Jerzy Wincenty Wielhorski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 16:30, 10 mar 2013

Jerzy Wincenty Wielhorski herbu Kierdeja (ur. ok. 1755, zm. 1809) – pisarz polny litewski w latach 1783-1790, konsyliarz konfederacji generalnej koronnej w konfederacji targowickiej^[1], starosta kamieniecki, senator Imperium Rosyjskiego, szambelan królewski.

Był synem Michała kuchmistrza litewskiego i Elżbiety z Ogińskich. Żonaty z Zofią z Matiuszkinów. Miał synów Macieja, Michała i Edwarda^[2].

Komisarz w Komisjach Wojskowej i Skarbowej, poseł na sejmy. Ożeniwszy się z Rosjanką, sprzedał swoje dobra w Rzeczypospolitej i wyjechał do Rosji. Stronnik Stanisława Szczęsnego Potockiego, po uchwaleniu Konstytucji 3 maja w 1791, znalazł się w obozie malkontentów w Petersburgu. Jeden z twórców konfederacji targowickiej. Rotmistrz targowickiej formacji Brygady Kawalerii Narodowej Znaków Hussarskich pod Imieniem Województwa Bracławskiego^[3]. Po zakończeniu wojny polsko-rosyjskiej w 1792 udał się do Katarzyny II w poselstwie dziękczynnym, za zbrojne poparcie Targowicy. W końcu 1792 mianowany posłem nadzwyczajnym i ministrem pełnomocnym konfederacji w Petersburgu w miejsce Antoniego Augustyna Deboli. W czasie insurekcji kościuszkowskiej Sąd Najwyższy Kryminalny skazał go za zdradę narodową na karę śmierci, wykonaną in effigie 29 września 1794.

Po III rozbiorze Polski został szambelanem a potem marszałkiem dworu cesarza Pawła I.

Był członkiem paryskiej loży wolnomularskiej Saint Lazare, w 1784 roku stanął na czele polskiej loży Bouclier du Nord^[4].

W 1790 roku odznaczony Orderem Orła Białego, w 1782 roku został kawalerem Orderu Świętego Stanisława, kawaler maltański od 1799 roku^[5].

Bibliografia

Władysław Smoleński, Konfederacya targowicka, ISBN 83-89738-84-8.

↑ Dariusz Rolnik, Szlachta koronna wobec konfederacji targowickiej (maj 1792 - styczeń 1793), Katowice 2000, s. 163.
↑ Mariusz Machynia, Valdas Rakutis, Czesław Srzednicki, Wojsko Wielkiego Księstwa Litewskiego, Kraków 1999, s. 35; Marta Męclewska, Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, Zamek Królewski, Warszawa 2008, s. 250.
↑ Jarosław Gdański, Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki, Kamil Stepan, Wojsko Koronne. Formacje Targowicy, szkolnictwo wojskowe. Varia. Uzupełnienia, Kraków 2003, s. 11.
↑ Ludwik Hass, Sekta farmazonii warszawskiej, Warszawa 1980, s. 134, 151, Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738-1821, w: Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930, s. 330.
↑ Marta Męclewska, Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, Zamek Królewski, Warszawa 2008, s. 250.

[1] Dariusz Rolnik, Szlachta koronna wobec konfederacji targowickiej (maj 1792 - styczeń 1793), Katowice 2000, s. 163.

[2] Mariusz Machynia, Valdas Rakutis, Czesław Srzednicki, Wojsko Wielkiego Księstwa Litewskiego, Kraków 1999, s. 35; Marta Męclewska, Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, Zamek Królewski, Warszawa 2008, s. 250.

[3] Jarosław Gdański, Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki, Kamil Stepan, Wojsko Koronne. Formacje Targowicy, szkolnictwo wojskowe. Varia. Uzupełnienia, Kraków 2003, s. 11.

[4] Ludwik Hass, Sekta farmazonii warszawskiej, Warszawa 1980, s. 134, 151, Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738-1821, w: Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930, s. 330.

[5] Marta Męclewska, Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, Zamek Królewski, Warszawa 2008, s. 250.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Wersja z 11:01, 25 lut 2013 edytuj Szczebrzeszynski (dyskusja \| edycje) 20 789 edycji drobne redakcyjne ← poprzednia edycja		Wersja z 16:30, 10 mar 2013 edytuj anuluj edycję Aeou (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 596 edycji m drobne techniczne następna edycja →
Linia 1:		Linia 1:
	'''Jerzy Wincenty Wielhorski''' herbu [[Kierdeja (herb szlachecki)\|Kierdeja]] (ur. ok. [[1755]], zm. [[1809]]) – [[Pisarz polny\|pisarz polny litewski]] w latach [[1783]]-[[1790]], [[konsyliarz]] konfederacji generalnej koronnej w [[konfederacja targowicka\|konfederacji targowickiej]]]<ref>Dariusz Rolnik, Szlachta koronna wobec konfederacji targowickiej (maj 1792 - styczeń 1793), Katowice 2000, s. 163.</ref>, starosta kamieniecki, senator [[Imperium Rosyjskie]]go, szambelan królewski.		'''Jerzy Wincenty Wielhorski''' herbu [[Kierdeja (herb szlachecki)\|Kierdeja]] (ur. ok. [[1755]], zm. [[1809]]) – [[Pisarz polny\|pisarz polny litewski]] w latach [[1783]]-[[1790]], [[konsyliarz]] konfederacji generalnej koronnej w [[konfederacja targowicka\|konfederacji targowickiej]]<ref>Dariusz Rolnik, Szlachta koronna wobec konfederacji targowickiej (maj 1792 - styczeń 1793), Katowice 2000, s. 163.</ref>, starosta kamieniecki, senator [[Imperium Rosyjskie]]go, szambelan królewski.

	Był synem [[Michał Wielhorski (kuchmistrz litewski)\|Michała]] kuchmistrza litewskiego i Elżbiety z Ogińskich. Żonaty z Zofią z Matiuszkinów. Miał synów [[Maciej Wielhorski\|Macieja]], [[Michał Wielhorski (muzyk)\|Michała]] i Edwarda<ref>Mariusz Machynia, Valdas Rakutis, Czesław Srzednicki, ''Wojsko Wielkiego Księstwa Litewskiego'', Kraków 1999, s. 35; Marta Męclewska, ''Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008'', Zamek Królewski, Warszawa 2008, s. 250.</ref>.		Był synem [[Michał Wielhorski (kuchmistrz litewski)\|Michała]] kuchmistrza litewskiego i Elżbiety z Ogińskich. Żonaty z Zofią z Matiuszkinów. Miał synów [[Maciej Wielhorski\|Macieja]], [[Michał Wielhorski (muzyk)\|Michała]] i Edwarda<ref>Mariusz Machynia, Valdas Rakutis, Czesław Srzednicki, ''Wojsko Wielkiego Księstwa Litewskiego'', Kraków 1999, s. 35; Marta Męclewska, ''Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008'', Zamek Królewski, Warszawa 2008, s. 250.</ref>.