Sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Smoleńsku: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Świątynia chrześcijańska infobox}} + WP:SK |
m drobne merytoryczne |
||
Linia 74: | Linia 74: | ||
Pierwszy sobór prawosławny w Smoleńsku został wzniesiony przez [[Włodzimierz Monomach|Włodzimierza Monomacha]] w 1101. Przetrwał on do [[Oblężenie Smoleńska 1609-1611|oblężenia Smoleńska w latach 1609-1611]]. Według opisu wydarzeń zawartego w rosyjskim latopisie, grupa ostatnich obrońców zamknęła się w świątyni i wysadziła ją w powietrze, nie chcąc poddać się wojskom polsko-litewskim<ref>A. Nizowskij, ''Samyje znamienityje...'', ss.295–296</ref>. |
Pierwszy sobór prawosławny w Smoleńsku został wzniesiony przez [[Włodzimierz Monomach|Włodzimierza Monomacha]] w 1101. Przetrwał on do [[Oblężenie Smoleńska 1609-1611|oblężenia Smoleńska w latach 1609-1611]]. Według opisu wydarzeń zawartego w rosyjskim latopisie, grupa ostatnich obrońców zamknęła się w świątyni i wysadziła ją w powietrze, nie chcąc poddać się wojskom polsko-litewskim<ref>A. Nizowskij, ''Samyje znamienityje...'', ss.295–296</ref>. |
||
Nowa cerkiew, nosząca to samo wezwanie - Zaśnięcia Matki Bożej - została wzniesiona dalej na północ w porównaniu z wysadzonym soborem<ref>A. Nizowskij, ''Samyje znamienityje..'', s.296</ref>. Początkowo budowę świątyni zlecono mistrzowi Jewsiutce Iwanowowi, który jednak odmówił wykonania zamówienia, gdyż nie otrzymał informacji ani o planowanych rozmiarach cerkwi, ani o życzeniach zamawiających odnośnie jej wyglądu i stylu. Ostatecznie wznoszenia budynku podjęli się Leontij Kostrourow, Aleksiej Korolkow i Jakow Szarutin, którzy wzorowali się na soborze w Aleksandrowskiej Słobodzie<ref>A. Nizowskij, ''Samyje znamienityje...'', ss.296–297</ref>. Prace budowlane rozpoczęto w 1676, jednak uległy one przerwaniu po trzech latach, gdy nieoczekiwanie runęła jedna ze ścian wznoszonego obiektu<ref name="nizowskij297">A. Nizowskij, ''Samyje znamietityje...'', s.297</ref>. Ostatecznie wznoszenie soboru zakończył w latach 1732–1740 architekt z [[Kijów| |
Nowa cerkiew, nosząca to samo wezwanie - Zaśnięcia Matki Bożej - została wzniesiona dalej na północ w porównaniu z wysadzonym soborem<ref>A. Nizowskij, ''Samyje znamienityje..'', s.296</ref>. Początkowo budowę świątyni zlecono mistrzowi Jewsiutce Iwanowowi, który jednak odmówił wykonania zamówienia, gdyż nie otrzymał informacji ani o planowanych rozmiarach cerkwi, ani o życzeniach zamawiających odnośnie jej wyglądu i stylu. Ostatecznie wznoszenia budynku podjęli się Leontij Kostrourow, Aleksiej Korolkow i Jakow Szarutin, którzy wzorowali się na soborze w Aleksandrowskiej Słobodzie<ref>A. Nizowskij, ''Samyje znamienityje...'', ss.296–297</ref>. Prace budowlane rozpoczęto w 1676, jednak uległy one przerwaniu po trzech latach, gdy nieoczekiwanie runęła jedna ze ścian wznoszonego obiektu<ref name="nizowskij297">A. Nizowskij, ''Samyje znamietityje...'', s.297</ref>. Ostatecznie wznoszenie soboru zakończył w latach 1732–1740 architekt z [[Kijów|Kijowa]], A. Szepel<ref name="nizowskij297"/>. |
||
Kijowa]], A. Szepel<ref name="nizowskij297"/>. |
|||
Obiekt reprezentuje [[architektura barokowa w Rosji|rosyjski barok]]<ref name="nizowskij297"/>. Zlokalizowany na wysokim wzniesieniu, stanowi główną dominantę panoramy Smoleńska<ref>A. Nizowskij, ''Samyje znamienityje..'', s.295</ref>. We wnętrzu znajduje się złocony, bogato rzeźbiony [[ikonostas]] wykonany przez Syłę Trusickiego i jego uczniów. Ci sami artyści wykonani dla świątyni zespół [[ikona|ikon]]<ref name="nizowskij297"/>. |
