Westland Lysander: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MAx 92 (dyskusja | edycje)
drobne techniczne
RedBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.2) (Robot dodał vi:Westland Lysander
Linia 122: Linia 122:
[[fi:Westland Lysander]]
[[fi:Westland Lysander]]
[[sv:Westland Lysander]]
[[sv:Westland Lysander]]
[[vi:Westland Lysander]]

Wersja z 15:48, 24 sie 2012

Westland Lysander
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Wielka Brytania

Producent

Westland Aircraft Limited

Typ

samolot współpracy z armią

Konstrukcja

górnopłat o konstrukcji całkowicie metalowej, podwozie klasyczne – stałe

Załoga

2

Historia
Data oblotu

15 czerwca 1936

Lata produkcji

19371942

Dane techniczne
Napęd

1 silnik gwiazdowy Bristol Mercury XXX

Moc

870 KM (640 kW)

Wymiary
Rozpiętość

15,25 m

Długość

9,15 m

Wysokość

4,42 m

Powierzchnia nośna

24,15 m²

Masa
Własna

1 990 kg

Startowa

2 860 kg

Osiągi
Prędkość maks.

340 km/h

Prędkość minimalna

90 km/h

Prędkość wznoszenia

6,35 m/s

Pułap

6 500 m

Zasięg

930 km

Rozbieg

278 m

Dobieg

310 m

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 karabiny maszynowe Browning kal. 7,69 mm
2 sprzężone karabiny maszynowe Lewis kal. 7,69 mm
16 bomb po 10 kg każda na 2 wysięgnikach przytwierdzonych do goleni podwozia albo 3 bomby o łącznej masie 226 kg na zaczepach pod kadłubem
Użytkownicy
Wielka Brytania, Polska

Westland Lysanderbrytyjski samolot współpracy z armią, zaprojektowany i zbudowany w 1936 roku w wytwórni Westland Aircraft Limited.

Historia

W 1934 roku w brytyjskiej firmie lotniczej Westland Aircraft Limited opracowano projekt samolotu współpracy z armią lądową służący do rozpoznawania, korygowania ognia artylerii i atakowania celów naziemnych. Projekt powstał pod kierunkiem inż. W. E. Pettera. Pierwszy prototyp został oblatany 15 czerwca 1936 roku. Drugi prototyp, przystosowany do prób w warunkach tropikalnych, zbudowano w grudniu 1936 roku, a na początku 1937 roku wysłano go do Indii, w celu przeprowadzenia prób.

Prototyp oznaczono jako Westland Lysander Mk I skierowany do produkcji seryjnej na początku 1937 roku. W następnych latach wytwarzano następne wersje tego samolotu różniące się między sobą w zasadzie tylko rodzajem silnika. Samolot ten spełniał warunki samolotów krótkiego startu i lądowania (STOL).

Wersje produkowane seryjne samolotu Westland Lysander:

  • Mk I – wersja podstawowa z silnikiem Bristol Mercury XII o mocy 890 KM (655 kW)
  • Mk II – wersja z silnikiem Bristol Perseus XII o mocy 905 KM (666 kW)
  • Mk III – wersja z silnikiem Bristol Mercury XX o mocy 870 KM (640 kW)
  • Mk IIIA – wersja z silnikiem Bristol Mercury XXX o mocy 870 KM (640 kW)
  • TT Mk IIIA – wersja wersji Mk IIIA przystosowana do holowania celów powietrznych

Produkcja samolotów Westland Lysander trwała do stycznia 1942 roku i w okresie 19371942 wyprodukowano łącznie 1425 samolotów tego typu wszystkich wersji.

Użycie w lotnictwie

Pierwsze seryjne samoloty Westland Lysander jako pierwszy otrzymał 16 dywizjon RAF. Jesienią 1939 roku 6 dywizjonów Royal Air Force wyposażonych w samoloty Westland Lysander przerzucono do Francji do współpracy z Brytyjskim Korpusem Ekspedycyjnym. W 1940 roku po rozpoczęciu przez Niemców inwazji na Francję okazało się, że samoloty Westland Lysander przy dużej przewadze Luftwaffe w powietrzu są nieprzydatne w bezpośrednich działaniach bojowych, jak rozpoznanie oraz atakowanie pierwszej linii wroga. W czasie działań poniosły ciężkie straty.

W związku z doświadczeniami z Francji, samoloty Westland Lysander zostały wycofane z działań bojowych i pełniły tylko funkcje pomocnicze, służyły do ratowania zestrzelonych u brzegów Anglii lotników, rzadziej do rozpoznania. Od 1943 roku służyły już wyłącznie do szkolenia i służby specjalnej - współpracy z ruchem oporu w okupowanych krajach.

Samoloty Westland Lysander podczas II wojny światowej uczestniczyły również w działaniach bojowych w Grecji, Egipcie, Palestynie, w Indiach i Birmie.

Użycie w lotnictwie polskim

Samoloty Westland Lysander Mk III otrzymał zorganizowany w październiku 1940 roku polski 309 dywizjon współpracy z Armią, a w czerwcu 1942 roku otrzymał on wersję Mk IIIA. Do lipca 1942 roku samoloty te były używane do szkolenia w wykonywaniu różnych zadań we współpracy z 1 Polskim Korpusem w Szkocji. Ponieważ doświadczenia pierwszych lat II wojny światowej wykazały, że samolot ten nie nadaje się do współpracy z jednostkami lądowymi, polski dywizjon nie wykonywał na nich zadań bojowych.

Natomiast samoloty Westland Lysander z dodatkowymi zbiornikami paliwa – co przedłużyło długotrwałość lotu do 8 godzin, były używane w 138 dywizjonie do zadań specjalnych RAF, gdzie była również eskadra polska. Dywizjon ten zajmował się współpracą z ruchem oporu w okupowanych krajach Europy, prawie wyłącznie operując nad terenem okupowanej Francji.

Opis konstrukcji

Samolot Westland Lysander Mk IIIA był dwumiejscowym samolotem współpracy z armią lądową, górnopłatem o konstrukcji całkowicie metalowej. Kabiny – zakryte. Podwozie klasyczne – stałe, o szerokim rozstawie kół (2,97 m) starannie oprofilowane. Napęd: 1 silnik gwiazdowy, śmigło metalowe trójłopatowe.

Uzbrojenie:

  • 2 karabiny maszynowe Browning kal. 7,69 mm – stałe w owiewkach kół podwozia
  • 2 sprzeżone karabiny maszynowe Lewis kal. 7,69 mm – ruchome w tylnej kabinie
  • 16 bomb po 10 kg każda na 2 wysięgnikach przytwierdzonych do goleni podwozia albo 3 bomby o łącznej masie 226 kg na zaczepach pod kadłubem