Konwencja wrześniowa: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Konwencja wrześniowa''' ([[Język włoski|wł.]] ''Convenzione di settembre'') |
'''Konwencja wrześniowa''' ([[Język włoski|wł.]] ''Convenzione di settembre'') – traktat podpisany [[15 września]] [[1864]] roku pomiędzy rządem [[Zjednoczone Królestwo Włoch|Zjednoczonego Królestwa Włoch]] i [[II Cesarstwo Francuskie|Cesarstwa Francuskiego]], który stanowił, że: |
||
* [[Napoleon III Bonaparte]] zgadza się wycofać w ciągu dwóch lat wszystkie francuskie siły z [[Rzym]]u i [[Lacjum]] |
* [[Napoleon III Bonaparte]] zgadza się wycofać w ciągu dwóch lat wszystkie francuskie siły z [[Rzym]]u i [[Lacjum]] |
||
* włoski rząd gwarantuje granice [[Państwo Kościelne|Państwa Kościelnego]] obejmującego ww teren |
* włoski rząd gwarantuje granice [[Państwo Kościelne|Państwa Kościelnego]] obejmującego ww teren |
Wersja z 14:28, 26 gru 2011
Konwencja wrześniowa (wł. Convenzione di settembre) – traktat podpisany 15 września 1864 roku pomiędzy rządem Zjednoczonego Królestwa Włoch i Cesarstwa Francuskiego, który stanowił, że:
- Napoleon III Bonaparte zgadza się wycofać w ciągu dwóch lat wszystkie francuskie siły z Rzymu i Lacjum
- włoski rząd gwarantuje granice Państwa Kościelnego obejmującego ww teren
- rząd włoski zgadza się przenieść stolicę z Turynu do Florencji, położonej w centrum kraju, co ma pokazać, że nie będzie dążyć do uczynienia Rzymu stolicą, co proklamowano wcześniej 27 marca 1861 roku
Traktat spotkał się ze sprzeciwem papieża Piusa IX, francuskich katolików i włoskich patriotów. Przenosiny stolicy do Florencji spotkały się z demonstracjami w całych Włoszech. Ostatnie wojska francuskie opuściły Rzym w grudniu 1866. Napoleon III miał nadzieję, że władze włoskie porozumieją się z papieżem i doprowadzą do ugody we wszystkich spornych kwestiach.
Papież odrzucił wszelkie propozycje ugody, co spowodowało, że w październiku 1867 grupa Włochów pod dowództwem Giuseppe Garibaldiego przeprowadziła inwazję Lacjum, ponosząc jednak klęskę pod Mentaną z rąk 2000 francuskich żołnierzy przysłanych w pośpiechu przez Napoleona III. Garnizon francuski powrócił do Rzymu.
W sierpniu 1870 roku wybuchła wojna francusko-pruska, którą Włochy wykorzystały do zajęcia ziem papieskich.
Aż do czasów traktatów laterańskich tzw. kwestia rzymska, tj. statusu Rzymu, pozostała punktem spornym pomiędzy Włochami i papiestwem.