William Wegman: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Addbot (dyskusja | edycje)
m Bot: Przenoszę linki interwiki (6) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:q567366
JarektBot (dyskusja | edycje)
Robot skopiował szablon {{Kontrola autorytatywna}} z de:William Wegman.
Linia 40: Linia 40:
* [http://www.wegmanstore.com/ WegmanStore.com oficjalny sklep internetowy]
* [http://www.wegmanstore.com/ WegmanStore.com oficjalny sklep internetowy]
* [http://www.vdb.org/smackn.acgi$artistdetail?WEGMANW William Wegman na Video Data Bank]
* [http://www.vdb.org/smackn.acgi$artistdetail?WEGMANW William Wegman na Video Data Bank]

{{Kontrola autorytatywna|VIAF=41897306|LCCN=n/82/52204|TYP=p}}


[[Kategoria:Amerykańscy fotografowie]]
[[Kategoria:Amerykańscy fotografowie]]

Wersja z 07:41, 18 kwi 2013

William Wegman

William Wegman (ur. 1943 w Holyoke, Massachusetts) – amerykański artysta działający w dziedzinach performance'u, sztuki konceptualnej, fotografii, rysunku, malarstwa i sztuki wideo. Znany z cyklów niepozbawionych ironii kompozycji z użyciem jego psów (wyżłów weimarskich) jako modeli.

W 1969, dwa lata po uzyskaniu tytułu M.F.A. z malarstwa na Uniwersytecie Illinois w Urbana-Champagne, Wegman wziął udział w czterech grupowych wystawach m.in. w Kunsthalle Bern w Szwajcarii i Museum of Contemporary Art Chicago. W 1983 rozpoczęto retrospektywę jego prac w Kunstmuseum w Lucernie, wystawa trafiała następnie do muzeów w Europie i Stanach Zjednoczonych, w tym Centrum Pompidou w Paryżu i Whitney Museum of American Art. Wegman zdobył wiele nagród i grantów m.in. National Endowment for the Arts Honor w 1976 i 1985, New York Foundation for the Arts Honor in 1999, oraz Guggenheim Fellowship w 1975 i 1986. W 1972 William Wegman uczestniczył jako artysta w Documenta 5, oraz w Documenta 6 (1977) w Kassel.

W 1970 pojawił się pierwszy z jego psów, wyżeł weimarski Man Ray, z którym nawiązał długą i owocną współpracę. Man Ray stał się centralną postacią fotografii i sztuki wideo Wegmana. W 1981 Man Ray zmarł. Dopiero w 1986 Wegman zdecydował się na nowego psa, Fay, i tak też zaczęła się nowa współpraca, podczas której Wegman tworzył głównie z użyciem wielkoformatowego aparatu Polaroid 20x24. Obsada modeli w pracach Wegmana powiększyła się gwałtownie w 1989 wraz z pojawieniem się potomstwa Fay (Battina, Crooky i Chundo) oraz później ich potomstwa: Chip (1995), Bobbin (1999), Candy, Penny (2004).

Fragmentaryczna filmografia

  • Dog Duet (1974)
  • Dog Baseball (1986)
  • Blue Monday '88 (1989)
  • Alphabet Soup (1995)
  • Fay's 12 Days of Christmas (1995)
  • The Hardly Boys in Hardly Gold (1996, pokazane na festiwalu Sundance)
  • Front Porch (1999)
  • Farm Days
  • Fay
  • How Do You Get to MoMaQns?
  • Milk/Floor ("Selected Video Works 1970-78")
  • Stomach Song ("Selected Video Works 1970-78")
  • Talking Fish ("Selected Video Works 1970-78")
  • Out and In ("Selected Video Works 1970-78")
  • Rage and Depression ("Selected Video Works 1970-78")
  • Growl ("Selected Video Works 1970-78")
  • Spelling Lesson ("Selected Video Works 1970-78")
  • Drinking Milk ("Selected Video Works 1970-78")
  • Starter ("Selected Video Works 1970-78")
  • House for Sale ("Selected Video Works 1970-78")

Linki zewnętrzne