Wikipedysta:Dimkoa/brudnopis: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Usunięta treść Dodana treść
brudnopis, uwagi do dyskusji, na potem
brudnopis, uwagi do dyskusji, na potem
Linia 1: Linia 1:
brudnopis wpisu do dyskusji
brudnopis wpisu do dyskusji


* winna nastąpić dyskusja ściśle i wyłącznie, wyłącznie merytoryczna. Bez argumentacji "ty Greku", bez argumentacji "przecież wiadomo, że...". W wyniku tej dyskusji winno nastąpić wprowadzenie w haśle zapisu o brzemieniu neutralnym, jednakowo przedstawiającego różne poglądy i źródła, bez uwypuklania punktu widzenia autora (jak ma to miejsce obecnie). Dalej przykłady haseł o Cyprze, zazwyczaj bardzo oględnych w określaniu przynależności:
* winna nastąpić dyskusja ściśle i wyłącznie, wyłącznie merytoryczna. Bez argumentacji "ty Greku", bez argumentacji "przecież wiadomo, że...". W wyniku tej dyskusji winno nastąpić wprowadzenie w haśle zapisu o brzemieniu neutralnym, jednakowo przedstawiającego różne poglądy i źródła, bez uwypuklania punktu widzenia autora (jak ma to miejsce obecnie).


*większość internetowych info zdecydowanie podkreśla położenie wyspy na styku trzech kontynentów, a nie na jednym z nich. Czyli dominuje funkcja informacyjna. Dalej przykłady haseł o Cyprze, zazwyczaj bardzo oględnych w określaniu, narzucaniu przynależności:


*''[http://en.wikipedia.org/wiki/Cyprus_(disambiguation) disambiguation Cyprus], an island and a country in the east Mediterranean.'' - czytelnik nie znajdzie ani słowa wyrokowania czy leży w Azji czy w Europie.
*''[http://en.wikipedia.org/wiki/Cyprus_(disambiguation) disambiguation Cyprus], an island and a country in the east Mediterranean.'' - czytelnik nie znajdzie ani słowa wyrokowania czy leży w Azji czy w Europie.
Linia 13: Linia 14:


* [http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%8D%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82 el.wiki]) - czy A., uzasadniając swój POV ucieka się aż do kłamstw? Cytuję: ''Nawet grecka Wikipedia podaje, że geograficznie jest to kraj azjatycki.'' Jeśli Aotoearoa tylko udaje, że zna grecki, to i tak odnośny fragment greckiej wiki miał już przeze mnie przetłumaczony, raptem kilka dni wcześniej: <br /><br />''Połozony na wschód od Grecji (Kastelorizo), na połundnie od Turcji i na zachód od Syrii. Pod względem powierzchni jest to największa wyspa Morza Śródziemnego po Sardynii i Sycylii. '''Geograficznie Cypr może być uważany za należący do Południowo Wschodniej Europy lub do Południowo Zachodniej Azji.''' Jednakże, ponieważ historycznie, kulturowo i ekonomicznie wiążą go więzy z Europą i szczególnie z Grecją, uważany jest za część wyłącznie Zachodu i Europy. Stanowi dziś jest południowo-wschodni kraniec Unii Europejskiej, ale także całej Europy. (tekst oryginalny: <ref>- Βρίσκεται ανατολικά της Ελλάδας (Καστελόριζο), νότια της Τουρκίας και δυτικά της Συρίας. Είναι το τρίτο μεγαλύτερο σε έκταση νησί της Μεσογείου μετά τη Σαρδηνία και τη Σικελία. Γεωγραφικά η Κύπρος μπορεί να θεωρηθεί ότι ανήκει στην Νοτιοανατολική Ευρώπη ή στην Νοτιοδυτική Ασία. Ωστόσο, επειδή ιστορικά, πολιτιστικά και οικονομικά η Κύπρος έχει δεσμούς με την Ευρώπη και ιδιαίτερα με την Ελλάδα , θεωρείται μέρος μόνο της Δύσης και της Ευρώπης. Είναι σήμερα το νοτιοανατολικό άκρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και της Ευρώπης ολόκληρης.''</ref> <br /> <br />
* [http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%8D%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82 el.wiki]) - czy A., uzasadniając swój POV ucieka się aż do kłamstw? Cytuję: ''Nawet grecka Wikipedia podaje, że geograficznie jest to kraj azjatycki.'' Jeśli Aotoearoa tylko udaje, że zna grecki, to i tak odnośny fragment greckiej wiki miał już przeze mnie przetłumaczony, raptem kilka dni wcześniej: <br /><br />''Połozony na wschód od Grecji (Kastelorizo), na połundnie od Turcji i na zachód od Syrii. Pod względem powierzchni jest to największa wyspa Morza Śródziemnego po Sardynii i Sycylii. '''Geograficznie Cypr może być uważany za należący do Południowo Wschodniej Europy lub do Południowo Zachodniej Azji.''' Jednakże, ponieważ historycznie, kulturowo i ekonomicznie wiążą go więzy z Europą i szczególnie z Grecją, uważany jest za część wyłącznie Zachodu i Europy. Stanowi dziś jest południowo-wschodni kraniec Unii Europejskiej, ale także całej Europy. (tekst oryginalny: <ref>- Βρίσκεται ανατολικά της Ελλάδας (Καστελόριζο), νότια της Τουρκίας και δυτικά της Συρίας. Είναι το τρίτο μεγαλύτερο σε έκταση νησί της Μεσογείου μετά τη Σαρδηνία και τη Σικελία. Γεωγραφικά η Κύπρος μπορεί να θεωρηθεί ότι ανήκει στην Νοτιοανατολική Ευρώπη ή στην Νοτιοδυτική Ασία. Ωστόσο, επειδή ιστορικά, πολιτιστικά και οικονομικά η Κύπρος έχει δεσμούς με την Ευρώπη και ιδιαίτερα με την Ελλάδα , θεωρείται μέρος μόνο της Δύσης και της Ευρώπης. Είναι σήμερα το νοτιοανατολικό άκρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και της Ευρώπης ολόκληρης.''</ref> <br /> <br />

