Mattheus van Hellemont: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Popups: Zmiana linku ze strony przekierowującej David Teniers II na David Teniers (młodszy)
Burgundo (dyskusja | edycje)
interlink
Linia 37: Linia 37:
[[Kategoria:Urodzeni w 1623]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1623]]
[[Kategoria:Zmarli w XVII wieku]]
[[Kategoria:Zmarli w XVII wieku]]

[[it:Mattheus van Helmont]]

Wersja z 18:55, 8 kwi 2013

Pracownia alchemika

Mattheus van Hellemont wzmiankowany też jako Mathijs i Helmont (ur. 1623 w Antwerpii, zm. po 1679 w Brukseli) – flamandzki malarz barokowy.

Większą część życia działał w Antwerpii, gdzie od 1645 był mistrzem gildii św. Łukasza. W 1649 ożenił się z Margarethą Verstockt, z którą miał czworo dzieci. Dwaj jego synowie, Jan i Gaspard, także zostali malarzami. Ok. 1674 artysta przeniósł się do Brukseli i został członkiem tamtejszego cechu.

Mattheus van Hellemont malował przede wszystkim sceny rodzajowe o tematyce chłopskiej, przedstawiał wnętrza karczm, jarmarki i święta ludowe. Malował też wnętrza pracowni alchemików i martwe natury. Na jego twórczość wpływ mieli Adriaen Brouwer, David Ryckaert III i David Teniers II. Stałym współpracownikiem malarza był Jacques d’Arthois.

Twórczość Hellemonta jest nierówna pod względem artystycznym, jednak dzięki staranności wykonania i specyficznej naiwności przedstawień cieszy się nadal zainteresowaniem.

W zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie znajduje się obraz Palacze w karczmie (nr inw. M.Ob. 2400)[1].

Wybrane prace

  • Chłopi w oberży, Sztokholm,
  • Targ, Budapeszt,
  • Kiermasz, Sztokholm.
  1. Muzeum Narodowe w Warszawie: Malarstwo flamandzkie Złotego Wieku. [dostęp 17.10.2009]. (pol.).

Bibliografia

  • Janina Michałkowa, [red.]: Holenderskie i flamandzkie malarstwo rodzajowe XVII wieku. Warszawa: Wydawnictwo Sztuka, 1955, s. 40-41.
  • Robert Genaille, [red.]: Słownik malarstwa holenderskiego i flamandzkiego. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1975, s. 94.

Linki zewnętrzne