Abessivus: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m r2.7.2+) (Robot dodał et:Ilmaütlev kääne |
m Robot dodał vec:Abesivo |
||
Linia 37: | Linia 37: | ||
[[fi:Abessiivi]] |
[[fi:Abessiivi]] |
||
[[sv:Abessiv]] |
[[sv:Abessiv]] |
||
[[vec:Abesivo]] |
|||
[[zh:欠格]] |
[[zh:欠格]] |
Wersja z 13:30, 31 sty 2013
Abessivus – przypadek w językach aglutynacyjnych i fleksyjnych oznaczający brak danego desygnatu. Pojawia się w większości w liczbie pojedynczej. Występuje w językach ugrofińskich. Należy do przypadków ginących – coraz częściej zastępują go konstrukcje omowne.
Język fiński
Budowa i użycie
Końcówką abessiwu w języku fińskim jest -tta lub -ttä. Wybór końcówki zależy od harmonii samogłosek. Ta sama końcówka obowiązuje w liczbie mnogiej. Przypadek podlega zjawisku wymiany stóp i w większości końcówka przypadka występuje gdy rdzeń przyjmuje stopę słabą.
- raha (pieniądze) – rahatta (bez pieniędzy)
Konstrukcje omowne
- Najczęściej używa się w miejsce abessiwu konstrukcji przyimkowej ilmaan (bez) + rzeczownik w partitiwie: Olen ilman rahaa (jestem bez pieniędzy)
- Sufiks -ton/-tön (przy uwzględnieniu harmonii samogłosek). I tak rahaton – bez pieniędzy.
Obie konstrukcje są w większości wypadków zamienne.