Stetoskop: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m r2.7.3) (Robot dodał csb:Stetoskòp |
m r2.7.3) (Robot dodał eo:Stetoskopo |
||
| Linia 40: | Linia 40: | ||
[[en:Stethoscope]] |
[[en:Stethoscope]] |
||
[[es:Estetoscopio]] |
[[es:Estetoscopio]] |
||
[[eo:Stetoskopo]] |
|||
[[eu:Fonendoskopio]] |
[[eu:Fonendoskopio]] |
||
[[fa:گوشی پزشکی]] |
[[fa:گوشی پزشکی]] |
||
Wersja z 14:09, 5 lut 2013
Stetoskop (z gr. στήθος, stēthos – pierś, wnętrze i σκοπή, skopé – oglądać), inna nazwa to fonendoskop – przyrząd diagnostyczny stosowany w medycynie, służący do osłuchiwania pacjenta, głównie jego klatki piersiowej, serca i jamy brzusznej.
Wynalezienie stetoskopu przypisuje się francuskiemu lekarzowi René Théophile Hyacinthe Laennec (René Laennec) w 1816 roku[1]. Pierwotnie była to słuchawka w postaci drewnianej, lejkowatej rurki z płaskim zakończeniem od strony usznej.
W 1840 brytyjski lekarz Golding Bird opublikował, uprzednio wypróbowany praktycznie, projekt stetoskopu z tubą połączoną za pomocą elastycznej rurki z pojedynczą wkładką douszną. W 1851 lekarz irlandzki Arthur Leared wynalazł stetoskop dwuuszny, a w 1852 George Cammann udoskonalił i przystosował tę konstrukcję do celów produkcji zarobkowej. W 1963 kardiolog David Littmann opatentował stetoskop wyposażony w membranę akustyczną wzmacniającą dźwięki[2]. Tak ulepszony stetoskop, zwany stetoskopem membranowym, stosowany jest współcześnie w praktyce medycznej.
Inne zastosowania stetoskopu membranowego to wykrywanie lub badanie mechanizmów zegarowych, np. mechanicznych zegarowych zapalników bomb, mechanizmów zamków w skarbcach i sejfach. Istnieją również stetoskopy, gdzie membranę zastąpiono elementem sztywnym, służące do osłuchiwania pracujących głośnych mechanizmów - np. silników. W roli stetoskopu używa się też czasem stalowego pręta, np. w maszynowni .
Ryzyko stosowania
Wykorzystanie stetoskopu w praktyce medycznej niesie ze sobą również pewne ryzyko, ponieważ może on być tzw. wektorem zakażeń[3]. W jednym z badań, z próby 55 stetoskopów lekarzy pediatrów wyhodowano bakterie: w 54% był to gronkowiec złocisty, a w 7% MRSA[4]. Przemywanie rąk i głowicy stetoskopu środkami dezyfekującymi znacząco zmniejsza ilość bakterii i tym samym ryzyko zakażenia pacjenta[5].
- ↑ Laennec RTH (1819). De l'auscultation médiate ou traité du diagnostic des maladies des poumon et du coeur. Paryż: Brosson & Chaudé.
- ↑ Littmann D. An approach to the ideal stethoscope. „JAMA”. 178, s. 504-5, 1962. PMID: 14465914.
- ↑ L. Bernard, A. Kereveur, D. Durand, J. Gonot i inni. Bacterial contamination of hospital physicians' stethoscopes.. „Infection Control and Hospital Epidemiology”. 20 (9), s. 626-8, Sep 1999. DOI: 10.1086/501686. PMID: 10501265.
- ↑ HA. Cohen, J. Amir, A. Matalon, R. Mayan i inni. Stethoscopes and otoscopes--a potential vector of infection?. „Family Practice”. 14 (6), s. 446-9, Dec 1997. PMID: 9476074.
- ↑ A. Schroeder, MA. Schroeder, F. D'Amico. What's growing on your stethoscope? (And what you can do about it).. „Journal of Family Practice”. 58 (8), s. 404-9, Aug 2009. PMID: 19679019.
