Biskup koadiutor: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
m r2.7.1) (Robot dodał no:Koadjutor |
||
Linia 19: | Linia 19: | ||
[[lb:Koadjutor]] |
[[lb:Koadjutor]] |
||
[[nl:Hulpbisschop]] |
[[nl:Hulpbisschop]] |
||
[[no:Koadjutor]] |
|||
[[pt:Bispo-coadjutor]] |
[[pt:Bispo-coadjutor]] |
||
[[ru:Коадъютор]] |
[[ru:Коадъютор]] |
Wersja z 04:21, 17 mar 2012
Biskup koadiutor – w Kościele katolickim prawnie ustanowiony przez papieża biskup, który po śmierci lub awansie biskupa diecezjalnego posiada po nim prawo następstwa na urzędzie biskupa diecezji zgodnie z kanonem 403 § 3 kodeksu prawa kanonicznego z 1983.
Koadiutor (starofr. coadjuteur z łac. co- od cum ‘z, razem z’ + adiutor ‘pomocnik’) to duchowny wyznaczony przez władze zwierzchnie do pomocy duchownemu wyższego stopnia, zwykle biskup tytularny pomagający w obowiązkach biskupa diecezjalnego lub też administrator przy stolicy biskupiej, z prawem następstwa po zawakowaniu beneficjum. W historii spotyka się także często koadiutorów opatów, prałatów, kanoników lub proboszczów, zwłaszcza w odniesieniu do zamożniejszych beneficjów.