Kontratenor: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Zobacz też: szablon |
Dodanie informacji o Piotrze Łykowskim |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Kontratenor''' – śpiewak posługujący się techniką śpiewu umożliwiającą śpiewanie przez mężczyznę wysokim głosem o barwie zbliżonej do głosu naturalnego. Dlatego też sposród kontratenorów rozróżnia się kontratenor sopranowy, mezzosopranowy i altowy. Technika śpiewania głosem kontratenorowym przypomina śpiewanie [[falset]]em - dynamiczne spektrum krtani zostaje ograniczone poprzez częściowe jej domknięcie, emisja głosu odbywa się przy wsparciu rezonatorów głowowych. Zasadnicze różnice polegają na tym, że krtań kontratenora pozostaje rozluźniona, głos ustabilizowany, a barwa ciemniejsza, zbliżona do naturalnych głosów.{{fakt|data=2010-03}} Dziś śpiewacy operujący tą techniką wykonują partie przeznaczone dla [[kastrat]]ów, którzy byli popularni zwłaszcza w epoce baroku. |
'''Kontratenor''' – śpiewak posługujący się techniką śpiewu umożliwiającą śpiewanie przez mężczyznę wysokim głosem o barwie zbliżonej do głosu naturalnego. Dlatego też sposród kontratenorów rozróżnia się kontratenor sopranowy, mezzosopranowy i altowy. Technika śpiewania głosem kontratenorowym przypomina śpiewanie [[falset]]em - dynamiczne spektrum krtani zostaje ograniczone poprzez częściowe jej domknięcie, emisja głosu odbywa się przy wsparciu rezonatorów głowowych. Zasadnicze różnice polegają na tym, że krtań kontratenora pozostaje rozluźniona, głos ustabilizowany, a barwa ciemniejsza, zbliżona do naturalnych głosów.{{fakt|data=2010-03}} Dziś śpiewacy operujący tą techniką wykonują partie przeznaczone dla [[kastrat]]ów, którzy byli popularni zwłaszcza w epoce baroku. |
||
Słynnymi kontratenorami są: [[Philippe Jaroussky]], [[David Daniels]], [[Andreas Scholl]], [[Paul Esswood]], [[David James]], [[Klaus Nomi]] (właśc. Klaus Sperber), [[Vitas]] (właśc. Witalij Władasowicz Graczew). Z polskich kontratenorów największe uznanie zdobyli [[Artur Stefanowicz]], [[Dariusz Paradowski]] i [[Jacek Laszczkowski]] - dwaj ostatni jednoznacznie utożsamiani z naturalnym sopranem. |
Słynnymi kontratenorami są: [[Philippe Jaroussky]], [[David Daniels]], [[Andreas Scholl]], [[Paul Esswood]], [[David James]], [[Klaus Nomi]] (właśc. Klaus Sperber), [[Vitas]] (właśc. Witalij Władasowicz Graczew). Z polskich kontratenorów największe uznanie zdobyli [[Artur Stefanowicz]], Piotr Łykowski, [[Dariusz Paradowski]] i [[Jacek Laszczkowski]] - dwaj ostatni jednoznacznie utożsamiani z naturalnym sopranem. |
||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
Wersja z 04:31, 26 cze 2013
Kontratenor – śpiewak posługujący się techniką śpiewu umożliwiającą śpiewanie przez mężczyznę wysokim głosem o barwie zbliżonej do głosu naturalnego. Dlatego też sposród kontratenorów rozróżnia się kontratenor sopranowy, mezzosopranowy i altowy. Technika śpiewania głosem kontratenorowym przypomina śpiewanie falsetem - dynamiczne spektrum krtani zostaje ograniczone poprzez częściowe jej domknięcie, emisja głosu odbywa się przy wsparciu rezonatorów głowowych. Zasadnicze różnice polegają na tym, że krtań kontratenora pozostaje rozluźniona, głos ustabilizowany, a barwa ciemniejsza, zbliżona do naturalnych głosów.[potrzebny przypis] Dziś śpiewacy operujący tą techniką wykonują partie przeznaczone dla kastratów, którzy byli popularni zwłaszcza w epoce baroku. Słynnymi kontratenorami są: Philippe Jaroussky, David Daniels, Andreas Scholl, Paul Esswood, David James, Klaus Nomi (właśc. Klaus Sperber), Vitas (właśc. Witalij Władasowicz Graczew). Z polskich kontratenorów największe uznanie zdobyli Artur Stefanowicz, Piotr Łykowski, Dariusz Paradowski i Jacek Laszczkowski - dwaj ostatni jednoznacznie utożsamiani z naturalnym sopranem.
