Rohacz Płaczliwy: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Wspomagane przez bota ujednoznacznienie (tyle do zrobienia): Mieczysław Karłowicz (kompozytor) |
m MalarzBOT: poprawki (kod mapy => kod mapy + wariant mapy) |
||
Linia 12: | Linia 12: | ||
|data zdobycia zimą = |
|data zdobycia zimą = |
||
|pierwsze wejście zimą = |
|pierwsze wejście zimą = |
||
|kod mapy = |
|kod mapy = Tatry |
||
|wariant mapy = SVK |
|||
|stopniN = 49 |minutN = 11 |sekundN = 50 |
|stopniN = 49 |minutN = 11 |sekundN = 50 |
||
|stopniE = 19 |minutE = 44 |sekundE = 55.5 |
|stopniE = 19 |minutE = 44 |sekundE = 55.5 |
Wersja z 10:51, 21 lis 2012
Od lewej:Rohacz Ostry, Rohacz Płaczliwy | |
Państwo | |
---|---|
Położenie | |
Pasmo | |
Wysokość |
2125 m n.p.m. |
Wybitność |
162 m |
Położenie na mapie Tatr Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Karpat Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} |
Rohacz Płaczliwy (słow. Plačlivé, Plačlivô, Plačlivý Roháč[1]) – szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich o wysokości 2125 m n.p.m. Znajduje się w grani głównej Tatr Zachodnich pomiędzy Rohaczem Ostrym (2088 m), oddzielony od niego Rohacką Przełęczą (1955 m), a Trzema Kopami (2136 m), od których dzieli go Smutna Przełęcz (1963 m). Połoga część jego zachodniej grani, tuż za Smutną Przełęczą, gdzie znajdują się liczne, sztuczne kamienne kopczyki, nosi nazwę Nogawica, 2052 m n.p.m. (słow. Nohavica). Jego północne, bardzo strome ściany opadają zerwą ok. 200-250 m wysokości do polodowcowego kotła Doliny Smutnej. W południowym kierunku odbiega od niego boczny grzbiet, poprzez Żarską Przełęcz do Barańca. Rozdziela on Dolinę Jamnicką od Doliny Żarskiej.
Jeden z dwu szczytów Rohaczy, wyższy od Ostrego Rohacza, ale o nieco łagodniejszych kształtach. Doskonały punkt widokowy. Obydwa Rohacze są bardzo popularnymi celami turystycznymi. Od szczytu Płaczliwego Rohacza w kierunku zachodnim ciągnie się skalista grań o długości prawie 1 km. W niektórych miejscach szlak turystyczny prowadzi tą granią, ponad przepaścistą ścianą północną, odcinki te można jednak ominąć ścieżką prowadzącą bardziej łagodnym południowym zboczem. Najbardziej eksponowany jest odcinek Rohackiego Konia.
Szczyt zwiedzany był od dawna, m.in. zwiedzał go Juliusz Kossak, Mieczysław Karłowicz, Tytus Chałubiński. Najstarsze odnotowane wejście to Pál Kitaibel ok. 1804 r. W 1813 r. Ludwik Zejszner i Göran Wahlenberg zmierzyli jego wysokość barometrycznie. Stromą północną ścianę zdobyli w 1907 r. Walery Goetel i Ferdynand Goetel. Dokładne badania florystyczne przeprowadził w 1880 r. Bolesław Kotula.
Szlaki turystyczne
Czasy przejścia podane na podstawie mapy[2].
- – czerwony biegnący granią główną Tatr Zachodnich z Trzech Kop przez Smutną Przełęcz na Rohacz Płaczliwy, stąd dalej na Rohacz Ostry i przez Jamnicką Przełęcz na Wołowiec. Jest to najtrudniejszy technicznie i najbardziej eksponowany szlak Tatr Zachodnich.
- Czas przejścia ze Smutnej Przełęczy na szczyt Rohacza Płaczliwego: 45 min, ↓ 30 min
- Czas przejścia z Rohacza Płaczliwego na Rohacz Ostry: 1 h, z powrotem tyle samo
- – żółty szlak z Rohacza Płaczliwego przez Żarską Przełęcz na Smrek i Baraniec. Czas przejścia na Baraniec: 2:05 h, z powrotem tyle samo
Zobacz też
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Zachodnie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-89-7.
<ref>
o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>
, nie był użyty wcześniej w treści.Bibliografia
- Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.
- Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-36-5.