Florian Hłasko: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m drobne merytoryczne |
→Bibliografia: standaryzacja tytułów sekcji bibliografii |
||
Linia 13: | Linia 13: | ||
Bratem komandora był [[Stanisław Hłasko]] ([[1868]]-[[1940]]), prawnik i publicysta. |
Bratem komandora był [[Stanisław Hłasko]] ([[1868]]-[[1940]]), prawnik i publicysta. |
||
== |
== Bibliografia == |
||
* [[Jerzy Pertek]], ''Florian Hłasko'', w: ''[[Polski Słownik Biograficzny]]'', tom IX, [[1960]]-[[1961]] |
* [[Jerzy Pertek]], ''Florian Hłasko'', w: ''[[Polski Słownik Biograficzny]]'', tom IX, [[1960]]-[[1961]] |
||
Wersja z 18:37, 1 maj 2012
Florian Hłasko (ur. 16 kwietnia 1865 w Hubinie, ziemia Witebska, zm. 29 grudnia 1921 w Tczewie) - polski lekarz medycyny, oficer, marynarz, pierwszy lekarz Szkoły Morskiej w Tczewie.
Biografia
Był synem Franciszka i Weroniki z Hatowskich, urodził się w Hubinie, powiat lepelski, do gimnazjum uczęszczał w Witebsku; następnie ukończył Wydział Przyrodniczy w Petersburgu oraz Wojskową Akademię Medyczną w Petersburgu. Studia uzupełniał w Pradze i Paryżu. Po studiach został skierowany do pracy na wschodnich wybrzeżach Syberii jako lekarz w marynarce wojennej. Pływał po wodach Oceanu Spokojnego, Kamczatki, Sachalinu, Japonii i Chin. Uczestniczył w wojnie rosyjsko-japońskiej, przeżył jedenastomiesięczne oblężenie Portu Artur, cały czas bezinteresownie niosąc pomoc potrzebującym.
Stacjonując na rosyjskim okręcie, blisko centrum trzęsienia ziemi jakie miało miejsce na Sycylii, brał aktywny udział w akcji ratowniczej w Messynie, za co został odznaczony przez króla włoskiego Krzyżem Komandorskim orderu Św. Maurycego i Łazarza. Podczas zaburzeń rewolucyjnych w Kronsztadzie (1905) jako pracownik Czerwonego Krzyża przeszedł linię silnego ognia, aby opatrywać rannych powstańców.
W armii rosyjskiej dosłużył się stopnia generał-majora (odpowiednik polskiego generała brygady). W okresie rewolucji służył jako lekarz admiralski.
W niepodległej Polsce zajął się organizowaniem pierwszej Szkoły Morskiej, w jej strukturach pływał na statku szkolnym "Lwów". W Polsce uzyskał stopień komandora. Jako lekarz służył poradą każdemu potrzebującemu w Tczewie. Zmarł 29 grudnia 1921 roku na zapalenie płuc. Pochowany na cmentarzu przy Państwowej Szkole Morskiej w Tczewie.
Jest autorem książki Morzami ku Polsce - z pamiętnika marynarza, Wyd. S.A. Nasza Księgarnia, Warszawa 1922. Bratem komandora był Stanisław Hłasko (1868-1940), prawnik i publicysta.
Bibliografia
- Jerzy Pertek, Florian Hłasko, w: Polski Słownik Biograficzny, tom IX, 1960-1961