Leonid Kogan: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ZéroBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.1) (Robot dodał ko:레오니드 코간
EmausBot (dyskusja | edycje)
Linia 35: Linia 35:
[[ja:レオニード・コーガン]]
[[ja:レオニード・コーガン]]
[[oc:Leonid Kogan]]
[[oc:Leonid Kogan]]
[[ru:Коган, Леонид Борисович]]
[[ru:Коган, Леонид Борисович (скрипач)]]
[[uk:Коган Леонід Борисович]]
[[uk:Коган Леонід Борисович]]
[[zh:列奥尼德·柯岗]]
[[zh:列奥尼德·柯岗]]

Wersja z 23:28, 25 lip 2012

Plik:2008-09 Moskau Friedhof Leonid Kogan.JPG
Nagrobek Leonida Kogana na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie

Leonid Kogan(ros. Леони́д Бори́сович Ко́ган, ur. 14 listopada 1924 w Jekatierinosławiu (od roku 1926 Dniepropetrowsk), zm. 17 grudnia 1982 w pociągu jadącym z Wiednia do Moskwy) – rosyjski skrzypek i pedagog.

Był synem fotografa Borysa Kogana. Od roku 1933 uczył się w Moskwie, od roku 1936 w Centralnej Szkole Muzycznej w klasie Abrama Jampolskiego, pozostał jego uczniem w Konserwatorium Moskiewskim które ukończył w roku 1948.

W roku 1951 został laureatem Międzynarodowego Konkursu Muzycznego im. Królowej Elżbiety Belgijskiej w Brukseli. Od roku 1952 do końca życia był wykładowcą w Konserwatorium Moskiewskim, w roku 1963 otrzymał tytuł profesora. W roku 1954 został członkiem KPZR. W roku 1965 otrzymał Nagrodę Leninowską. Leonid Kogan często występował na koncertach na obszarze ZSRR i za granicą.

Aram Chaczaturian dedykował mu koncert-rapsodię, Tichon Chrennikow, Gara Garajew, Mieczysław Weinberg i André Jolivet koncerty skrzypcowe, Dymitr Szostakowicz nie zdążył ukończyć dedykowanego mu trzeciego koncertu skrzypcowego.

W repertuarze Kogana znajdowały się także utwory wirtuozowskie Niccolo Paganiniego, Henryka Wieniawskiego, Pablo Sarasatego i Fritza Kreislera.

Leonid Kogan poślubił siostrę pianisty Emila Gilelsa Jelizawetę. Jego syn Paweł jest dyrygentem Moskiewskiej Państwowej Orkiestry Symfonicznej, córka Nina pianistką, wnuk Dymitr skrzypkiem, wnuczka Wiktoria pianistką, wnuk Daniił skrzypkiem.

Bibliografia