*większość internetowych info zdecydowanie podkreśla położenie wyspy na styku trzech kontynentów, a nie na jednym z nich. Czyli dominuje funkcja informacyjna.


*w tym miejscu przytoczę dalszą część wypowiedzi Aotoearoy: ''Pewnych oczywistych faktów przeinaczać nie można''. - Ale Aotoearoa może?
*w tym miejscu przytoczę dalszą część wypowiedzi Aotoearoy: ''Pewnych oczywistych faktów przeinaczać nie można''. - Ale Aotoearoa może?

Wersja z 12:06, 13 lip 2012

brudnopis wpisu do dyskusji

  • winna nastąpić dyskusja ściśle i wyłącznie, wyłącznie merytoryczna. Bez argumentacji "ty Greku", bez argumentacji "przecież wiadomo, że...". W wyniku tej dyskusji winno nastąpić wprowadzenie w haśle zapisu o brzemieniu neutralnym, jednakowo przedstawiającego różne poglądy i źródła, bez uwypuklania punktu widzenia autora (jak ma to miejsce obecnie).
  • większość internetowych info zdecydowanie podkreśla położenie wyspy na styku trzech kontynentów, a nie na jednym z nich. Czyli dominuje funkcja informacyjna. Dalej przykłady haseł o Cyprze, zazwyczaj bardzo oględnych w określaniu, narzucaniu przynależności:
  • disambiguation Cyprus, an island and a country in the east Mediterranean. - czytelnik nie znajdzie ani słowa wyrokowania czy leży w Azji czy w Europie.
  • Cyprus] an island country in the Eastern Mediterranean Sea,[5][6] east of Greece, south of Turkey, west of Syria, Lebanon, northwest of Israel and north of Egypt. Cyprus is the third largest island in the Mediterranean Sea and the Republic of Cyprus is a member state of the European Union. - tyle we wstępie hasła. Znów ani słowa wyrokowania czy leży w Azji, czy w Europie.
  • z tegoż hasła, punkt Geography Cyprus is the third largest island in the Mediterranean Sea,... - w dalszym ciągu podawane są odległości wyspy od poszczegółlnych sąsiadów itd. i znów nie uznano za właściwe w tym miejscu hasła podkreślać do jakiego kontynentu należy i dlaczego.
  • oddzielne hasło: Geography of Cyprus] - The geography of Cyprus included both the physical and human geography of Cyprus, an island country situated in the Eastern Basin of the Mediterranean Sea. Cyprus is third largest island in the Mediterranean (after the Italian islands of Sicily and Sardinia) and the world's 81st largest. It is located south of Asia Minor, the Anatolian peninsula of the Asian (or Eurasian) mainland (now part of modern-day Turkey), so it may be included in Western Asia[1] or the Middle East:[2] At a confluence of Western Asia, Southern Europe, and Northern Africa - dopiero w tym, już bardzo wyspecjalizowanym geograficznie haśle, autorzy przytoczyli rozważanie o zaliczeniu Cypru do tej czy tamtej części świata, znów omijając stwierdzenia kategoryczne.
  • el.wiki) - czy A., uzasadniając swój POV ucieka się aż do kłamstw? Cytuję: Nawet grecka Wikipedia podaje, że geograficznie jest to kraj azjatycki. Jeśli Aotoearoa tylko udaje, że zna grecki, to i tak odnośny fragment greckiej wiki miał już przeze mnie przetłumaczony, raptem kilka dni wcześniej:

    Połozony na wschód od Grecji (Kastelorizo), na połundnie od Turcji i na zachód od Syrii. Pod względem powierzchni jest to największa wyspa Morza Śródziemnego po Sardynii i Sycylii. Geograficznie Cypr może być uważany za należący do Południowo Wschodniej Europy lub do Południowo Zachodniej Azji. Jednakże, ponieważ historycznie, kulturowo i ekonomicznie wiążą go więzy z Europą i szczególnie z Grecją, uważany jest za część wyłącznie Zachodu i Europy. Stanowi dziś jest południowo-wschodni kraniec Unii Europejskiej, ale także całej Europy. (tekst oryginalny: [1]

  • w tym miejscu przytoczę dalszą część wypowiedzi Aotoearoy: Pewnych oczywistych faktów przeinaczać nie można. - Ale Aotoearoa może?
  • mój wpis, anulowany przez Aotoearoa, nawet bez podjęcia dyskusji [2]:

    Cypr – wyspa we wschodniej części Morza Śródziemnego. Trzecia pod względem wielkości wyspa na Morzu Śródziemnym po Sycylii i Sardynii. Przez niektóre źródła geograficznie zaliczana do Europy[2][3][4], [5]
    historycznie, kulturowo i gospodarczo także stanowiąca jej cześć, przez innych autorów zaliczana geograficznie do Azji[potrzebny przypis].