Obiekt reprezentuje [[architektura barokowa w Rosji|rosyjski barok]]<ref name="nizowskij297"/>. Zlokalizowany na wysokim wzniesieniu, stanowi główną dominantę panoramy Smoleńska<ref>A. Nizowskij, ''Samyje znamienityje..'', s.295</ref>. We wnętrzu znajduje się złocony, bogato rzeźbiony [[ikonostas]] wykonany przez Syłę Trusickiego i jego uczniów. Ci sami artyści wykonani dla świątyni zespół [[ikona|ikon]]<ref name="nizowskij297"/>. |
||
W sąsiedztwie soboru znajduje się jego dzwonnica, znacznie niższa od samej świątyni, wzniesiona w 1767 wg projektu P. Obuchowa<ref>A. Nizowskij, ''Samyje znamienityje...'', s.298</ref>. |
W sąsiedztwie soboru znajduje się jego dzwonnica, znacznie niższa od samej świątyni, wzniesiona w 1767 wg projektu P. Obuchowa<ref>A. Nizowskij, ''Samyje znamienityje...'', s.298</ref>. W soborze znajduje się nagrobek biskupa smoleńskiego [[Parteniusz (Sopkowski)|Parteniusza]]<ref>[http://www.ortho-rus.ru/cgi-bin/ps_file.cgi?2_6314 Парфений (Сопковский)]</ref>. |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
Wersja z 20:33, 10 lis 2012
sobór | |||||||
Widok ogólny | |||||||
Państwo | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||
Adres |
{{{adres}}} | ||||||
Wyznanie | |||||||
Kościół | |||||||
Wezwanie |
Zaśnięcie Matki Bożej | ||||||
| |||||||
| |||||||
Położenie na mapie obwodu smoleńskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||||
Położenie na mapie Rosji Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||||
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} | |||||||
Strona internetowa |
Sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Smoleńsku – prawosławny sobór w Smoleńsku.
Pierwszy sobór prawosławny w Smoleńsku został wzniesiony przez Włodzimierza Monomacha w 1101. Przetrwał on do oblężenia Smoleńska w latach 1609-1611. Według opisu wydarzeń zawartego w rosyjskim latopisie, grupa ostatnich obrońców zamknęła się w świątyni i wysadziła ją w powietrze, nie chcąc poddać się wojskom polsko-litewskim[1].
Nowa cerkiew, nosząca to samo wezwanie - Zaśnięcia Matki Bożej - została wzniesiona dalej na północ w porównaniu z wysadzonym soborem[2]. Początkowo budowę świątyni zlecono mistrzowi Jewsiutce Iwanowowi, który jednak odmówił wykonania zamówienia, gdyż nie otrzymał informacji ani o planowanych rozmiarach cerkwi, ani o życzeniach zamawiających odnośnie jej wyglądu i stylu. Ostatecznie wznoszenia budynku podjęli się Leontij Kostrourow, Aleksiej Korolkow i Jakow Szarutin, którzy wzorowali się na soborze w Aleksandrowskiej Słobodzie[3]. Prace budowlane rozpoczęto w 1676, jednak uległy one przerwaniu po trzech latach, gdy nieoczekiwanie runęła jedna ze ścian wznoszonego obiektu[4]. Ostatecznie wznoszenie soboru zakończył w latach 1732–1740 architekt z Kijowa, A. Szepel[4].
Obiekt reprezentuje rosyjski barok[4]. Zlokalizowany na wysokim wzniesieniu, stanowi główną dominantę panoramy Smoleńska[5]. We wnętrzu znajduje się złocony, bogato rzeźbiony ikonostas wykonany przez Syłę Trusickiego i jego uczniów. Ci sami artyści wykonani dla świątyni zespół ikon[4].
W sąsiedztwie soboru znajduje się jego dzwonnica, znacznie niższa od samej świątyni, wzniesiona w 1767 wg projektu P. Obuchowa[6]. W soborze znajduje się nagrobek biskupa smoleńskiego Parteniusza[7].
- ↑ A. Nizowskij, Samyje znamienityje..., ss.295–296
- ↑ A. Nizowskij, Samyje znamienityje.., s.296
- ↑ A. Nizowskij, Samyje znamienityje..., ss.296–297
- ↑ a b c d A. Nizowskij, Samyje znamietityje..., s.297
- ↑ A. Nizowskij, Samyje znamienityje.., s.295
- ↑ A. Nizowskij, Samyje znamienityje..., s.298
- ↑ Парфений (Сопковский)
Bibliografia
- A. Nizowskij, Samyje znamienityje monastyri i chramy Rossii, Wecze, Moskwa 2000, ISBN 5-7838-0578-5