Sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Smoleńsku: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Świątynia chrześcijańska infobox}} + WP:SK
m drobne merytoryczne
Linia 74: Linia 74:
Pierwszy sobór prawosławny w Smoleńsku został wzniesiony przez [[Włodzimierz Monomach|Włodzimierza Monomacha]] w 1101. Przetrwał on do [[Oblężenie Smoleńska 1609-1611|oblężenia Smoleńska w latach 1609-1611]]. Według opisu wydarzeń zawartego w rosyjskim latopisie, grupa ostatnich obrońców zamknęła się w świątyni i wysadziła ją w powietrze, nie chcąc poddać się wojskom polsko-litewskim<ref>A. Nizowskij, ''Samyje znamienityje...'', ss.295–296</ref>.
Pierwszy sobór prawosławny w Smoleńsku został wzniesiony przez [[Włodzimierz Monomach|Włodzimierza Monomacha]] w 1101. Przetrwał on do [[Oblężenie Smoleńska 1609-1611|oblężenia Smoleńska w latach 1609-1611]]. Według opisu wydarzeń zawartego w rosyjskim latopisie, grupa ostatnich obrońców zamknęła się w świątyni i wysadziła ją w powietrze, nie chcąc poddać się wojskom polsko-litewskim<ref>A. Nizowskij, ''Samyje znamienityje...'', ss.295–296</ref>.


Nowa cerkiew, nosząca to samo wezwanie - Zaśnięcia Matki Bożej - została wzniesiona dalej na północ w porównaniu z wysadzonym soborem<ref>A. Nizowskij, ''Samyje znamienityje..'', s.296</ref>. Początkowo budowę świątyni zlecono mistrzowi Jewsiutce Iwanowowi, który jednak odmówił wykonania zamówienia, gdyż nie otrzymał informacji ani o planowanych rozmiarach cerkwi, ani o życzeniach zamawiających odnośnie jej wyglądu i stylu. Ostatecznie wznoszenia budynku podjęli się Leontij Kostrourow, Aleksiej Korolkow i Jakow Szarutin, którzy wzorowali się na soborze w Aleksandrowskiej Słobodzie<ref>A. Nizowskij, ''Samyje znamienityje...'', ss.296–297</ref>. Prace budowlane rozpoczęto w 1676, jednak uległy one przerwaniu po trzech latach, gdy nieoczekiwanie runęła jedna ze ścian wznoszonego obiektu<ref name="nizowskij297">A. Nizowskij, ''Samyje znamietityje...'', s.297</ref>. Ostatecznie wznoszenie soboru zakończył w latach 1732–1740 architekt z [[Kijów|
Nowa cerkiew, nosząca to samo wezwanie - Zaśnięcia Matki Bożej - została wzniesiona dalej na północ w porównaniu z wysadzonym soborem<ref>A. Nizowskij, ''Samyje znamienityje..'', s.296</ref>. Początkowo budowę świątyni zlecono mistrzowi Jewsiutce Iwanowowi, który jednak odmówił wykonania zamówienia, gdyż nie otrzymał informacji ani o planowanych rozmiarach cerkwi, ani o życzeniach zamawiających odnośnie jej wyglądu i stylu. Ostatecznie wznoszenia budynku podjęli się Leontij Kostrourow, Aleksiej Korolkow i Jakow Szarutin, którzy wzorowali się na soborze w Aleksandrowskiej Słobodzie<ref>A. Nizowskij, ''Samyje znamienityje...'', ss.296–297</ref>. Prace budowlane rozpoczęto w 1676, jednak uległy one przerwaniu po trzech latach, gdy nieoczekiwanie runęła jedna ze ścian wznoszonego obiektu<ref name="nizowskij297">A. Nizowskij, ''Samyje znamietityje...'', s.297</ref>. Ostatecznie wznoszenie soboru zakończył w latach 1732–1740 architekt z [[Kijów|Kijowa]], A. Szepel<ref name="nizowskij297"/>.
Kijowa]], A. Szepel<ref name="nizowskij297"/>.


Obiekt reprezentuje [[architektura barokowa w Rosji|rosyjski barok]]<ref name="nizowskij297"/>. Zlokalizowany na wysokim wzniesieniu, stanowi główną dominantę panoramy Smoleńska<ref>A. Nizowskij, ''Samyje znamienityje..'', s.295</ref>. We wnętrzu znajduje się złocony, bogato rzeźbiony [[ikonostas]] wykonany przez Syłę Trusickiego i jego uczniów. Ci sami artyści wykonani dla świątyni zespół [[ikona|ikon]]<ref name="nizowskij297"/>.
Obiekt reprezentuje [[architektura barokowa w Rosji|rosyjski barok]]<ref name="nizowskij297"/>. Zlokalizowany na wysokim wzniesieniu, stanowi główną dominantę panoramy Smoleńska<ref>A. Nizowskij, ''Samyje znamienityje..'', s.295</ref>. We wnętrzu znajduje się złocony, bogato rzeźbiony [[ikonostas]] wykonany przez Syłę Trusickiego i jego uczniów. Ci sami artyści wykonani dla świątyni zespół [[ikona|ikon]]<ref name="nizowskij297"/>.