    Czyli nie wandalizując istniejącej info (choć ta była bez źródeł), dodaję jeszcze dalszą informację, od razu uźródłowioną przypisem do Encyclopedia Britanica, neutralnie informując że istnieją różne poglądy. NPOV, czyli formułuję zdanie w sposób wolny od wzmaniania jednego z poglądów, osłabiania argumentacji przeciwnej. Co było nieprawidłowe ? Czemu anulowano bez dyskusji ? - POV, brak elementarnej kultury osobistej, niedojrzałość emocjonalna sprawcy, ...i niestety także Państwa przyzwolenie dla tegoż sprawcy.
  1. - Βρίσκεται ανατολικά της Ελλάδας (Καστελόριζο), νότια της Τουρκίας και δυτικά της Συρίας. Είναι το τρίτο μεγαλύτερο σε έκταση νησί της Μεσογείου μετά τη Σαρδηνία και τη Σικελία. Γεωγραφικά η Κύπρος μπορεί να θεωρηθεί ότι ανήκει στην Νοτιοανατολική Ευρώπη ή στην Νοτιοδυτική Ασία. Ωστόσο, επειδή ιστορικά, πολιτιστικά και οικονομικά η Κύπρος έχει δεσμούς με την Ευρώπη και ιδιαίτερα με την Ελλάδα , θεωρείται μέρος μόνο της Δύσης και της Ευρώπης. Είναι σήμερα το νοτιοανατολικό άκρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και της Ευρώπης ολόκληρης.
  2. Przykład Encyclopedia Britanica
  3. Przykład The World Factbook (C.I.A.)
  4. Przykład Strona oficjalna Ambasady Republiki Cypryjskiej w Waszyngtonie
  5. Physical Map of Europe - Map of Cyprus, a także, w tymże wydawnictwie lista fizycznych map Europy, z wymienionym na niej Cyprem [1].




Insynuacje osobiste, w miejsce argumentacji merytorycznej 
  • Rozumie że jesteś zagorzałym zwolennikiem greckiej części Cypru ale rzeczywistości nie da się oszukać. A blokadę otrzymujesz nie za wojny edycyjne ale za ataki osobiste. --Adamt - insynuowanie stronniczości, zamiast przedstawienia mi merytorycznej odpowiedzi źródłami, na moje źródłowe przypisy. Odwoływanie się do narodowości, czy to nie atak osobisty? Czy teraz może autoblokada dla Pana, Panie Adamie ? :) Co do szkół, które Pan kończył - wiedzę zawsze dobrze jest dodatkowo uzupełniać, uwaga aktualna na całe życie.
  • oczywistych faktów przeinaczać nie można, pomimo, że dla niektórych są mało wygodne. Aotearoa - zamiast merytoryki, przykładów źródeł itp, przykład absurdalnej insynuacji personalnej. I czyni to osoba, która dopiero co rozmyślnie fałszywie przywołała treść hasła Cypr w greckiej Wiki.


Proszę rozważyć:

  • Czy Państwo oczyścicie projekt z takich bolszewickich manier? - siłowego zawłaszczania wyłącznych praw edycji? - Aotoearoa anuluje mnie w dużej liczbie haseł, a swój pogląd oznajmia jedynie w opisie "historii edycji". Nie nazywam tego "wielkopańskie maniery" gdyż sugerowałoby to wysoką kulturę osobistą, gdy jej brak.
  • Czy też pozostaniecie tu, jak w dziecięcej piaskownicy, ze zwyczajem głoszenia "jedynie słusznych prawd", ignorancją pozostałych źródeł i pokazywaniem kto ważniejszy? Jak było to w modelu stylu sowieckim? czy jak ma to miejsce w sektach? (PWN, "sekta": ...autorytarne sprawowanie władzy w sekcie przez jej przywódcę, ...brak samokrytycyzmu, dążność do całkowitej niezależności od uznanych w społeczeństwie czynników kontroli).


Skrajna cenzura - zupełne usunięcie info o radykalnej kolonizacji wyspy przez Turcję

Pan Adam dokonał pełnej (100%)cenzury, tym bardziej niewłaściwej, że może ok. 2/3 mieszkańców okupowanej części stanowią już koloniści (podano dane obu stron i bez ich komentarza). W uzasadnieniu napisał, że nie powinniśmy oceniać stanowisk stron. Administrator może sprawdzać informacje pod kątem NPOV, rzetelności źródeł itp. ale nie powinien zakazywać przekazu w góle. Co innego wnikanie która strona ma rację, a co innego przedstawienie udokumentowanej info od obu stron, o samym fakcie, bez jego komentowania. Bezstronna wzmianka o kolonizacji winna zaistnieć - czytelnik ma prawo poinformowania się tu, że trwają właśnie procesy najbardziej brzemienne w demograficzny skutek, może w całej znanej nam historii wyspy (9 tysięcy lat). Oczekuję dyskusji merytorycznej, a nie per "Greku", czy "ja jestem ważniejszy". Dzięki!



































