C: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m r2.7.2) (Robot dodał map-bms:C |
m r2.7.3) (Robot dodał vep:C |
||
Linia 128: | Linia 128: | ||
[[tr:C]] |
[[tr:C]] |
||
[[uk:C (латиниця)]] |
[[uk:C (латиниця)]] |
||
[[vep:C]] |
|||
[[vi:C]] |
[[vi:C]] |
||
[[vo:C]] |
[[vo:C]] |
Wersja z 17:45, 6 sty 2013
C c
C – trzecia litera alfabetu łacińskiego, czwarta litera alfabetu polskiego.
Wywodzi się z greckiej litery gamma (Γ). W łacinie klasycznej pierwotnie służyła do oznaczania głosek [k] i [ɡ], a od III wieku p.n.e. jedynie [k] – do oznaczania głoski [ɡ] powstała litera G.
Współcześnie używana jest do oznaczania głoski:
- w języku polskim – [ʦ], a przed i – [ʨ]
- w pozostałych językach słowiańskich, w językach bałtyckich i ugrofińskich oraz w języku albańskim – [ʦ]
- w językach zachodnioeuropejskich – zazwyczaj [k], a przed e lub i:
- w języku angielskim, francuskim i katalońskim – [s]
- w języku irlandzkim – [c]
- w języku walijskim – zawsze [k]
- w języku włoskim i rumuńskim – [ʧ]
- w języku hiszpańskim i galicyjskim – [θ]
- w językach tureckich – zazwyczaj [ʤ]
- w języku zhuang – [ʃ]
Inne reprezentacje litery C
Sygnalizacja | Język migowy | Alfabet Braille’a | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
flaga Międzynarodowego Kodu Sygnałowego |
Alfabet semaforowy |
Kod Morse’a | francuski | kanadyjski | polski | |
ⓘC | i |
Zobacz też