Język santali: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m r2.7.2+) (Robot przeniósł strony z da:Santali do da:Santali (sprog) |
m r2.7.3) (Robot dodał nn:Santali |
||
Linia 71: | Linia 71: | ||
[[ja:サンタル語]] |
[[ja:サンタル語]] |
||
[[no:Santali]] |
[[no:Santali]] |
||
[[nn:Santali]] |
|||
[[or:ସାନ୍ତାଳି ଭାଷା]] |
[[or:ସାନ୍ତାଳି ଭାଷା]] |
||
[[pnb:سنتالی بولی]] |
[[pnb:سنتالی بولی]] |
Wersja z 21:47, 17 sty 2013
Klasyfikacja genetyczna | |||
---|---|---|---|
{{{klasyfikacja}}} | |||
Status oficjalny | |||
UNESCO | 2 wrażliwy↗ | ||
Ethnologue | 4 edukacyjny↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-1 | brak | ||
ISO 639-2 | brak | ||
ISO 639-3 | sat | ||
IETF | sat | ||
Glottolog | sant1410 | ||
Ethnologue | sat | ||
WALS | stl | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język santali - język plemienia Santalów (ok. 6 mln) we wschodnich i północno-wschodnich Indiach, także w Bangladeszu, Nepalu i Bhutanie, największy reprezentant grupy językowej munda należącej do rodziny austroazjatyckiej.
Język santali został uznany przez konstytucję indyjską jako jeden z 23 urzędowych języków Indii.
Alfabet
Norweski misjonarz Paul Olaf Bodding napisał gramatykę i słownik tego języka oraz przetłumaczył w 1914 Biblię na język santali, wykorzystując zmodyfikowany alfabet łaciński, często używany jeszcze dziś. Poza tym do zapisu Santali służą także lokalne alfabety: bengalski, orija i dewanagari.
Ponieważ wielość systemów pisma nie sprzyjała rozwojowi i standaryzacji języka, nauczyciel Pandit Raghunath Murmu stworzył w 1925 odrębny alfabet, przystosowany do oddania fonetycznych właściwości języka santali, znany jako Ol ciki lub Ol cemet. W przeciwieństwie do indyjskich alfabetów sylabicznych, ten system pisma jest czystym alfabetem, podobnie jak alfabet łaciński. Szersze wykorzystanie tego pisma jest jednak ograniczone niskim poziomem alfabetyzacji wśród Santalów (poniżej 30%).
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- Wydział języków urzędowych Indii - oficjalna strona na temat języków urzędowych Indii i odnoszącego się do nich prawodawstwa
Bibliografia
- Majewicz, Alfred F., Języki świata i ich klasyfikacja, PWN, Warszawa, 1989, ISBN 83-01-08163-5
- Hembram, P. C. (2002). Santhali, a natural language. New Delhi: U. Hembram.
- Minegishi, M., & Murmu, G. (2001). Santali basic lexicon with grammatical notes. Tōkyō: Institute for the Languages and Cultures of Asia and Afurica, Tokyo University of Foreign Studies. ISBN 4-87297-791-2
- Newberry, J. (2000). North Munda dialects: Mundari, Santali, Bhumia. Victoria, B.C.: J. Newberry. ISBN 0-921599-68-4
- Murmu, G., & Das, A. K. (1998). Bibliography, Santali literature. Calcutta: Biswajnan. ISBN 81-7525-080-1
- Ghosh, A. (1994). Santali: a look into Santal morphology. New Delhi: Gyan Pub. House. ISBN 81-212-0451-8
- Chakrabarti, B. (1992). A comparative study of Santali and Bengali. Calcutta: K.P. Bagchi & Co. ISBN 81-7074-128-9
- Mitra, P. C. (1988). Santhali, the base of world languages. Calcutta: Firma KLM.
- Bodding, P. O. (1929). A Santal dictionary. Oslo: J. Dybwad.