Katastrofa lotnicza na Ławicy (1977)

Katastrofa lotnicza na Ławicy miała miejsce 14 lutego 1977 roku o godz. 8.17. Zginęło w niej 3 członków załogi oraz ośmiu pasażerów – wysokich rangą oficerów Wojsk Lotniczych PRL.

Przebieg katastrofy

Samolot An-2 wystartował w kierunku na Warszawę zaraz po godz. 8, w trudnych warunkach atmosferycznych. Na pokładzie znajdowała się komisja Dowództwa Wojsk Lotniczych, mająca dokonać przeglądu lotniska w Warszawie. Po wykonaniu lotu w lewym kręgu, na wysokości 400 m załoga uznała, że wobec warunków atmosferycznych wykonanie zadania jest niemożliwe. O godz. 8.09 pilot zameldował, że wraca na lotnisko, a o godz. 8.17 nastąpiło zderzenie maszyny z ziemią. Katastrofy nikt nie przeżył.

Przyczyny katastrofy

Za przyczyny katastrofy uznano:

• niedopuszczalne przechylenie samolotu w czasie zajścia do lądowania, spotęgowane włączeniem trymera lotek w kierunku przechylenia,
• niewłaściwe dowodzenie załogą,
• wykonanie zajścia do lądowania w trudnych warunkach atmosferycznych, bez wykorzystania środków radiotechnicznych.

Ofiary katastrofy

• ppłk Henryk Wiktor Bełżek - oficer Oddziału Organizacji i planowania Szefostwa Wojsk Łączności i Radiolokacyjnego Ubezpieczania lotów
• sierż. sztab. Franciszek Gierwazik - technik pokładowy, 17 Eskadra Łącznikowa Dowództwa Wojsk Lotniczych
• ppłk pil. inż. Hieronim Jerzak - starszy inspektor Zarządu Szkolenia Lotniczego Dowództwa Wojsk Lotniczych
• kpt. mgr inż. Marek Kozłowski
• ppłk pil. inż. Mieczysław Piętowski - starszy inspektor Zarządu szkolenia Lotniczego Dowództwa Wojsk Lotniczych
• płk dypl. pil. Józef Piorun - starszy oficer Wydziału Planowania Operacyjnego Sztabu Dowództwa Wojsk Lotniczych
• Wojciech Rzepka II pilot, 17 Eskadra Łącznikowa Dowództwa Wojsk Lotniczych
• Andrzej Wiktor Wawrzaszek - I pilot, dowódca załogi