W sąsiedztwie soboru znajduje się jego dzwonnica, znacznie niższa od samej świątyni, wzniesiona w 1767 wg projektu P. Obuchowa<ref>A. Nizowskij, ''Samyje znamienityje...'', s.298</ref>.
W sąsiedztwie soboru znajduje się jego dzwonnica, znacznie niższa od samej świątyni, wzniesiona w 1767 wg projektu P. Obuchowa<ref>A. Nizowskij, ''Samyje znamienityje...'', s.298</ref>. W soborze znajduje się nagrobek biskupa smoleńskiego [[Parteniusz (Sopkowski)|Parteniusza]]<ref>[http://www.ortho-rus.ru/cgi-bin/ps_file.cgi?2_6314 Парфений (Сопковский)]</ref>.
{{Przypisy}}
{{Przypisy}}
== Bibliografia ==
== Bibliografia ==

Wersja z 20:33, 10 lis 2012

Sobór Zaśnięcia Matki Bożej
sobór
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Rosja

Miejscowość

Smoleńsk

Adres

{{{adres}}}

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Wezwanie

Zaśnięcie Matki Bożej

Położenie na mapie obwodu smoleńskiego
Mapa konturowa obwodu smoleńskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}
Strona internetowa

Sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Smoleńskuprawosławny sobór w Smoleńsku.

Pierwszy sobór prawosławny w Smoleńsku został wzniesiony przez Włodzimierza Monomacha w 1101. Przetrwał on do oblężenia Smoleńska w latach 1609-1611. Według opisu wydarzeń zawartego w rosyjskim latopisie, grupa ostatnich obrońców zamknęła się w świątyni i wysadziła ją w powietrze, nie chcąc poddać się wojskom polsko-litewskim[1].

Nowa cerkiew, nosząca to samo wezwanie - Zaśnięcia Matki Bożej - została wzniesiona dalej na północ w porównaniu z wysadzonym soborem[2]. Początkowo budowę świątyni zlecono mistrzowi Jewsiutce Iwanowowi, który jednak odmówił wykonania zamówienia, gdyż nie otrzymał informacji ani o planowanych rozmiarach cerkwi, ani o życzeniach zamawiających odnośnie jej wyglądu i stylu. Ostatecznie wznoszenia budynku podjęli się Leontij Kostrourow, Aleksiej Korolkow i Jakow Szarutin, którzy wzorowali się na soborze w Aleksandrowskiej Słobodzie[3]. Prace budowlane rozpoczęto w 1676, jednak uległy one przerwaniu po trzech latach, gdy nieoczekiwanie runęła jedna ze ścian wznoszonego obiektu[4]. Ostatecznie wznoszenie soboru zakończył w latach 1732–1740 architekt z Kijowa, A. Szepel[4].

Obiekt reprezentuje rosyjski barok[4]. Zlokalizowany na wysokim wzniesieniu, stanowi główną dominantę panoramy Smoleńska[5]. We wnętrzu znajduje się złocony, bogato rzeźbiony ikonostas wykonany przez Syłę Trusickiego i jego uczniów. Ci sami artyści wykonani dla świątyni zespół ikon[4].

W sąsiedztwie soboru znajduje się jego dzwonnica, znacznie niższa od samej świątyni, wzniesiona w 1767 wg projektu P. Obuchowa[6]. W soborze znajduje się nagrobek biskupa smoleńskiego Parteniusza[7].

  1. A. Nizowskij, Samyje znamienityje..., ss.295–296
  2. A. Nizowskij, Samyje znamienityje.., s.296
  3. A. Nizowskij, Samyje znamienityje..., ss.296–297
  4. a b c d A. Nizowskij, Samyje znamietityje..., s.297
  5. A. Nizowskij, Samyje znamienityje.., s.295
  6. A. Nizowskij, Samyje znamienityje..., s.298
  7. Парфений (Сопковский)

Bibliografia

  • A. Nizowskij, Samyje znamienityje monastyri i chramy Rossii, Wecze, Moskwa 2000, ISBN 5-7838-0578-5