Projekt hasła 1821 Narodziny Narodu i Państwa - seria wydawnicza w Grecji

1821 Narodziny Narodu i Państwa - (oryg. gr 1821 Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΕΘΝΟΥΣ-ΚΡΑΤΟΥΣ") wyd I., Skai Biblio 2010 - wysokonakładowa seria pięciu tomików, z zakresu najnowszej historii Grecji, przedstawiających akademicki kurs historii greckiego powstania narodowego, nieokrojony z informacji, pod kątem odbioru przez dzieci i młodzież. Wydanie książkowe uzupełnia serię popularno-naukowych programów dokumentalnych, zrealizowanych przez ogólnokrajowy program Skai TV, dostępnych także w internecie. W programach, prócz konsultantów - greckich historyków państwowości, biorą udział także zagraniczni specjaliści z zakresu nowożytnej historii Grecji. Po emisji każdego z programów następowała dyskusja zaproszonych naukowców, również zamieszczona następnie w internecie.

Autorzy

Redakcję tomików podpisała grupa historyków z Uniwersytetów w Salonikach i Atenach. W dyskusjach telewizyjnych, udział wzięli także goście z innych ośrodków akademickich. (UZUPEŁNIĆ o nazwiska i uczelnie)

Kierownictwo naukowe

Tanos Weremis (gr. Θάνος Βερέμης, Thanos Veremis) - Prezes Narodowej Rady Edukacji (ΕΣΥΠ), Wiceprezes Greckiego Instytutu Polityki Zagranicznej i Europejskiej (Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής 'ΕΛΙΑΜΕΠ'), profesor zwyczajny Wydziału Nauk Politycznych i Administracji Publicznej Uniwersytetu im, Kopadistriasa w Atenach(τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών), specjalista w zakresie historii politycznej nowożytnej Grecji (Πολιτική Ιστορία της Νεότερης Ελλάδας).

Cel publikacji

Uzupełnienie, w niektórych wypadkach także sprostowanie informacji, niegdyś przekazywanych na szkolnych lekcjach historii. Jest to publikacja wielkonakładowa, relatywnie tania, dodatkowo podzielona handlowo na pięć tomików składowych, rozprowadzana także poza księgarniami.

Odbiór publikacji

Wydanie spotkało się z dużym oddźwiękiem, w tym z emocjonalnymi, z uwagi na głębszą projekcję narodowej legendy, niż szkolny podział stron na "wyzwolicieli" i "okrutnych okupantów". Część odbiorców czuła się zaszokowana informacjami o zupełnej eksterminacji przez powstańców muzułmańskiej ludności Peloponezu. Zdziwienie wzbudziło wyeksponowanie kluczowego udziału w sukcesie powstania hellenizujących się mniejszości narodowych, zwłaszcza albańskiej - Arwanitów. Celem wykluczenia zbyt młodego odbiorcy, projekcje odbywały się po godzinie 23:00.

Ralizacja przedsięwzięcia

Seria powstała dzięki dotacji z greckiego, narodowego banku centralnego.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Uważa też, że cały artykuł jest nie WPwer, co jest bzdurą, gdyż trudno o bardziej oparty o źródła i nagrane wypowiedzi profesorskie artykuł - patrz link powyżej plus 5 książek, stanowiących część tej serii.

Hasło wykasowane przez Masura, bez dyskusji, gdyż zablokował mnie długookresowo zanim o cośkolwiek zapytał. A myślałem, że carat minął ?






=======================

Arcybiskup Aten, Spirydon, napisał w obronie Belojannisa: Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, Σπυρίδων «Έχω συγκλονιστεί από το ηθικό μεγαλείο του Μπελογιάννη. Το θεωρώ ανώτερο και από των πρώτων χριστιανών, γιατί ο Μπελογιάννης δεν πιστεύει ότι υπάρχει μέλλουσα ζωή». Jestem głęboko poruszony etyczną wielkością Belojannisa. Przewyższa nawet tę u pierwszych chrześcijan, ponieważ Belojannis nie wierzy przecież w istnienie życia po życiu"

Βασίλης Ραφαηλίδης, «Ιστορία (κωμικοτραγική) του νεοελληνικού κράτους 1830-1974», Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, Αθήνα 1993, σελ. 330, ISBN 960-7058-23-2 (για την ενότητα Διεθνής κινητοποίηση)


Διεθνής κινητοποίησηΜέσα σε χρονικό διάστημα μίας εβδομάδας, η κυβέρνηση Πλαστήρα λαμβάνει περίπου 250.000 τηλεγραφήματα από όλο τον κόσμο, με τα οποία πολλοί επώνυμοι και μη ζητούν τη σωτηρία του Μπελογιάννη. Ανάμεσά τους ο Σαρλ ντε Γκολ και σχεδόν όλες οι προσωπικότητες της γαλλικής πολιτικής ζωής, καθώς και 159 βουλευτές των δύο μεγάλων κομμάτων της Μεγάλης Βρετανίας. Ο Πωλ Ελυάρ, ο Ζαν Κοκτώ, ο Ζαν-Πωλ Σαρτρ, ο Ναζίμ Χικμέτ, ο Πάμπλο Πικάσσο, ο Τσάρλι Τσάπλιν είναι μερικά μόνο από τα ονόματα διανοούμενων και καλλιτεχνών που προσπαθούν να σώσουν τον Μπελογιάννη.

