Ludolf (książę Saksonii): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
JackieBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.2) (Robot dodał ko:리우돌프 (작센 공작)
Addbot (dyskusja | edycje)
m Bot: Przenoszę linki interwiki (16) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:q437974
Linia 23: Linia 23:
[[Kategoria:Urodzeni w IX wieku]]
[[Kategoria:Urodzeni w IX wieku]]
[[Kategoria:Zmarli w IX wieku]]
[[Kategoria:Zmarli w IX wieku]]

[[bg:Лиудолф (Саксония)]]
[[cs:Liudolf Saský]]
[[de:Liudolf (Sachsen)]]
[[el:Λιούντολφ της Σαξονίας]]
[[en:Liudolf, Duke of Saxony]]
[[fr:Liudolf de Saxe]]
[[ga:Liudolf, Diúc na Sacsaine]]
[[ko:리우돌프 (작센 공작)]]
[[id:Liudolf, Adipati Sachsen]]
[[it:Liudolfo di Sassonia]]
[[hu:Liudolf szász gróf]]
[[nl:Liudolf van Saksen]]
[[ja:リウドルフ (ザクセン公)]]
[[no:Liudolf av Sachsen]]
[[ro:Liudolf de Saxonia]]
[[ru:Людольф (герцог Саксонии)]]

Wersja z 19:39, 14 mar 2013

Ludolf (ur. ok. 806[potrzebny przypis], zm. 864 lub 866[1]), hrabia Saksonii od ok. 840 i książę Saksonii Wschodniej (dux orientalis Saxonum) od ok. 850[potrzebny przypis], założyciel dynastii Ludolfingów.

Prawdopodobnie już, nieznani z imienia, dziad i ojciec Ludolfa pełnili urząd margrabiów gandersheimskich. Żoną była Oda, córka frankońskiego princepsa Billunga i Aedy. Ludolf z żoną byli fundatorami żeńskiego klasztoru w Gandersheim. W związku z tą fundacją, w latach 845-846 odbyli oni podróż do Rzymu, gdzie u papieża Sergiusza II wystarali się o dyspensę (ze względu na niepełnoletność) dla swojej córki Hathemody, aby mogła ona zostać przeoryszą w tym klasztorze. Dodatkowo Ludolf z żoną otrzymali z rąk papieża relikwie Atanazego i Innocentego I — dwóch papieży-świętych. Kwestia jaką rzeczywistą władzę i nad jakim obszarem miał Ludolf w Saksonii pozostaje otwarta[2].

Ludolf i Oda mieli 11 lub 12 dzieci[potrzebny przypis]:

  1. G. Althoff, Ottonowie: władza królewska bez państwa, Warszawa 2009, s. 17.
  2. G. Althoff, Ottonowie: władza królewska bez państwa, Warszawa 2009, s. 20-21.

Bibliografia