Zasilacz stabilizowany: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Rrudzik (dyskusja | edycje)
m drobne redakcyjne
Rrudzik (dyskusja | edycje)
m - powtórzenie
Linia 10: Linia 10:
* parametryczne - wykorzystywane jako źródło napięcia odniesienia ([[Dioda Zenera|diody Zenera]])
* parametryczne - wykorzystywane jako źródło napięcia odniesienia ([[Dioda Zenera|diody Zenera]])
* kompensacyjne - zawierające układ ze sprzężeniem zwrotnym oddziałującym na element regulacyjny
* kompensacyjne - zawierające układ ze sprzężeniem zwrotnym oddziałującym na element regulacyjny
ze względu na rodzaj pracy na: o działaniu
ze względu na rodzaj pracy na:
* o działaniu ciągłym
* o działaniu ciągłym
* o działaniu [[Zasilacz impulsowy|impulsowym]]
* o działaniu [[Zasilacz impulsowy|impulsowym]]

Wersja z 16:58, 27 lut 2013

Zasilacz stabilizowany – urządzenie służące do zasilania prądem o ustalonym napięciu lub rzadziej o ustalonym natężeniu innych obwodów i urządzeń elektrycznych. Charakteryzuje się bardzo dużą stabilnością stabilizowanego parametru.

Głównymi elementami zasilacza stabilizowanego prądu stałego są:

Stabilizatory dzielą się ze względu na sposób stabilizacji na:

  • parametryczne - wykorzystywane jako źródło napięcia odniesienia (diody Zenera)
  • kompensacyjne - zawierające układ ze sprzężeniem zwrotnym oddziałującym na element regulacyjny

ze względu na rodzaj pracy na:

Stabilizator kompensacyjny

Ponieważ napięcie wyjściowe zmienia się wraz ze zmianami napięcia sieci i prądu obciążenia, obwód sprzężenia zwrotnego porównując napięcie wyjściowe z napięciem odniesienia dokonuje takiej zmiany w wysterowaniu elementu regulacyjnego (np. tranzystora szeregowego), jaka jest konieczna do utrzymania napięcia wyjściowego na stałym poziomie.

Obecnie do stabilizacji napięcia (do kilkudziesięciu V) i prądu (do kilku A) powszechnie wykorzystywane są elektroniczne stabilizatory scalone zawierające główne elementy składowe w jednej obudowie.