Narada: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m r2.7.2+) (Robot poprawił uk:Нарада (індуїзм) |
Idioma-bot (dyskusja | edycje) m r2.7.3) (Robot dodał lt:Narada |
||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
[[it:Narada]] |
[[it:Narada]] |
||
[[jv:Bathara Narada]] |
[[jv:Bathara Narada]] |
||
[[lt:Narada]] |
|||
[[ml:നാരദൻ]] |
[[ml:നാരദൻ]] |
||
[[mr:नारद मुनी]] |
[[mr:नारद मुनी]] |
||
Wersja z 23:10, 20 paź 2012
Narada, Narada muni (Sanskryt: नारद मुनी, nārada munī) – inkarnacja, awatara Wisznu[1], wędrowny mędrzec (ryszi), asceta , syn Brahmy, wieczny brahmaćarin. Zaliczany jest do grupy dewarszich [2]. Podróżując z wynalezionym przez siebie instrumentem - winą - po całym wszechświecie naucza bhaktijogi.
Dzieła
Narada jest autorem Naradapanćaratry, która jest zbiorem pouczeń wedyjskich odnoszących się specyficznie do służby oddania dla Wisznu.
Jest autorytetem w dyskusjach na temat wedanty, Upaniszadów i innej literatury wedyjskiej, wymieniany obok Śrila Wjasadewy[3]
Recepcja w pismach hinduistycznych
- Jego imię jest wielokrotnie wspominane w :
- Jest postacią, która bardzo często występuje w Bhagawatapuranie[4].
Wjasadewa, który zapisał Bhagawatapuranie jest jego uczniem.
Znani uczniowie
Od niego bierze swój początek sampradaja w linii od Brahmy. Inicjował wielu sławnych bhaktów Wisznu, w tym :
- ↑ Narada. W: Louis Frédéric: Słownik cywilizacji indyjskiej. Przemysław Piekarski (red.nauk.). Wyd. 1. T. 2. Katowice: Wydawnictwo "Książnica", 1998, s. 82, seria: Słowniki Encyklopedyczne "Książnicy". ISBN 83-7132-370-0.
- ↑ Poroszuram (tł. Elżbieta Walter): Starość Jajatiego. W: Taniec siedmiu zasłon. Opowiadania. T. Rutkowska (wybór i wstęp). Wyd. 1. Warszawa: "Czytelnik", 1977, s. 207.
- ↑ Stotraratna, 12
- ↑ Bhagawatapurana
- ↑ Bhagawatapurana 01.09.06-07