Władysław Ulanowski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m HotCat: Usunięto kategorię "Polskie ofiary represji stalinowskich"; Szybkie dodanie kategorii "Żołnierze Narodowych Sił Zbrojnych" |
kat. |
||
Linia 43: | Linia 43: | ||
[[Kategoria:Urodzeni w 1921]] |
[[Kategoria:Urodzeni w 1921]] |
||
[[Kategoria:Zmarli w 1946]] |
[[Kategoria:Zmarli w 1946]] |
||
[[Kategoria:Żołnierze i działacze podziemia antykomunistycznego 1944-1956]] |
|||
[[Kategoria:Żołnierze Narodowych Sił Zbrojnych]] |
[[Kategoria:Żołnierze Narodowych Sił Zbrojnych]] |
Wersja z 17:56, 4 lut 2012
dowódca oddziału PAS | |
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci |
Władysław Ulanowski ps. "Warta", (syn Mateusza, ur. 1921 r., zamordowany 25 maja 1946 – fotograf, dowódca oddziału PAS)
W okresie okupacji niemieckiej w AK, był łącznikiem między strukturami AK a NSZ i Stronnictwo Narodowe. Po zakończeniu wojny nadal w konspiracji, był dowódcą oddziału PAS.
Aresztowany w 1945. Oskarżony o udział w spacyfikowaniu 6 czerwca 1945 wsi Wierzchowiny, choć nigdy tam nie był. 19 marca 1946 razem z sześcioma współtowarzyszami walki[1] skazany w tzw. "procesie lubelskiego PAS” na podst. 1 Dekr. przez Wojskowy Sąd Okręgowy w Warszawie pod przewodnictwem ppłk A.Janowskiego na karę śmierci. Nr. sprawy W.1692/46[2]. Prezydent Bierut nie skorzystał z prawa łaski. Stracony wraz ze współskazanymi 24 maja 1946.
Dokładne miejsce jego pochówku jest nieznane[3]. Grób symboliczny znajduje się na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie w Kwaterze "na Łączce".
Źródła
- Tadeusz Swat: Niewinnie Straceni 1945-56. Wyd. Fundacja Ochrony Zabytków, Warszawa 1991.Straceni w Więzieniu mokotowskim. , zob także
- Małgorzata Szejnert: Śród żywych duchów. Wyd. ANEKS, Londyn 1990.
- AIPN, Teczki więźniów 1946, Ulanowski Władysław
- AWL, WSR w Warszawie, 117/91/1718
- Ł. Socha (M. Turlejska), Te pokolenia żałobami czarne..., s. 159–160
- ↑ zob.Zygmunt Roguski
- ↑ "Księga najwyższego wymiaru kary" w Krzysztof Szwagrzyk: Zbrodnie w majestacie prawa 1944-1955. Wyd. ABC Future, Warszawa, 2000.
- ↑ zob. jednak Zygmunt Wolanin