Stanisław Horno-Popławski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m źródła/przypisy, szablon |
GrouchoBot (dyskusja | edycje) m r2.6.4) (Robot dodał ru:Горно-Поплавский, Станислав |
||
| Linia 67: | Linia 67: | ||
[[Kategoria:Wykładowcy Uniwersytetu Wileńskiego]] |
[[Kategoria:Wykładowcy Uniwersytetu Wileńskiego]] |
||
[[Kategoria:Zmarli w 1997]] |
[[Kategoria:Zmarli w 1997]] |
||
[[ru:Горно-Поплавский, Станислав]] |
|||
Wersja z 21:53, 2 mar 2012
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
| Odznaczenia | |
| |
Stanisław Horno-Popławski (ur. 14 lipca 1902 w Kutaisi, zm. 6 lipca 1997 w Sopocie) – polski rzeźbiarz i malarz, pedagog.
Życiorys
Studiował rzeźbę w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych u prof. Tadeusza Breyera. W latach 1932–1939 prowadził zajęcia z rzeźbiarstwa na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie.
W czasie II wojny światowej znalazł się w Oflagu II C Woldenberg. Po wojnie zamieszkał w Białymstoku, gdzie został profesorem Szkoły Sztuk Pięknych, następnie w latach 1946–1949 wykładowcą na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (w 1996 otrzymał tytuł doktora honoris causa tej uczelni)[1], w latach 1946–1970 oraz w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku (gdzie w latach 1949–1950 i 1956–1960 był dziekanem Wydziału Rzeźby).
Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 lipca 1952 na wniosek Ministra Kultury i Sztuki – za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[2].
Początkowo prace Horno-Popławskiego utrzymane były w konwencji realstycznej. W ostatnich latach życia artysta coraz bardziej odchodził od klasyki w stronę kompozycji z nieznacznie tylko obrobionych polnych kamieni.
Najważniejsze prace
- Pomnik biskupa Władysława Bandurskiego w Wilnie (1938)
- Rzeźba Praczki w Białymstoku (1938)
- Pomnik Adama Mickiewicza w Warszawie (1955)
- Pomnik Henryka Sienkiewicza w Bydgoszczy (1968)
- Pomnik Marii Konopnickiej w Kaliszu (1969)
- Pomnik Karola Szymanowskiego w Słupsku (1972)
- ↑ Doktorzy honoris causa UMK. umk.pl. [dostęp 25 lutego 2011].
- ↑ M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078, pkt 60.
Bibliografia
- Stanisław Horno-Popławski. Droga sztuki – sztuka drogi. W setną rocznicę urodzin artysty, red. Jerzy Malinowski, oprac. Dorota Grubba, kat. wyst. Państwowa Galeria Sztuki, Sopot 2003
- Ewa Toniak, Olbrzymki. Kobiety i socrealizm, wyd. Korporacja Ha!art, Kraków 2008