Ante Gotovina: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m drobne redakcyjne |
m r2.7.1) (Robot dodał gl:Ante Gotovina |
||
Linia 56: | Linia 56: | ||
[[ar:أنته غوتوفينا]] |
[[ar:أنته غوتوفينا]] |
||
[[be-x-old:Антэ Гатовіна]] |
[[be-x-old:Антэ Гатовіна]] |
||
⚫ | |||
[[bg:Анте Готовина]] |
[[bg:Анте Готовина]] |
||
⚫ | |||
[[ca:Ante Gotovina]] |
[[ca:Ante Gotovina]] |
||
[[cs:Ante Gotovina]] |
[[cs:Ante Gotovina]] |
||
Linia 65: | Linia 65: | ||
[[eo:Ante Gotovina]] |
[[eo:Ante Gotovina]] |
||
[[fr:Ante Gotovina]] |
[[fr:Ante Gotovina]] |
||
[[gl:Ante Gotovina]] |
|||
[[hr:Ante Gotovina]] |
[[hr:Ante Gotovina]] |
||
[[it:Ante Gotovina]] |
[[it:Ante Gotovina]] |
Wersja z 03:08, 3 sty 2012
generał porucznik | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Przebieg służby | |
Lata służby |
lata 70. XX w. (Legia Cudzoziemska) |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy |
Ante Gotovina (ur. 12 października 1955 w Tkonie) – chorwacki żołnierz i generał, zbrodniarz wojenny. W 2011 został skazany przez Międzynarodowy Trybunał Karny dla byłej Jugosławii na 24 lata więzienia za zbrodnie popełnione w 1995 roku na Serbach. W Chorwacji jest uznawany za jednego z największych bohaterów wojny z Serbią.[1]
Biografia
Gotovina urodził się na wyspie Pašman niedaleko Zadaru. W wieku 16 lat opuścił rodzinny dom i został marynarzem. Na początku lat 70. wstąpił do Legii Cudzoziemskiej, pod przybranym nazwiskiem Andrija Grabovac. Po odbyciu szkolenia w Pau został żołnierzem elitarnego 2 Cudzoziemskiego Pułku Powietrznodesantowego. Po pięciu latach opuścił tę jednostkę i w 1979 otrzymał obywatelstwo francuskie.
W latach 80. udał się razem ze swoim przyjacielem Dominique Erulinem do Ameryki Łacińskiej i w Argentynie oraz Gwatemali organizowali grupy paramilitarne. W Kolumbii poznał swoją pierwszą żonę, Ximenę i przybrał kolejny pseudonim – Toni Moremante.
W 1990 Ante Gotovina powrócił do Chorwacji i rok później został oficerem biorąc udział w wojnie w Jugosławii. W 1994 otrzymał awans na stopień generała dywizji. Podczas operacji Burza w 1995 został oficerem dowodzącym w regionie Splitu. W latach 1996–2000 był naczelnikiem armii chorwackiej.
W 2001 chorwacki pisarz Nenad Ivanković napisał książkę Ratnik – pustolov i general (jedna biografija) (Wojownik – poszukiwacz przygód i generał (biografia)), biografię Ante Gotoviny.
21 maja 2001 został oskarżony przez Międzynarodowy Trybunał Karny dla byłej Jugosławii o zbrodnie przeciwko ludzkości oraz zbrodnie wojenne, które zostały popełnione na Serbach chorwackich w czasie i po operacji Burza, w tym zamordowanie co najmniej 150 Serbów z Krajiny, oraz wypędzeniem około 200 tysięcy. Od tego czasu się ukrywał.
7 grudnia 2005 został zatrzymany w Hiszpanii. Dzień później wydano formalny nakaz jego aresztowania.
15 kwietnia 2011 haski trybunał skazał go na 24 lata więzienia[2].
Rodzina
Jest żonaty z Dunją Zloić, pułkownik armii chorwackiej. Ma z nią syna Ante (ur. 1997). Jego pozostałe dzieci to córka Ana (ur. 1994) z dziennikarką Vesną Karuza oraz córka Ximena z pierwszą żoną, kolumbijską dziennikarką Ximeną.
- ↑ Croatians rally behind 'national hero' after general is snatched The Independent, 12 December 2005.
- ↑ Ante Gotovina skazany w Hadze na 24 lata więzienia