Studnia abisyńska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ZéroBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.1) (Robot dodał ca:Bomba manual
EmausBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.3) (Robot dodał es:Bomba manual
Linia 25: Linia 25:
[[ca:Bomba manual]]
[[ca:Bomba manual]]
[[en:Hand pump]]
[[en:Hand pump]]
[[es:Bomba manual]]
[[hi:चांपाकल]]
[[hi:चांपाकल]]
[[ja:手押しポンプ]]
[[ja:手押しポンプ]]

Wersja z 12:38, 7 gru 2012

Elementy studni abisyńskiej

Studnia abisyńska (abisynka) – studnia rurowa wbijana lub wkręcana, służąca do dobywania niewielkiej ilości wody z głębokości 5-7 m[1].

Budowa

Abisynka składa się z metalowych rur o średnicy 32-75 mm, połączonych szczelnie za pomocą muf. Rury są zakończone u dołu stożkowym ostrzem lub świdrem, a nad powierzchnią ziemi – ręczną pompą kolumienkową. Nad ostrzem lub świdrem znajduje się filtr, który stanowi rura zaopatrzona w otwory, obciągnięta siatką metalową lub okręcona drutem. Rury wbija się za pomocą baby ręcznej lub kafara, albo wkręca posługując się drągiem jak pokrętłem. Przy wbijaniu górny koniec rury zabezpiecza się drewnianym jarzmem, które ściąga się śrubami. Filtr powinien być wprowadzony w warstwę wodonośną tak głęboko, aby przy niskim stanie wody gruntowej jego górna część nie ssała powietrza[2].

Plik:Fotograf-lodz-studnia-abisynska.jpg

Wady

Wadą tych studni jest łatwość uszkodzenia filtru przy wbijaniu lub wkręcaniu, co powoduje zanieczyszczenie rur studni. Wymaga to wyciągnięcia ich z gruntu, oczyszczenia, naprawy filtru i ponownego zagłębienia rur.

Przeznaczenie

Abisynkę stosuję się tylko wtedy, gdy wiadomo, że warstwa wodonośna zalega na niewielkiej głębokości.

Zobacz też

  1. abisynka - Encyklopedia PWN
  2. Mała encyklopedia rolnicza 1963, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, s.1.