Ogólnorosyjski Rząd Tymczasowy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ToBot (dyskusja | edycje)
m poprawki redakcyjne wokół dat; zmiany kosmetyczne
ZéroBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.1) (Robot dodał es:Directorio de Omsk
Linia 15: Linia 15:


[[en:Provisional All-Russian Government]]
[[en:Provisional All-Russian Government]]
[[es:Directorio de Omsk]]
[[it:Governo provvisorio pan-russo]]
[[it:Governo provvisorio pan-russo]]
[[ru:Временное Всероссийское правительство]]
[[ru:Временное Всероссийское правительство]]

Wersja z 09:53, 27 lis 2011

Ogólnorosyjski Rząd Tymczasowy (Dyrektoriat) (ros. Временное Всероссийское правительство) – rząd tymczasowy powołany w czasie wojny domowej w Rosji 23 września 1918 w Ufie, przez przeciwników bolszewików.

Powstał w wyniku podporządkowania mu Komucza, Tymczasowego Rządu Syberyjskiego i innych rządów regionalnych. Rząd ten ogłoszono jedyną legalną władzą w całej Rosji.

W swoim ostatecznych kształcie Dyrektoriat z siedzibą w Omsku składał się z pięciu członków, pod przewodnictwem prawicowego eserowca Nikołaja Dmitrijewicza Awksientjewa. Pozostałymi członkami byli Władimir Zienzinow, również eserowiec , Piotr Wasiljewicz Wołogodski, reprezentujący rząd syberyjski, przedstawiciel Związku Odrodzenia Rosji generał Wasilij Bołdyriew i kadet W.A.Winogradow. 4 listopada 1918 Dyrektoriat powołał 14-osobowy gabinet pod przewodnictwem Piotra Wasiljewicza Wołogodskiego. Ministrem wojny w tym rządzie został, pod presją Wasilija Bołdyriewa , admirał Aleksandr Kołczak. Było to stanowisko w dużej mierze honorowe. Program Dyrektoriatu przewidywał ponowne zjednoczenie ziem rosyjskim oraz walkę z rządem sowieckim i Niemcami . Rządu tego nie uznał i nie podporządkował się mu gen. Anton Denikin.

14 września 1918 rząd Wielkiej Brytanii uznał Ogólnorosyjski Rząd Tymczasowy, jednak stosowna uchwała dotarła do Omska już po jego upadku, który nastąpił 17 listopada 1918 r. wskutek zamachu stanu, który wyniósł do władzy admirała Aleksandra Kołczaka .

Bibliografia