Παρέμβαση υπέρ του Μπελογιάννη έκανε και ο τότε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, Σπυρίδων λέγοντας: «Έχω συγκλονιστεί από το ηθικό μεγαλείο του Μπελογιάννη. Το θεωρώ ανώτερο και από των πρώτων χριστιανών, γιατί ο Μπελογιάννης δεν πιστεύει ότι υπάρχει μέλλουσα ζωή».




=================

(istniejące hasło, do przebudowy, dodać okoliczności, poprzedzające masakrę, - powst.wołoskie - pogromy Greków - wyprawę na Ali Paszę - powstanie grecko-albańskie na Peloponezie (wyjaśnić, że nie greckie, a prawosławne) - ludobójstwo i zastąpienie Greków Słowianami w Naussie (hasło Naussa - brak info historycznej i ludnościowej) - sukcesy powstania grecko-albańskiego - rzeź na Chios - znacznie Chiotes w Europie Zachodniej i skutek - pomoc dla powstania "greckiego - przypis: 1821 Narodziny Państwa i narodu, w tekście podać tomy i strony.



Masakra na Chios, obraz Eugène Delacroix

Masakra na Chios - rzeź greckiej ludności wyspy Chios dokonana w kwietniu 1822 przez wojska Imperium Osmańskiego, w wyniku której zginęło ponad 20 tysięcy ludzi, a 50 - 60 tysięcy uprowadzono w niewolę[1].

Przyczyny i skutki masakry

W styczniu 1821 wybuchło powstanie atnytureckie, na terenach obecnej Mołdawii i Rumunii, ze znacznym udziałem zamieszkałej tam ludności greckiej. W następstwie, Sułtan zarządził pogromy ludności greckiej, w całym imperium, nawet jeśli Grecy stanowili znikomą mniejszość mieszkańców. Polecenie tym chętniej wykonywane, że w wielu prowincjach Grecy stanowili zamożną warstwę kupiecką. W tym okresie trwała już długotrwała wyprawa przeciw Ali Pasy, zbyt usamodzielniającemu się zarządcy terenów obecnej Albanii i zachodniej Grecji. W marcu 1821, na Peloponezie i w jego sąsiedztwie, wybuchło prawosławne powstanie połączonych sił Greków i ludności pochodzenia albańskiego, (tzw. Arwanitów), natychmiast przybierając postać totalnej, ludobójczej wojny, pomiędzy wyznanwcami chrześcijaństwa, a wyznawcami islamu, bez względu na używany przez walczących i ich ofiary język. Celem powstania było powołanie do życia suwerennego, obywatelskiego, prawosławnego państwa greckiego, toteż powstanie zwane jest Wojną o niepodległość Grecji. W następstwie dokonano masakr ludności cywilnej, w tym w 1821 całkowitej masakry greckiej ludności okręgu Naussa, na terenie obecniej, greckiej Macedonii, zasiedlonym następnie przez słowian, masakry ludności tureckiej i żydowskiej w Navarino i Tripolisty dokonane przez powstańców greckich i greckich mieszkańców (w Navarino zmasakrowano Turków, pomimo kapitulacji miasta i zapewnień danych przez Greków, że ludność cywilna muzułmańska będzie mogła opuścić miasto). Kiedy armia turecka w następnym roku zaczęła odnosić sukcesy, zajęła w 1822 Chios, które przyłączyło się wcześniej do powstania. Gdy Turcy wtargnęli na wyspę, Grecy chcąc się ratować daremnie usiłowali się poddać, wychodząc na spotkanie oddziałów tureckich z uroczystą procesją. Turcy nie okazali łaski i rozpoczęła się rzeź wyspy, która trwała przez cały kwiecień 1822. Zginęło ponad 20 tysięcy ludzi, głównie mężczyzn, a głowy ich układano w piramidy. Liczbę uprowadzonych w niewolę, wśród nich większość młodych dziewcząt i kobiet ocenia się na 50 - 60 tysięcy. Skutkiem masakry było wyludnienie wyspy. Hekatomba ludności wyspy wstrząsnęła całą ówczesną Europą i spowodowała masowe poparcie dla niepodległościowych dążeń Greków.

Masakra w sztuce

Rzeź na Chios została upamiętniona na słynnym obrazie Masakra na Chios autorstwa Eugène Delacroix, a także w literaturze przez wiersze Victora Hugo w cyklu Les Orientales (Poematy Wschodnie, 1829), m.in. wiersz L'enfant (Dziecko).

