.

Wersja z 22:01, 18 wrz 2011

Szablon:Propozycja Dobrego Artykułu

HD 2039
{{{oznaczenie Bayera}}}
Dane obserwacyjne (J2000.0)
Gwiazdozbiór

Feniks

Rektascensja

00h 24m 20s

Deklinacja

-56° 39′ 00″

Paralaksa (π)

{{{paralaksa}}}

Odległość

{{{odległość}}}

Wielkość obserwowana
(pasmo {{{pasmo}}})

{{{wielkość obserwowana}}}

Strumień promieniowania

{{{strumień promieniowania}}}

Rozmiar kątowy

{{{rozmiar kątowy}}}

Ruch własny (RA)

{{{ruch własny RA}}}

Ruch własny (DEC)

{{{ruch własny DEC}}}

Prędkość radialna

{{{prędkość radialna}}}

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

{{{rodzaj gwiazdy}}}

Typ widmowy

{{{typ widmowy}}}

Pole powierzchni

{{{pole powierzchni}}}

Objętość

{{{objętość}}}

Gęstość

{{{gęstość}}}

Metaliczność [Fe/H]

{{{metaliczność}}}

Wielkość absolutna

{{{wielkość absolutna}}}

Jasność

{{{jasność}}}

Okres obrotu

{{{okres obrotu}}}

Prędkość obrotu

{{{prędkość obrotu}}}

Inklinacja

{{{inklinacja}}}

Spłaszczenie

{{{spłaszczenie}}}

Przyspieszenie grawitacyjne

{{{przyspieszenie grawitacyjne}}}

Prędkość ucieczki

{{{prędkość ucieczki}}}

Wiek

6,7 mln lat

Temperatura

{{{temperatura}}}

Charakterystyka orbitalna
Krąży wokół

{{{krąży wokół}}}

Półoś wielka

{{{półoś wielka}}}

Okres orbitalny

{{{okres orbitalny}}}

Mimośród

{{{mimośród}}}

Prędkość ruchu

{{{prędkość ruchu}}}

Skład fotosfery
{{{skład}}}
Alternatywne oznaczenia
Oznaczenie Flamsteeda: {{{Flamsteed}}}
2MASS: {{{2MASS}}}
Bonner Durchmusterung: {{{BD}}}
Cordoba Durchmusterung: {{{CD}}}
Fundamentalny katalog gwiazd: {{{FK5}}}
Boss General Catalogue: {{{GC}}}
Katalog Gliesego: {{{GJ}}}
Katalog Henry’ego Drapera: {{{HD}}}
Katalog Hipparcosa: {{{HIP}}}
Katalog jasnych gwiazd: {{{HR}}}
SAO Star Catalog: {{{SAO}}}
{{{inne nazwy}}}
[[Plik:{{{mapa}}}|240x240px|alt={{{alt mapy}}}|{{{opis mapy}}}]]
{{{opis mapy}}}

HD 2039żółty karzeł lub żółty podolbrzym, położony w gwiazdozbiorze Feniksa. Gwiazda ta jest oddalona od Ziemi o około 330 lat świetlnych i nie jest widoczna gołym okiem. W 2002 roku na orbicie HD 2039 odkryto planetę o masie co najmniej trzech mas Jowisza. Planeta ta, która otrzymała nazwę HD 2039 b, była setną odkrytą egzoplanetą.

Nazwa

Oznaczenie HD 2039 pochodzi z katalogu Henry'ego Drapera[1]. W odróżnieniu od widocznych gołym okiem gwiazd takich jak Syriusz, Procjon czy Aldebaran, HD 2039 nie ma nazwy potocznej.

Charakterystyka

Gwiazdozbiór Feniksa, w którym znajduje się HD 2039.

HD 2039 jest stabilną[2] gwiazdą typu widmowego G, co oznacza, że świeci białym światłem, takim, jak Słońce. Pod względem masy gwiazda jest niemal identyczna[3], natomiast jej promień jest mniej więcej o 20% większy od słonecznego[3]. HD 2039 jest nieco gorętsza od Słońca, a jej temperatura efektywna wynosi 5947K[3]. HD 2039 ma wysoką metaliczność, 0,1 ± 0.16 [Fe/H], co zwróciło na nią uwagę astrofizyków[2].

Obserwowana wielkość gwiazdowa HD 2039 wynosi 9m[4]; oznacza to, że ciało nie jest widoczne gołym okiem, może być jednak obserwowane przez teleskop[5], absolutna wielkość gwiazdowa wynosi 3,96m[6] (dla porównania, dla Słońca ta wartość wynosi 4,83m). Wiek gwiazdy szacowany jest na 6,7 milionów lat[6].

HD 2039 znajduje się w mniej więcej takiej samej odległości, jak druga najjaśniejsza gwiazda nocnego nieba – Kanopus[7].

System planetarny

W 2002 zespół Anglo-Australian Planet Search odkrył planetę okrążającą HD 2039 po niezwykle ekscentrycznej orbicie[2]. Minimalna masa planety wynosi co najmniej trzy masy Jowisza, a jej okres orbitalny – ponad trzy lata. Planeta okrąża gwiazdę w odległości około dwóch AU[8], czyli dwa razy większej niż odległość, w jakiej Ziemia okrąża Słońce.

Odkrycie planety nie było ogłoszone w mediach popularnonaukowych, odkrywcy nie wydali oficjalnego komunikatu prasowego. Fakt, że była to setna odkryta planeta pozasłoneczna, został później zweryfikowany przez środowisko naukowe[9].

Towarzysz
Masa
(MJ)
Okres orbitalny
(dni)
Półoś wielka
(au)
Ekscentryczność
b 3.37 ± 0.49 1120 ± 23 2.23 ± 0.13 0.715 ± 0.046

Zobacz też

  1. HD==2039. Centre de Données astronomiques de Strasbourg. [dostęp 2011-09-14]. (ang.).
  2. a b c Tinney et al., R. Paul Butler, Geoffrey W. Marcy, Hugh R. A. Jones i inni. Four New Planets Orbiting Metal-enriched Stars. „The Astrophysical Journal”. 587 (1), s. 423–428, 2003. DOI: 10.1086/368068. Bibcode2003ApJ...587..423T. (ang.). 
  3. a b c Schneider, J.: HD 2039. [w:] Extrasolar Planets Encyclopaedia [on-line]. [dostęp 2011-09-14]. (ang.).
  4. HD 2039 -- Star. [w:] SIMBAD [on-line]. [dostęp 2011-09-14]. (ang.).
  5. Stellar Magnitudes. [w:] Astrophysics 162 Unit [on-line]. University of Tennessee, 2008. (ang.).
  6. a b Katalog Vizier. [dostęp 2011-09-15]. (ang.).
  7. Joe Rao: Great Star of the South. [w:] SPACE.com [on-line]. 2005-12-17. [dostęp 2011-09-14]. (ang.).
  8. Butler et al., J. T. Wright, G. W. Marcy, D.A. Fischer i inni. Catalog of Nearby Exoplanets. . 646 (1), s. 505–522, 2006. DOI: 10.1086/504701. Bibcode2006ApJ...646..505B. (ang.). 
  9. Robert Britt: Planet Tally Soars to Near 100, Astronomers Scramble to Keep Track. [w:] SPACE.com [on-line]. 2002-06-02. [dostęp 2011-09-15]. (ang.).
{{Przypisy}} Nieprawidłowe pola: przypisy.

Linki zewnętrzne

Szablon:Link GA