Gezowie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
drobne merytoryczne |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Emblem of the Geuzen.jpg|thumb|XVI-wieczny emblemat gezów]] |
[[Plik:Emblem of the Geuzen.jpg|thumb|XVI-wieczny emblemat gezów]] |
||
'''Gezowie''' (od fr. ''les gueux'' – ''żebracy'') – patrioci [[Niderlandy (region historyczny)|niderlandzcy]] wyznania [[Kalwinizm|kalwińskiego]], toczący od 1566 roku wojnę partyzancką z [[Hiszpania|hiszpańskimi]] [[Okupacja wojenna|okupantami]] zwalczającymi, bez przebierania w środkach, [[Reformacja|reformację]]. Rekrutowali się głównie spośród niezamożnej [[szlachta|szlachty]] i mieszczaństwa. Przedstawiciele zbuntowanej szlachty udali się 5 kwietnia 1566 roku do regentki [[Małgorzata Parmeńska|Małgorzaty]], księżnej Parmy, prosząc o zaprzestanie prześladowań innowierców. Wtedy to ktoś z otoczenia księżny nazwał ich "żebrakami". Na czele gezów stał książę [[Wilhelm I Orański|Wilhelm Orański]]. |
'''Gezowie''' (od fr. ''les gueux'' – ''żebracy'') – patrioci [[Niderlandy (region historyczny)|niderlandzcy]] wyznania [[Kalwinizm|kalwińskiego]], toczący od 1566 roku wojnę partyzancką z [[Hiszpania|hiszpańskimi]] [[Okupacja wojenna|okupantami]] zwalczającymi, bez przebierania w środkach, [[Reformacja|reformację]]. Rekrutowali się głównie spośród niezamożnej [[szlachta|szlachty]] i mieszczaństwa. Przedstawiciele zbuntowanej szlachty udali się 5 kwietnia 1566 roku do regentki [[Małgorzata Parmeńska|Małgorzaty]], księżnej Parmy, prosząc o zaprzestanie prześladowań innowierców. Wtedy to ktoś z otoczenia księżny nazwał ich "żebrakami". Na czele gezów stał książę [[Wilhelm I Orański|Wilhelm Orański]], który po zwycięstwie rewolucji w północnych prowincjach w roku 1572 został [[stadhouder]]em Niderlandów. |
||
W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] pojęcie to stosowano w odniesieniu do członków w [[Holandia|holenderskiego]] ruchu oporu. |
W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] pojęcie to stosowano w odniesieniu do członków w [[Holandia|holenderskiego]] ruchu oporu. |
||
Wersja z 05:59, 14 lut 2012
Gezowie (od fr. les gueux – żebracy) – patrioci niderlandzcy wyznania kalwińskiego, toczący od 1566 roku wojnę partyzancką z hiszpańskimi okupantami zwalczającymi, bez przebierania w środkach, reformację. Rekrutowali się głównie spośród niezamożnej szlachty i mieszczaństwa. Przedstawiciele zbuntowanej szlachty udali się 5 kwietnia 1566 roku do regentki Małgorzaty, księżnej Parmy, prosząc o zaprzestanie prześladowań innowierców. Wtedy to ktoś z otoczenia księżny nazwał ich "żebrakami". Na czele gezów stał książę Wilhelm Orański, który po zwycięstwie rewolucji w północnych prowincjach w roku 1572 został stadhouderem Niderlandów.
W czasie II wojny światowej pojęcie to stosowano w odniesieniu do członków w holenderskiego ruchu oporu.