  1. Ludwik Bazylow Historia Powszechna 1789-1918, s.401


==================================

Mark Mazower - "W Grecji Hitlera", II wyd.greckie, wyd. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ, data I wydania: 1994, rozdz.21 "Ludowe wyzwoleńcze wojsko", str.325 ...Elas był jedyną organizacją partyzancką, nieuzależnioną od sojuszniczej pomocy i tą, kóra wykonała najwięcej ataków przeciw jednostkom Wehrmahtu. Ale naturalnie zagrażała też (w znaczeniu: napędzała stracha) Grekom, tym coraz bardziej niepokojonym widmem bolszewizmu. Wkrótce ELAS stał się przedmiotem fantastycznych i często całkowicie mitycznych oskarżeń. Po wielkomieszczańskich salonach Aten wkrótce rozeszły się makabryczne wieści. Przykładowo, zdaniem konserwatywnego polityka Konstantinosa Tsaldarisa, Grecja znalazła się pod kontrolą organizacji "tak barbarzyńskiej i dzikiej, że jej terroryści uciekają się do praktyki mordowania ludzi przez zagryznie ich (przypis źródłowy nr.55). Bardiej przewidywalnie, inni ostrzegali, że ELAS był "organizacją ani narodową ani wyzwoleńczą, a realizującą ciemne cele, całkowicie przeciwne ideom Ojczyzny i wolnościom ludu". Jednemu z pułkowników piechoty przypominał rewolucję francuską, gdy to 100 tysięcy jakobinów, "z których większość byli to oswobodzeni z więzień kryminaliści i ogólnie życiowi nieudacznicy", prześladowało 25 milionów Francuzów (przypis źródłowy nr.56). Skrajnie chytry ("przechytry") Zerwas już od wiosny 1943 kuł gorące żelazo swą antykomunistyczną kartą. Prasa kolaboracyjna opóźniła się, jednak z początkiem 1944 i ona zaczęła demaskować EAM/ELAS, jako "bolszewików greckich gór", zdominowanych przez szatana, rabunkowe gangi siejące całkowitą katastrofę na greckich terenach pozamiejskich. "Przestępcy" i "gangsterzy" podżegali "czynniki aspołeczne". Bojownicy opisywani byli jako wojsko, złożone z "szewców i woźniców" (przypis źródłowy nr.57). Zamożni ziemianie i mieszczanie relacjonowali swój lęk, odzczuwany już na sami widok gór. Wyjaśniali, że powracając z z terenów Wolnej Grecji, kontrolowanej przez bojowników ELAS, odczuwają powrót, do swych miejscowości, jako powrót do kultury i do Europy. - mówiąc między nami chodzi o ówcześnie szczególnie zapyziałe, nadmorskie dziury, gdzie poza paroma tawernami i nadmorską aleją, chyba tylko diabeł mówi dobranoc. Mazower zapewne zechciał rozbawić czytelnika, cytując takie wspomnienia i wymieniając nazwy owych miejscowości.

To było tłumaczenie wstępu (nie całego, jest tego jeszcze ze 40%) do rozdziału 'Ludowe wyzwoleńcze Wojsko'. Zachowywałem oryginalne cudzysłowy autora. Można urozmaicić tym cytatem hasło :) --dimitris.k (dimkoa)/dyskusja 16:53, 18 gru 2011 (CET)[odpowiedz]

Kontrowersje wokół decyzji EAM o nieurczestniczeniu w wyborach parlamentarnych

Na niewiele godzin przed upłynięciem terminu zgłaszania kandydatów, być może wykorzystując chwilową nieobecność sekretarza generalnego KPG Nikosa Zachariadisa, kierownictwo komunistów poinformowało, że nie jest przeciwne rejestracji własnych list wyborczych przez tzw. libralną lewicę EAM. W pozostających do upływu terminu godzinach, EAM-owska niekomunistyczna lewica nie zdążyła już skompletować i zarejestrować własnego komitetu i list wyborczych. Wnioskowano o przedłużenie terminu o 3 dni, nie otrzymując odpowiedzi. W ten sposób także niekomunistyczna lewica nie wzięła udziału w wyborach.

przeklady rosyjskie

С.H. Григориадис писал: 28 февраля 1945 года британский генерал признал, что ЭЛАС передала британским войскам следующие виды воооружения:

орудия разных калибров - 100 шт.
крупнокалиберные миномёты - 81 шт.
мелко- и среднекалиберные миномёты - 138 шт.
тяжёлые пулемёты - 419 шт.
ручные пулемёты - 1.412 шт.
пистолет-пулемёты - 1.412 шт.
самозарядные винтовки - 713 шт.
винтовки и пистолеты - 48.973 шт.
ручные противотанковые ружья - 57 шт.
радиостанции - 17 шт. [1]

Этот документ дает основания предположить, что определенная часть личного оружия не была передана партизанами в ходе упомянутой акции. И надо заметить, что в тот момент это было нормальным (естественным) явлением для греческой провинции [2].

  1. Grigoriadis S. N.: Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας 1941-1974. T. II. Афины: Polaris, 2009, s. 23. ISBN 978-960-6829-10-9.
  2. см. Tanty M.: Bałkany w XX wieku. Warszawa: Książka i Wiedza, 2003, s. 265-266. ISBN 83-05-13311-7.








