Zieloni – Wolny Sojusz Europejski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
EmausBot (dyskusja | edycje)
Linia 126: Linia 126:
[[nl:Europese Groene Partij-Europese Vrije Alliantie]]
[[nl:Europese Groene Partij-Europese Vrije Alliantie]]
[[ja:欧州緑グループ・欧州自由連盟]]
[[ja:欧州緑グループ・欧州自由連盟]]
[[no:De europeiske grønne/Den europeiske frie allianse]]
[[no:European Greens–European Free Alliance]]
[[ru:Зелёные — Европейский свободный альянс]]
[[ru:Зелёные — Европейский свободный альянс]]
[[fi:Vihreät / Euroopan vapaa allianssi -ryhmä]]
[[fi:Vihreät / Euroopan vapaa allianssi -ryhmä]]

Wersja z 05:35, 2 lis 2011

Zieloni – Wolny Sojusz Europejski (Zieloni/WSE, ang. Greens/European Free Alliance, Greens/EFA) – jedna z frakcji politycznych w Parlamencie Europejskim. W kadencji 2009-2014 posiada 55 mandatów i jest czwartą co do wielkości grupą w PE.

Frakcja składa się z reprezentantów dwóch grup politycznych – partii Zielonych z krajów Unii Europejskiej zgrupowanych w Europejskiej Partii Zielonych i Wolnego Sojuszu Europejskiego, reprezentującego "narody bez państw". Zielonych/WSE można określić jako ugrupowanie centrolewicowe. Z Grupą Zieloni/WSE współpracuje polska partia Zielonych 2004 oraz Ruch Autonomii Śląska.

Grupa we współpracy z Zielonymi 2004 angażowała się w działania dotyczące ochrony Doliny Rospudy, obwodnicy Augustowa i europejskich korytarzy transportowych: kolejowego - Rail Baltica i drogowego - Via Baltica[1] oraz stanu wdrażania europejskiego prawa równościowego w Polsce[2].

Współprzewodniczącymi grupy w kadencji 2009–2014 są Rebecca Harms i Daniel Cohn-Bendit.

Historia

Szablon:Źródła

1979 - Pierwsze wybory do Parlamentu Europejskiego - trójka osób reprezentujących Wolny Sojusz Europejski (Volksunie i Fianna Fail) włącza się do Grupy na rzecz Koordynacji Technicznej i Obrony Niezależnych Frakcji i Członków.

1984 - Pierwsi Zieloni zostają wybrani: 7 osób z Niemiec i po 2 z Belgii i Holandii. Razem z innymi parlamentarzystami z Włoch i Danii oraz ugrupowań mniejszości z Flandrii, Sardynii i Kraju Basków tworzą Grupę Tęczową.

1989 - Przełomowe wybory dla Zielonych i Wolnego Sojuszu Europejskiego. Zieloni z Francji, Włoch i Portugalii dołączają do swych koleżanek i kolegów z Niemiec, Belgii i Holandii. Grupa składa się z 30 osób. Zieloni z Wielkiej Brytanii otrzymują wtedy, na fali obaw związanych z awarią reaktora nuklearnego w Czarnobylu, rekordowe poparcie - 14,9%, ale nie zdobywają mandatu z powodu panującego wówczas systemu większościowego.

W tym samym czasie 10 osób z Wolnego Sojuszu Europejskiego (z Flandrii, Szkocji, Katalonii, Kraju Basków, Korsyki, Sardynii, Irlandii, Andaluzji i Wysp Kanaryjskich) współtworzy Grupę Tęczową, opartą na partiach regionalnych i mniejszości narodowych.

1994 - Zieloni w Niemczech notują rekordowy wynik wyborczy, podczas gdy w Portugalii i Francji tracą wszystkie mandaty. Po raz pierwszy grupę zasilają osoby z Luksemburga i Irlandii, jednak cała frakcja topnieje do 23 członkiń i członków. W tym samym czasie WSE porozumiewa się z włoskimi i francuskimi partiami radykalnymi i współtworzy Europejski Sojusz Radykalny.

1995 - Podczas przemówienia ówczesnego prezydenta Francji na sesji plenarnej Europarlamentu, Jacques'a Chiraca, Zieloni w sposób spektakularny protestują przeciw francuskim próbom jądrowym na atolu Mururoa. Śmierć współprzewodniczącego grupy, Alexandra Langera, poważnie osłabia grupę, mimo faktu jej wzrostu liczebnego do 27 osób (z Austrii, Finlandii i Szwecji).

1999 - Wybranych zostaje 38 Zielonych i 10 osób z Wolnego Sojuszu Europejskiego. Po raz pierwszy te dwie frakcje tworzą wspólną, która staje się czwartą pod względem wielkości polityczną siłą w Parlamencie Europejskim. Michaele Schreyer, Zielona z Niemiec, staje się pierwszym zielonym komisarzem, odpowiada za budżet i walkę z korupcją. Zieloni współtworzą 5 z 15 rządów ówczesnej Unii Europejskiej (Belgia, Finlandia, Francja, Niemcy, Włochy), co daje im możliwość silnego oddziaływania na kształt Protokołu z Kioto.

