Gwiazdozbiór Sekstantu: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
za KOSMOS nr 63 |
|||
| Linia 19: | Linia 19: | ||
| zdjęcie = |
| zdjęcie = |
||
}} |
}} |
||
'''Sekstant''' (Sekstans, [[łacina|łac.]] ''Sextans'', [[dopełniacz (przypadek)|dop.]] ''Sextantis'', skrót ''Sex'') – słabo widoczny [[gwiazdozbiór]] usytuowany w rejonie [[równik niebieski|równika niebieskiego]]. W Polsce widoczny wiosną. |
'''Sekstant''' (Sekstans, [[łacina|łac.]] ''Sextans'', [[dopełniacz (przypadek)|dop.]] ''Sextantis'', skrót ''Sex'') – słabo widoczny [[gwiazdozbiór]] usytuowany w rejonie [[równik niebieski|równika niebieskiego]]. W Polsce widoczny wiosną. Liczba gwiazd widoczna nieuzbrojonym okiem: około 25. |
||
Został wprowadzony przez gdańskiego [[astronom]]a [[Jan Heweliusz|Jana Heweliusza]], opublikowany w 1690 roku, w pośmiertnie wydanym atlasie ''[[Firmamentum Sobiescianum]]''; poświęcony muzie astronomii, pod pierwotną nazwą Sekstans Uranii. Wyobraża jeden z XVII-wiecznych instrumentów do pomiaru pozycji gwiazd i planet, którego egzemplarz spłonął w pożarze obserwatorium Heweliusza.<ref>{{cytuj książkę|tytuł=Tablice astronomiczne|wydawnictwo=PPU „PARK“ Sp. z o. o.|miejsce=Bielsko-Biała|rok=2002| strony=163|isbn=83-7266-156-1|}}</ref> |
Został wprowadzony przez gdańskiego [[astronom]]a [[Jan Heweliusz|Jana Heweliusza]] w 1687 roku, opublikowany w 1690 roku, w pośmiertnie wydanym atlasie ''[[Firmamentum Sobiescianum]]''; poświęcony muzie astronomii, pod pierwotną nazwą Sekstans Uranii. Wyobraża jeden z XVII-wiecznych instrumentów do pomiaru pozycji gwiazd i planet, którego egzemplarz spłonął w pożarze obserwatorium Heweliusza.<ref>{{cytuj książkę|tytuł=Tablice astronomiczne|wydawnictwo=PPU „PARK“ Sp. z o. o.|miejsce=Bielsko-Biała|rok=2002| strony=163|isbn=83-7266-156-1|}}</ref> |
||
== Wybrane obiekty == |
|||
W Sekstansie nie ma zbyt wielu ciekawych obiektów. Godna uwagi jest [[galaktyka]] soczewkowa [[NGC 3115]] o jasności 10,1{{magnitudo}}, (Wrzeciono). Została odkryta przez [[William Herschel|Williama Herschela]] w 1787 roku. Jest to stara galaktyka (nie posiada niemal gazu), wielokrotnie większa od naszej i odległa o około 32 mln [[rok świetlny|lat świetlnych]]. Na podstawie obserwacji teleskopu Chandra astronomowie wywnioskowali , że w centrum NGC 3115 znajduje się supermasywna czarna dziura o masie dwóch miliardów mas [[Słońce|Słońca]].<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Złoczewski|imię=Kamil|tytuł=Kosmos|wydawnictwo=Oxford Educational|miejsce=Poznań|rok=2013|wolumin=63|isnb=978-83-252-1916-1|strony=23}}</ref> |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Wersja z 22:46, 22 mar 2013
| |
| Nazwa łacińska |
Sextans |
|---|---|
| Dopełniacz łaciński |
Sextantis |
| Skrót nazwy łacińskiej |
Sex |
| Dane obserwacyjne (J2000) | |
| Rektascensja |
10 h |
| Deklinacja |
0° |
| Charakterystyka | |
| Powierzchnia |
314 stopni kw. |
| Liczba gwiazd o obserwowanej wielkości gwiazdowej < 3 |
0 |
| Najjaśniejsza gwiazda |
α Sextantis (4,48m) |
| Gwiazdozbiory sąsiadujące | |
| Widoczny na szerokościach geograficznych pomiędzy 90° S a 90° N. | |
| |
Sekstant (Sekstans, łac. Sextans, dop. Sextantis, skrót Sex) – słabo widoczny gwiazdozbiór usytuowany w rejonie równika niebieskiego. W Polsce widoczny wiosną. Liczba gwiazd widoczna nieuzbrojonym okiem: około 25.
Został wprowadzony przez gdańskiego astronoma Jana Heweliusza w 1687 roku, opublikowany w 1690 roku, w pośmiertnie wydanym atlasie Firmamentum Sobiescianum; poświęcony muzie astronomii, pod pierwotną nazwą Sekstans Uranii. Wyobraża jeden z XVII-wiecznych instrumentów do pomiaru pozycji gwiazd i planet, którego egzemplarz spłonął w pożarze obserwatorium Heweliusza.[1]
Wybrane obiekty
W Sekstansie nie ma zbyt wielu ciekawych obiektów. Godna uwagi jest galaktyka soczewkowa NGC 3115 o jasności 10,1m, (Wrzeciono). Została odkryta przez Williama Herschela w 1787 roku. Jest to stara galaktyka (nie posiada niemal gazu), wielokrotnie większa od naszej i odległa o około 32 mln lat świetlnych. Na podstawie obserwacji teleskopu Chandra astronomowie wywnioskowali , że w centrum NGC 3115 znajduje się supermasywna czarna dziura o masie dwóch miliardów mas Słońca.[2]
- ↑ Tablice astronomiczne. Bielsko-Biała: 2002, s. 163. ISBN 83-7266-156-1.
- ↑ Kamil Złoczewski: Kosmos. Poznań: 2013, s. 23.
Zobacz też
Bibliografia
- Ian Ridpath, Wil Tirion: Collins Stars and Planets Guide (Collins Guide). London: Collins, 2007. ISBN 978-0-00-725120-9.
Linki zewnętrzne