Konstanty Górski (pisarz): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m drobne merytoryczne |
|||
| Linia 42: | Linia 42: | ||
}} |
}} |
||
{{Szlachcic infobox |
{{Szlachcic infobox |
||
|imię = Konstanty |
|imię = Konstanty Maria Górski |
||
|zdjęcie = |
|zdjęcie = |
||
|opis zdjęcia = |
|opis zdjęcia = |
||
Wersja z 11:29, 2 cze 2013
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1862 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
5 marca 1909 |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
historyk sztuki, Od 1891 kierownik Biblioteki Polskiej w Paryżu, wykładowca dziejów malarstwa Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie |
| Narodowość |
polska |
| Edukacja |
Studia z zakresu historii sztuki i literatury na Friedrich-Wilhelms-Universität Berlin. W 1888 roku uzyskał doktorat. |
| Pracodawca |
Biblioteka Polska w Paryżu, Szkoła Sztuk Pięknych w Krakowie |
|
| |
| Rodzina |
Górscy |
|---|---|
| Ojciec | |
| Matka |
Maria Łubieńska |
| Dzieci | |
Konstanty Maria Górski ps. „Spectator” (ur. 1862 w Woli Pękoszewskiej koło Skierniewic, zm. 5 marca 1909 w Krakowie) – polski pisarz, krytyk literatury i sztuki, poeta oraz historyk. Badacz literatury XVII I XVIII wieku
Pochodził z rodziny o tradycjach patriotycznych, będąc wnukiem generała Franciszka Górskiego a synem Jana. Jego bratem był Ludwik Górski zm. 1931, polityk polski. Syn Franciszek Górski był zaś cenionym polskim fizjologiem.
Studiował historię sztuki i literatury na Friedrich-Wilhelms-Universität Berlin. W 1888 roku uzyskał doktorat. Po 1891 kierownik Biblioteki Polskiej w Paryżu, a także wykładowca dziejów malarstwa w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie. W latach 1896-1899 organizował w Paryżu stacje naukowe Akademii Umiejętności. W latach 1890-1894 i 1901-1902 recenzent teatralny „Czasu”. Przyjaciel Henryka Sienkiewicza.
Tworzył wiersze, opowiadania i nowele. Ogłosił szereg studiów literackich i artystycznych. Przełożył dzieła Horacego. Reprezentował poglądy zachowawczo katolickie, pozostając pod wpływem Stanisława Tarnowskiego. Jego poglądy estetyczne kształtowały się pod wpływem Jacoba Burckhardta. Jako poeta reprezentował tendencje klasycyzujące – zbiór wierszem (1883-1893, wyd. 1904). Poeta o klasycznej prostocie i pogodzie („Poezje”, 1904), autor odznaczonej na konkursie „Czasu” bardzo pięknej noweli p. t. „Biblioman” (1895), wytworny krytyk literatury i sztuki (w „Bibl. Warsz.” i w „Czasie”), doskonały znawca literatury polskiej XVIII. w., autor studiów o bajkach Krasickiego i zwłaszcza źródłowej pracy o Karpińskim („Pisma literackie” 1913). Pisma literackie wydane zostały przez Stanisław Pigonia (1913).
Wybrane prace
- Król Jan III w poezji polskiej XVII w.
- Studia nad bajkami Krasickiego,
- Franciszek Karpiński (w Pismach literackich),
- Polska sztuka współczesna na wystawie we Lwowie
Wywód przodków
| 4. Franciszek Górski | ||||||
| 2. Jan Górski | ||||||
| 5. Teodozja z Krępskich | ||||||
| 1. Konstanty Górski | ||||||
| 6. Seweryn Łubieński | ||||||
| 3. Maria z Łubieńskich | ||||||
| 7. Amelia z Jezierskich | ||||||
Linki zewnętrzne
Bibliografia
- Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1934-1939)
- Ilustrowana Encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego (1924-1927)
- Wielka Encyklopedia Powszechna PWN (1962-1969)
- Krystyna Górska-Gołaska (redaktor): Górscy Herbu Boża Wola – Przodkowie i potomkowie generała Franciszka Górskiego. Poznań: Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, 2000. ISBN 8370632832. ISSN 00794651. (pol.).