2004 - 21 lutego powstaje w Rzymie Europejska Partia Zielonych, która jako pierwsza organizuje wspólną kampanię na skalę europejską. 26 marca ten sam status europejskiej partii politycznej otrzymuje WSE, podczas zebrania w Barcelonie z udziałem 31 organizacji członkowskich. W czerwcowych wyborach Zieloni zdobywają 34 miejsca, ale żadnego w nowych państwach członkowskich. Odnowiony zostaje sojusz z WSE (mającego nową reprezentantkę z Łotwy), przygarniają także niezależnych. Licząca 42 osoby wspólna grupa nadal jest czwartą siłą Europarlamentu.

2007 - Czescy Zieloni są pierwszą partią z nowego państwa członkowskiego UE, która wchodzi do rządu koalicyjnego. Rozwój wypadków w Parlamencie Europejskim sprawia, że Zieloni/WSE stają się piątą pod względem wielkości grupą w PE. Poza Czechami, Zieloni współrządzą w Finlandii, Irlandii i Włoszech.

2008 - Po wejściu do grupy deputowanego z Rumunii znów jest ona czwartą największą grupą PE. Rozpad rządu we Włoszech oznacza koniec koalicji, której częścią byli Zieloni. Grupa decyduje się na pierwszy Letni Uniwersytet Zielonych w Słubicach i we Frankfurcie nad Odrą.

Państwo Partia Podgrupa 2004-2009 2009-2014
Austria Die Grünen (Zieloni) Zieloni 2 2
Belgia Ecolo Zieloni 1 2
Groen! Zieloni 1 1
Nowy Sojusz Flamandzki Wolny Sojusz Europejski 0 1
Dania Socialistisk Folkeparti (Socjalistyczna Partia Ludowa)¹ obserwatorka EPZ 1 1
Estonia Indrek Tarand niezależny 0 1
Finlandia Vihreä Liitto (Liga Zielonych) Zieloni 1 2
Francja Les Verts (Zieloni) Zieloni 6 7
niezależni w ramach Europe Écologie niezrzeszeni 0 6
Partia Narodu Korsykańskiego Wolny Sojusz Europejski 0 1
Hiszpania (Aragonia): Chunta Aragonesista (Rada Aragońska) Wolny Sojusz Europejski 0 0
(Aragonia): Partido Aragonés Wolny Sojusz Europejski 0 0
(Katalonia): Iniciativa per Catalunya Verds (Inicjatywa dla Katalonii - Zieloni) Zieloni 1 1
(Katalonia): Esquerra Republicana de Catalunya (Republikańska Lewica Katalonii) Wolny Sojusz Europejski 0 1
(Galicia): Bloque Nacionalista Galego (Galicyjski Blok Nacjonalistyczny) Wolny Sojusz Europejski 0 0
Confederación de Los Verdes (Konfederacja Zielonych) Zieloni 1 0
(Kraj Basków): Eusko Alkartasuna (Solidarność Basków) Wolny Sojusz Europejski 1 0
Holandia GroenLinks (Zielona Lewica) Zieloni 2 3
Europa Transparant niezrzeszeni 2 0
Irlandia Green Party/Comhaontas Glas Zieloni 0 0
Luksemburg Déi Gréng (Zieloni) Zieloni 1 1
Łotwa Par Cilvēka Tiesībām Vienotā Latvijā Wolny Sojusz Europejski 1 1
Niemcy Bündnis 90/Die Grünen (Związek 90/Zieloni) Zieloni 13 14
Polska Zieloni 2004 Zieloni 0 0
Rumunia niezależny (László Tőkés) Wolny Sojusz Europejski 1 0
Szwecja Miljöpartiet de Gröna (Partia Zielonych) Zieloni 1 2
Partia Piratów (Szwecja) niezrzeszeni 0 1
Wielka Brytania (Anglia): Green Party of England and Wales (Partia Zielonych Anglii i Walii) Zieloni 2 2
(Kornwalia): Mebyon Kernow Wolny Sojusz Europejski 0 0
(Szkocja): Scottish Green Party (Szkocka Partia Zielonych) Zieloni 0 0
(Szkocja): Scottish National Party (Szkocka Partia Narodowa) Wolny Sojusz Europejski 2 2
(Walia): Plaid Cymru Wolny Sojusz Europejski 1 1
Włochy Federazione dei Verdi (Federacja Zielonych) Zieloni 2 0

¹obserwatorka Europejskiej Partii Zielonych


Zieloni - Wolny Sojusz Europejski łączy reprezentantów i reprezentantki z 16 państw. Ciemnozielonym kolorem zaznaczono 12 krajów, z których pochodzi więcej niż 1 europoseł/europosłanka, jasnozielonym zaś 4 państwa, z których każde wystawiło po 1 przedstawicielu/przedstawicielce, ciemnoszarym - państwa bez przedstawicieli, jasnoszarym - państwa spoza Unii Europejskiej.

Linki zewnętrzne