Partyzanckie, ludowe państwo EAM/ELAS

(Το Λαϊκό Κράτος του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ)[1]" Do lata 1943 ELAS opanował większą część górskich terenów Grecji, które znalazły się tym samym poza kontrolą okupantów[2]. Ruch ludności pomiędzy obydwoma obszarami - okupowanymi i wolnym od okupantów, w przypadku osób zamiejscowych wymagał przepustek [3]. Członków policji i żandarmerii rozbrajano, podczas gdy zdrajcy, aktywni kolaboranci, rabusie, czy szabrownicy byli niezwłocznie aresztowani[4] i groziła im kara śmierci, z wyroku Sądu Ludowego. Na zarządzanych przez siebie terenach EAM-ELAS stymulował aktywność ekonomiczną, wspomagał reformę szkolnictwa, realizował przekształcenia wprowadzające równouprawnienie kobiet, organizował system pomocy społecznej, zwłaszcza dla ofiar wojny [5] Wybrano władze samorządowe [6], i zorganizowano wybory 180 przedstawicieli do Rady Narodowej, czyli ogólnokrajowego organu o prerogratywach parlamentu. Wzięło w nich udział około 1,5 mln. obywateli. Zaproszono też, z prawem głosu, posłów ostatniego greckiego parlamentu, tj. rozwiązanego faszystowskim zamachem stanu 1936. [7]. Powołano tzw. "Sądy Ludowe", oparte o sędziów obieralnych przez lokalne społeczności [8]. Sądownictwo skodyfikowano, przy czym w sprawach wykroczeń cywilnych respektowano nadrzędność postanowień Sądu Ludowego, nad opinią dowódców oddziałów partyzanckich [9]. Przyjęto zasadę, że dowódcy oddziałów partyzanckich lub organ polityczny (np. EAM) mogą pełnić rolę oskarżyciela, jednak nie sędziego [10]. Zorganizowano system łączności bezprzewodowej i przewodowej, publiczny system opieki zdrowotnej, stymulowano komunikację, ukazywała się prasa, działały teatry i pracownie artystów, w szkolnictwie i działalności kulturalnej wprowadzono egalitaryzm, obejmujący także mniejszości językowe. W efekcie prządku i reform, odżywała także zrujnowana wojną gospodarka. [11][12]. Zdaniem Richarda Clogga EAM i ELAS posiadały znaczące poparcie społeczne dzięki przedstawianemu programowi społecznemu: włączenia chłopów w życie polityczne niepodległej Grecji, poprawy sytuacji kobiet, upowszechnienia edukacji[13]. Dowódca brytyjskiej misji wojskowej, C.M.Woodhouse wskazuje, że ELAS wprowadzał na prowincji struktury państwowe, o których budowę nie zadbały kolejne rządy przedwojennej Grecji[14] i dodaje, że tereny, zarządzane przez EAM-ELAS, osiągnęły nigdy przedtem tam nieznany i dość wysoki poziom cywilizacyjny. Zarówno techniczny, jak i jakości życia społecznego. [15]. Terytorium kontrolowane przez partyzantów stało się celem ucieczek dziesiątków tysięcy Greków z terenów, na których utrzymywała się władza okupacyjna[14].

Położone w górach "państwo" ELAS, w znacznej mierze zniszczone w czasie wymierzonej w partyzantów ofensywy hitlerowskiej w ostatnich miesiącach 1943[14], odtworzono w początkach 1944.

Ugrupowania konkurencyjne i kolaboracyjna prasa przedstawiały ELAS jako organizację przestępczą, gangsterską, rujnującą prowincję. Oddziały miały składać się z oswobodzonych z więzień "kryminalistów, generalnie nieudaczników życiowych", czy "szewców i woźniców" [16]. ELAS zarzucano realizowanie "ciemnych idei", jego członków określano jako bolszewików, rozpowszechniano mity o ich krwiożerczości, barbarzyństwie, skrajnym zdziczeniu [17]. Rozpowszechniano informację, że "program komunizmu natychmiast po wycofaniu się sił okupacyjnych przewiduje podburzenie mas do ogólnego rabunku, nieporządku, podczas gdy wielkie i dobrze zorganizowane i uzbrojone grupy przejmą władzę, natychmiast kierując kraj ku komunizmowi, likwidując wszelkich istniejących lub hipotetycznych przeciwników" [18]. Makabryczny ten opis przeciwstawiano ocenie terenów kontrolowanych przez kolaborantów, jako reprezentujących europejską tradycję i wysoką kulturę [17].

Z działaniami ELAS często mylone są akcje zbrojne, głównie wyroki śmierci, wykonywane przez OPLA, czyli inną, całkowicie zakonspirowaną i ideowo-komunistyczną organizację ruchu oporu.

  1. Sformułowanie używane przez lewicę. Także część historyków zachodnich mówi o "Wolnej Grecji" oraz "władzy ludu" (laokratia - M.Mazower, str.293wydania greckiegp - jako tytuł rozdziału), a ELAS nazywa ludowym wojskiem wyzwoleńczym (M.Mazower, str.325 wyd.greckiego "laikos apeleftherotikos stratos" - jako tytuł rozdziału, a nie nazwa własna). Gdy zdaniem części prawicy greckiej była to tylko krwawa, barbarzyńska dyktatura komunistyczna (M.Mazower str.325-6 wyd.greckiego).
  2. Clogg R.: Historia Grecji nowożytnej. Kraków: Książka i Wiedza, 2006, s. 154-157. ISBN 83-05-13465-2.
  3. M.Mazower str.293
  4. m.in. Mark Mazower, st.389
  5. M.Mazower str.293
  6. M.Glezos - Narodowy Ruch Oporu, str.813 "Η ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ - Samorząd", str.821 "ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ" - wybory samorządowe
  7. S.N.Grigoriadis t.1 str.467 "το Εθνηκό Συμβούλιο - Rada Narodowa"
  8. M.Glezos, str.823-827 "Η ΛΑΙΚΉ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ"
  9. precedens założyciela i wysokiego dowódcy ELAS Arisa Weluchiotisa, ustępującego przed odmiennym od jego rozkazu werdyktem lokalnego Sądu Ludowego (M.Glezos 823-827)
  10. M.Glezos str.825
  11. wspomnienia świadków, następnie działaczy parlamentarnych, przytoczone przez akademickie opracowanie zbiorowe Emeis oi Ellines
  12. podobny opis: S.N.Grigoriadis, t.1. str.318-319
  13. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie clogg149
  14. a b c Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie asprey361
  15. Tę opinię Woodhouse'a, cytowaną za jego książką "Jabłko Hesperydy", przywołuje m.in. S.N.Grigriadis, t.1, str. 318-319
  16. M.Mazower str.325-326
  17. a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie mazower24
  18. Mark Mazower, str.389
==

