Lucyna Winnicka: Różnice pomiędzy wersjami

Lucyna Winnicka
Data i miejsce urodzenia	14 lipca 1928 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	22 stycznia 2013 ; Palmiry
Zawód	aktorka
Współmałżonek	Jerzy Kawalerowicz (do 2007; jego śmierć)
Lata aktywności	1953-1977
	Odznaczenia

[wersja nieprzejrzana]

[wersja przejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 01:47, 3 lut 2013

Lucyna Winnicka (ur. 14 lipca 1928 w Warszawie, zm. 22 stycznia 2013 w Palmirach^[1]) – polska aktorka, dziennikarka i publicystka.

Przed wojną uczennica szkoły im. Cecylii Plater-Zyberkówny w Warszawie, przy ul. Pięknej 24.

Absolwentka VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie. W 1950 ukończyła Wydział Prawa UW. W 1953 ukończyła studia na PWST w Warszawie. Do 1974 r. występowała na scenach Szczecina i Warszawy. W drugiej połowie lat 70. zakończyła karierę aktorską. Założyła Akademię Życia i prowadziła ją przez ponad 10 lat, ucząc medycyny niekonwencjonalnej, filozofii i medycyny Dalekiego Wschodu. Dziennikarka i publicystka, m.in. "Przekroju".

Wydała książki "Podróż dookoła świętej krowy" oraz "W poczekalni nieba".

Z małżeństwa z reżyserem Jerzym Kawalerowiczem miała córkę Agatę i syna Piotra.

Lucyna Winnicka zmarła w domu opieki w Palmirach pod Warszawą. Została pochowana na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie^[2].

1975 - Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski z okazji 30-lecia kinematografii w Polsce Ludowej.
nagroda na Festiwalu Filmowym w Wenecji za rolę Marty w "Pociągu".

1954: Pod gwiazdą frygijską jako Magda
1957: Prawdziwy koniec wielkiej wojny jako Róża Zborska
1959: Milcząca gwiazda jako reporterka Interwizji
1959: Pociąg jako Marta
1960: Krzyżacy jako księżna Anna Danuta, żona księcia Janusza
1960: Matka Joanna od Aniołów jako matka Joanna
1963: Ubranie prawie nowe jako pani dyrektorowa
1963: Pamiętnik pani Hanki jako Hanka Renowicka
1963: Godzina pąsowej róży jako Eleonora, cioteczna prababka Ani
1965: Sam pośród miasta jako Ewa, partnerka Konrada
1965: Sposób bycia jako Irena, żona bohatera
1967-68: Stawka większa niż życie jako Emilia (w odc. 8. pt. Ostatnia broń Führera)
1968: Gra jako Małgorzata
1968: Sarajewskie reminiscencje (film jugosłowiański, oryg. tytuł - Sarajevski atentat) jako arcyksiężna Zofia
1969: 322 (film prod. czechosłowackiej) jako Marta
1970: Film o miłości (film węgierski, oryg. tytuł - Szerelmesfilm) jako Agnes
1972: Na wylot jako właścicielka zakładu fotograficznego
1973: Ulica Strażacka 25 (film węgierski, oryg. tytuł - Tüzoltó utca 25) jako Maria
1974: Wieczne pretensje jako laborantka
1976: Ognie są jeszcze żywe jako dr Wanda Połtawska
1977: Indeks. Życie i twórczość Józefa M. jako pani Marina, sekretarka w redakcji pisma
1999: "Pociąg" 40 lat później (film dokumentalny)

↑ Paweł T. Felis: Lucyna Winnicka nie żyje. wyborcza.pl, 22 stycznia 2013.
↑ Pogrzeb Lucyny Winnickiej: Skromne pożegnanie gwiazdy. se.pl, 2013-01-31. [dostęp 2013-01-31].

@@ Linia 29: / Linia 29: @@
 Z małżeństwa z reżyserem [[Jerzy Kawalerowicz|Jerzym Kawalerowiczem]] miała córkę Agatę i syna [[Piotr Kawalerowicz|Piotra]].
-Lucyna Winnicka zmarła w domu opieki w [[Palmiry|Palmirach]] pod [[Warszawa|Warszawą]]. Została pochowana na [[Cmentarz Powązkowski|Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie]]<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.se.pl/rozrywka/plotki/pogrzeb-lucyny-winnickiej-skromne-pozegnanie-gwiazdy_304154.html| tytuł=''Pogrzeb Lucyny Winnickiej: Skromne pożegnanie gwiazdy'' |opublikowany=se.pl|data=2013-01-31|data dostępu=2013-01-31}}</ref>297-3-14.
+Lucyna Winnicka zmarła w domu opieki w [[Palmiry|Palmirach]] pod [[Warszawa|Warszawą]]. Została pochowana na [[Cmentarz Powązkowski|Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie]]<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.se.pl/rozrywka/plotki/pogrzeb-lucyny-winnickiej-skromne-pozegnanie-gwiazdy_304154.html| tytuł=''Pogrzeb Lucyny Winnickiej: Skromne pożegnanie gwiazdy'' |opublikowany=se.pl|data=2013-01-31|data dostępu=2013-01-31}}</ref>.
 == Nagrody ==