Ewander: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m poprawa linków |
|||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
[[Kategoria:Mitologia grecka]] |
[[Kategoria:Mitologia grecka]] |
||
[[Kategoria:Wynalazcy systemów pisma]] |
[[Kategoria:Wynalazcy systemów pisma]] |
||
[[bg:Евандър]] |
|||
[[ca:Evandre]] |
|||
[[de:Euandros]] |
|||
[[el:Εύανδρος]] |
|||
[[en:Evander of Pallene]] |
|||
[[es:Evandro]] |
|||
[[fr:Évandre]] |
|||
[[it:Evandro (mitologia)]] |
|||
[[hu:Evander]] |
|||
[[nl:Euander]] |
|||
[[ja:エウアンドロス]] |
|||
[[pt:Evandro (mitologia)]] |
|||
[[ru:Эвандр (мифология)]] |
|||
[[sr:Евандер]] |
|||
[[fi:Euandros]] |
|||
[[sv:Evander]] |
|||
[[uk:Евандр]] |
|||
Wersja z 18:10, 14 mar 2013
Ewander (gr. Εὔανδρος Euandros, łac. Evander, Euander) – w mitologii greckiej i rzymskiej syn Hermesa i Karmenty lub Echemosa i Timandry[1]. Według innej wersji mitu syn króla Arkadii Pallasa[2]. Po zabójstwie ojca (lub matki) opuścił Arkadię i udał się do Italii[2]. Wydarzenie to miało mieć miejsce na kilka lat przed wojną trojańską[3].
W Lacjum założył osadę nazwaną Pallantium lub Palatium (Palatyn), w miejscu późniejszego Rzymu[1]. Według legendy przeniósł do Lacjum znajomość pisma i muzyki[1], nauczył tubylców nowych praw i zaprowadził wśród nich kult bogów greckich[3]. Gościł u siebie Herkulesa powracającego z trzodą Geriona[2] oraz Eneasza, u boku którego walczył z Rutulami[3].
Po śmierci został deifikowany[3]. Na Awentynie znajdował się poświęcony mu ołtarz[1].
- ↑ a b c d Mała encyklopedia kultury antycznej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, s. 240. ISBN 83-01-03529-3.
- ↑ a b c Andrzej Kempiński: Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich. Warszawa: Iskry, 2001, s. 137. ISBN 83-207-1629-2.
- ↑ a b c d Joël Schmidt: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Katowice: Książnica, 1996, s. 95. ISBN 83-7132-266-6.