dyskusja hasła SYRIZA:

Niezrozumiała merytorycznie cenzura treści hasła

Jeden z wikipedystów, jako "twórczość własną" usunął tekst:

--SYRIZA wobec oskarżeń o wspieranie terroru--
SYRIZA bywa oskarżana o wspieranie terroru, czemu zaprzecza[4] Ponadto powszechnie w Grecji, także przez Komunistyczną Partię Grecji (KKE) SYRIZA posądzana jest o związki z częścią zakapturzonych chuliganów, systematycznie działąjących w centrach greckich miast, przy okazji odbywających się tam masowych demonstracji[5]. Koalicja SYRIZA, nie przecząc sympatiom wobec ruchów lewackich, podkreśla większą złożoność zagadnienia. Podobne stanowisko prezentują źródła związane z bezpieczeństwem i obronnością Grecji[6].

  • Zdanie pierwsze:

Uźródłowione było przypisem z linkiem do obrony przewodniczącego Syriza przed takim zarzutem. A więc jednoczesne przedstawienie stanowisk obu stron, przy czym jedna z nich jest spoza Grecji i dość znana. Nawet zwykłym tłumaczem Google sprawdzić można, że padło posądzienie ruchu Syriza o terroryzm. Zero mojej twórczości własnej - wyłącznie przytaczam.

  • Zdanie drugie - zarzut związków z zakapturzonymi chuliganami - potwierdzone przypisem linkiem do wypowiedzi szefowej Komunistycznej Partii Grecji, zero mojej twórczości własnej.
  • Zdanie trzecie - także potwierdzone źródłem, linkiem do najpoważniejszego w Grecji czasopisma zajmującego się się tematami obronności i bezpieczeństwa. Zero mojej twórczości własnej. Na życzeni, mógłbym tych źródeł przytoczyć znacznie więcej, gdyż Grecja jest tych info pełna. Ale życzenie takie nie padło, następuje od razu kasacja. Jestem przeciwny temu.

--dimitris.k (dimkoa)/dyskusja 17:47, 31 mar 2012 (CEST)[odpowiedz]

usunięty zapis, z kodami:
SYRIZA bywa oskarżana o wspieranie terroru, czemu zaprzecza[1] Ponadto powszechnie w Grecji, także przez Komunistyczną Partię Grecji (KKE) SYRIZA posądzana jest o związki z częścią zakapturzonych chuliganów, systematycznie działąjących w centrach greckich miast, przy okazji odbywających się tam masowych demonstracji[2]. Koalicja SYRIZA, nie przecząc sympatiom wobec ruchów lewackich, podkreśla większą złożoność zagadnienia. Podobne stanowisko prezentują źródła związane z bezpieczeństwem i obronnością Grecji[3].

  1. Przykład elektronicznego wydania wiadomości z dnia 19 lutego 2012, sygnalizującego ostrą ropostę przewodniczącego SYRIZA, na oskarżenie o wspieranie terroru, formułowane w elektronicznym wydaniu "Bild".
  2. Informacja w lokalnej prasie o kolejnych starciach na placu Syndagma, w Atenach. Przewodnicząca KPG oskarża koalicję Syriza o inspirację starć, równolegle do działań bojówek inspirowanych przez skrajną prawicę. Treść tytułu i przekład: Πεδίο μάχης πάλι το Σύνταγμα- Κουκουλοφόροι εναντίον ΠΑΜΕ... Παπαρήγα: Ο ΣΥΡΙΖΑ υποκινεί τους κουκουλοφόρους - Plac Syndagma znów polem walki, (agresorzy) w kominiarkach przeciw PAME (tu: zorganizowanej ochronie demonstracji KPG). Papariga (sekretarz KPG, twierdzi, że): osobnikami w kominiarkach steruje SYRIZA.
  3. Artykuł z 13 lutego 2012 w czasopiśmie defence.net sygnalizujący oczywistość głębokiej ingerencji obcych służb specjalnych, w organizację rozruchów i podpaleń w Atenach. Tenże artykuł uwypukla identyczność ocen zagadnienia, wyrażonych przez Wironasa Polidorasa, Minstra Porządku Publicznego w trakcie długotrwałych rozruchów w grudniu 2008 oraz wystąpienia Panagiotisa Lafazanisa, posła SYRIZA, w parlamencie, 12 lutego 2012.
=================