Śmiejący się Budda: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Pochodzenie: drobne merytoryczne |
→Ikonografia: drobne merytoryczne |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
== Ikonografia == |
== Ikonografia == |
||
Przedstawiany jest jako uśmiechnięty mnich buddyjski, z ogoloną głową, |
Przedstawiany jest jako uśmiechnięty mnich buddyjski, z ogoloną głową, [[Mala|malą]] i wielkim gołym brzuchem. Często nosi przy sobie worek, z którego rozdaje ludziom skarby<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Tubielewicz| imię = Jolanta| tytuł = Mitologia Japonii| wydawca = Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe| miejsce = Warszawa| rok = 1980| isbn = 83-221-0109-0| strony = 215}}</ref>. W przeciwieństwie do postaci historycznego [[Budda|Buddy]] [[Śakjamuni]]ego nie ma koka na głowie. Często nazywany "śmiejącym się Buddą" ([[język chiński|chin.]] 笑佛). |
||
== Pochodzenie == |
== Pochodzenie == |
||
Wersja z 21:01, 7 lut 2012
Śmiejący się Budda (chin.: 布袋 pinyin: Bùdài; jap. 布袋 Hotei) – popularna, wywodząca się z chińskiego folkloru, niekanoniczna postać Buddy. Popularny w Chinach, Japonii oraz na Zachodzie jako symbol szczęścia i pomyślności.
Ikonografia
Przedstawiany jest jako uśmiechnięty mnich buddyjski, z ogoloną głową, malą i wielkim gołym brzuchem. Często nosi przy sobie worek, z którego rozdaje ludziom skarby[1]. W przeciwieństwie do postaci historycznego Buddy Śakjamuniego nie ma koka na głowie. Często nazywany "śmiejącym się Buddą" (chin. 笑佛).
Pochodzenie
Postać Budai pojawiła się w chińskiej ikonografii w okresie dynastii Song[2]. Jej pierwowzorem był prawdopodobnie Qieci (契此), ekscentryczny mnich chan z X wieku.
Budai w buddyzmie
Postać Budai należy bardziej do sfery chińskiej religii ludowej i folkloru niż do oficjalnego panteonu buddyjskiego, lecz bywa również utożsamiany z bodhisattwą Majtreją[2].
Budai/Hotei w taoizmie
Hotei został także włączony do ludowego taoizmu, w Japonii zaliczany jest do tzw. Shichi-fukujin, taoistycznych Siedmiu Bogów Szczęścia.
- ↑ Jolanta Tubielewicz: Mitologia Japonii. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1980, s. 215. ISBN 83-221-0109-0.
- ↑ a b Wolfram Eberhard: Symbole chińskie. Słownik. Kraków: Wyd. Universitas, 2007, s. 34. ISBN 97883-242-0766-4.
Linki zewnętrzne
| Mityczne teksty | |
|---|---|
| Japoński mit stworzenia | |
| Mitologia Takamagahara | |
| Mitologia Izumo | |
| Mitologia Hyūga | |
| Wiek ludzi | |
| Mityczne miejsca | |
| Buddyzm w Japonii | |
| Siedmioro bogów szczęścia |
