Jan Leon Kozietulski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Mathiasrex (dyskusja | edycje) kat. |
→Wywód genealogiczny: typo |
||
| Linia 25: | Linia 25: | ||
== Wywód genealogiczny == |
== Wywód genealogiczny == |
||
{{Tree|ojciec_ojca=Rafał Seweryn Kozietulski z Kozietuł|matka_ojca=Zuzanna Turowska |ojciec_matki=Kasper Grotowski z Grotowic|matka_matki= |
{{Tree|ojciec_ojca=Rafał Seweryn Kozietulski z Kozietuł|matka_ojca=Zuzanna Turowska |ojciec_matki=Kasper Grotowski z Grotowic|matka_matki=Konstancja Dobiecka z Dobiecina|ojciec=[[Antoni Kozietulski|Antoni Kozietulski z Kozietuł]]|matka=Marianna Grotowska z Grotowic|osoba='''Jan Leon Hipolit Kozietulski'''}} |
||
Uczestnik [[wojny napoleońskie|kampanii napoleońskich]] w latach 1806–1807 i 1808 r. w [[Hiszpania|Hiszpanii]]. W kwietniu 1807 roku został dowódcą 3 [[szwadron]]u szwoleżerów. 30 listopada 1808 prowadził szarżę szwoleżerów na przełęczy [[bitwa pod Somosierrą|Somosierra]]. Brał udział w kampanii austriackiej, w [[Bitwa pod Wagram|bitwie pod Wagram]] (1809), w kampanii rosyjskiej (1812–1813) i niemieckiej (1813–1814). Uczestnik [[Bitwa pod Lipskiem|bitwy narodów pod Lipskiem]]. Jego czyny są opiewane w pieśni "Marsz Kozietulskiego". W 1811 roku został baronem cesarstwa [[Francja|Francji]]. Był kawalerem [[Legia Honorowa|Legii Honorowej]]. Odznaczony [[Order Virtuti Militari|Orderem Virtuti Militari]] i rosyjskim [[Order św. Anny|Orderem Świętej Anny]]. |
Uczestnik [[wojny napoleońskie|kampanii napoleońskich]] w latach 1806–1807 i 1808 r. w [[Hiszpania|Hiszpanii]]. W kwietniu 1807 roku został dowódcą 3 [[szwadron]]u szwoleżerów. 30 listopada 1808 prowadził szarżę szwoleżerów na przełęczy [[bitwa pod Somosierrą|Somosierra]]. Brał udział w kampanii austriackiej, w [[Bitwa pod Wagram|bitwie pod Wagram]] (1809), w kampanii rosyjskiej (1812–1813) i niemieckiej (1813–1814). Uczestnik [[Bitwa pod Lipskiem|bitwy narodów pod Lipskiem]]. Jego czyny są opiewane w pieśni "Marsz Kozietulskiego". W 1811 roku został baronem cesarstwa [[Francja|Francji]]. Był kawalerem [[Legia Honorowa|Legii Honorowej]]. Odznaczony [[Order Virtuti Militari|Orderem Virtuti Militari]] i rosyjskim [[Order św. Anny|Orderem Świętej Anny]]. |
||
Wersja z 12:16, 29 wrz 2011
| |
| pułkownik | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
od 1806 |
| Stanowiska |
szef szwadronu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  .svg){kind=small}
| |
Jan Leon Hipolit Kozietulski herbu Abdank (ur. 4 lipca 1778 w Skierniewicach, zm. 3 lutego 1821 w Warszawie) – pułkownik wojsk polskich, dowódca 3. szwadronu 1. Pułku Lekkokonnego Polskiego Gwardii Cesarskiej (1er Régiment de Chevau-Légers Polonais de la Garde Impériale), dowódca 3 Pułku Eklererów Gwardii Cesarskiej (3e régiment des éclaireurs de la Garde impériale), dowódca 4 Pułku Ułanów Królestwa Kongresowego. Pochowany w podziemiach kościoła Świętej Trójcy w Belsku Dużym.
Wywód genealogiczny
| 4. Rafał Seweryn Kozietulski z Kozietuł | ||||||
| 2. Antoni Kozietulski z Kozietuł | ||||||
| 5. Zuzanna Turowska | ||||||
| 1. Jan Leon Hipolit Kozietulski | ||||||
| 6. Kasper Grotowski z Grotowic | ||||||
| 3. Marianna Grotowska z Grotowic | ||||||
| 7. Konstancja Dobiecka z Dobiecina | ||||||
Uczestnik kampanii napoleońskich w latach 1806–1807 i 1808 r. w Hiszpanii. W kwietniu 1807 roku został dowódcą 3 szwadronu szwoleżerów. 30 listopada 1808 prowadził szarżę szwoleżerów na przełęczy Somosierra. Brał udział w kampanii austriackiej, w bitwie pod Wagram (1809), w kampanii rosyjskiej (1812–1813) i niemieckiej (1813–1814). Uczestnik bitwy narodów pod Lipskiem. Jego czyny są opiewane w pieśni "Marsz Kozietulskiego". W 1811 roku został baronem cesarstwa Francji. Był kawalerem Legii Honorowej. Odznaczony Orderem Virtuti Militari i rosyjskim Orderem Świętej Anny.
Zmarł po długiej chorobie, którą pogłębiło fałszywe podejrzenie o sprzeniewierzenie pułkowej kasy, w wieku 43 lat 3 lutego 1821 w Warszawie. W uroczystościach żałobnych uczestniczyły tysiące mieszkańców stolicy. Pochowany został w kościele parafialnym w Belsku Dużym.
Od jego nazwiska ukuty został w latach zaborów, a następnie powtarzany w latach PRL-u, a nawet w III RP termin Kozietulszczyzna, dla podkreślenia skłonności Polaków do niepotrzebnej brawury prowadzącej do ogromnych strat bez widocznego efektu.
Był członkiem loży wolnomularskiej Zum Tempel der Weisheit (Świątynia Mądrości) w Warszawie i paryskiej Saint Louis de la Martinique des Frères réunis[1].
Jego imieniem nazwano przedwojenny 3 Pułk Szwoleżerów Mazowieckich.
Linki zewnętrzne
- Dyplom nadania przez cesarza Napoleona I tytułu barona Cesarstwa Francuskiego płk. Janowi Kozietulskiemu z 26 IV 1811 roku
- Potomkowie Sejmu Wielkiego
- Jan Kozietulski (cykl Trzech Szwoleżerów)
- ↑ Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738 – 1821 poprzedzony zarysem historji wolnomularstwa polskiego i ustroju Wielkiego Wschodu Narodowego Polskiego: uzupełnienia i aneksy, opracował Ludwik Hass, b.r.w., s. 70