Układ z Schengen: Różnice pomiędzy wersjami

Układ z Schengen
	Układ pomiędzy rządami Państw Unii Gospodarczej Beneluksu oraz Republiki Federalnej Niemiec i Republiki Francuskiej dotyczący stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach
Podpisanie	14 czerwca 1985; Schengen
Wejście w życie	15 czerwca 1985
Depozytariusz	Rząd Wielkiego Księstwa Luksemburga
Język oryginału	holenderski, francuski, niemiecki
	Strona internetowa
	Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 23:44, 11 lip 2013

Strefa Schengen w pierwszej połowie 2011 roku:
     Członkowie UE będący w strefie Schengen

     Członkowie spoza UE będący w strefie Schengen

     Kandydaci do strefy Schengen

     Członkowie UE, którzy przystąpili do strefy Schengen częściowo

Polskie oznakowanie rozpoczęcia terytorium Rzeczypospolitej w Schengen (Cieszyn)

Układ z Schengen – porozumienie, które znosi kontrolę osób przekraczających granice między państwami członkowskimi układu, a w zamian za to wzmacnia współpracę w zakresie bezpieczeństwa i polityki azylowej. Dotyczy również współpracy przygranicznej.

Porozumienie to zostało zawarte w miejscowości Schengen w Luksemburgu 14 czerwca 1985.

Historia

Przed rokiem 1914 możliwa była podróż z Paryża do Petersburga bez paszportu czy innego analogicznego dokumentu^[1].

13 lipca 1984 RFN i Francja zawarły porozumienie w Saarbrücken. Była to dwustronna umowa w sprawie ułatwiania obywatelom obu państw przekraczania wspólnej granicy. Umowa ta dotyczyła jedynie kontroli na drogowych przejściach granicznych. Umową z Saarbrücken zainteresowały się kraje Beneluksu, mające już doświadczenie w funkcjonowaniu unii paszportowej. Wykorzystano więc część rozwiązań z Saarbrücken i zawarto nową umowę. W dniu 14 czerwca 1985 w miejscowości Schengen podpisano porozumienie o stopniowym znoszeniu kontroli na wspólnych granicach (tzw. Schengen I) między krajami Unii Gospodarczej Beneluksu, Francją i RFN. Umowa ta została zawarta poza wspólnotowym porządkiem prawnym.

Od 1986 wprowadzono zwykłą kontrolę wzrokową na granicy dokonywaną w stosunku do pojazdów przekraczających ją ze zmniejszoną prędkością. Natomiast 26 marca 1995 całkowicie zniesiono kontrolę na granicach. W 1995 na mocy układu z 1990 również Hiszpania i Portugalia stały się pełnoprawnymi członkami Grupy. Włochy, Grecja, Austria oraz pięć krajów nordyckich (Dania, Finlandia, Szwecja, Norwegia, Islandia) uzyskały wówczas status obserwatorów.

W Polsce Pełnomocnik Rządu do Spraw Przygotowania Organów Administracji Państwowej do Współpracy z Systemem Informacyjnym Schengen i Systemem Informacji Wizowej został ustanowiony już rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 2004 (Dz.U. z 2004 r. nr 281, poz. 2788). Rządowy projekt ustawy o udziale Rzeczypospolitej Polskiej w Systemie Informacyjnym Schengen oraz Systemie Informacji Wizowej wpłynął do Sejmu 5 lipca 2007 jako druk sejmowy nr 1934. Projekt dotyczył uporządkowania i uzupełnienia w niezbędnym zakresie podstaw prawnych dotyczących uczestnictwa Polski w Systemie Informacyjnym Schengen (SIS) i Systemie Informacji Wizowej (VIS), ustalenia w odpowiedni sposób kompetencji poszczególnych organów w zakresie wprowadzania i udostępniania danych SIS i VIS. Nad projektem pracowała Komisja Administracji i Spraw Wewnętrznych. Na posiedzeniu nr 46 V kadencji Sejm uchwalił ustawę z dnia 24 sierpnia 2007 r. o udziale Rzeczypospolitej Polskiej w Systemie Informacyjnym Schengen oraz Systemie Informacji Wizowej (Dz.U. z 2007 r. nr 165, poz. 1170). 401 posłów było za, 29 przeciw, 8 wstrzymało się. Senat nie wniósł poprawek. 7 września 2007 Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej podpisał ustawę. Ustawa realizuje decyzję Rady 2004/512/WE z dnia 8 czerwca 2004 r. w sprawie ustanowienia Wizowego Systemu Informacyjnego (VIS) (Dz. Urz. UE L 213 z 15.06.2004, s. 5-7 (CELEX: 32004D0512)) i inne^[2]. Zgodnie z art. 46 ustawy i decyzją Rady Rzeczpospolita Polska weszła do układu z Schengen 21 grudnia 2007.

W 2011 r. rozpoczęły się prace nad modyfikacją układu, która dałaby możliwość pozwolenia państwom członkowskim na okresowe przywrócenie kontroli na ich granicach wewnętrznych^[3].

Opis

Układ jest otwarty dla wszystkich członków Unii Europejskiej. Wynikająca z niego swoboda przepływu osób wewnątrz tzw. strefy Schengen dotyczy nie tylko obywateli państw będących jego sygnatariuszami, ale wszystkich osób wszelkiej narodowości i o dowolnym obywatelstwie, które przekraczają granice wewnętrzne na terenie objętym porozumieniem.

Do układu z Schengen należą obecnie 22 państwa Unii Europejskiej oraz Islandia i Norwegia, wchodzące w skład Związku Paszportowego Krajów Nordyckich, oraz Szwajcaria i Liechtenstein, który jest z grupą z Schengen stowarzyszony.

Przyjęcie przepisów wynikających z układu z Schengen jest jednym z wymogów uzyskania członkostwa w Unii Europejskiej przez kraje kandydujące, tak więc w przyszłości strefa swobodnego, niekontrolowanego przepływu osób może znacznie się powiększyć i być może obejmie prawie całą Europę.

Państwa członkowskie układu z Schengen

Członkowie układu z Schengen

Członkowie strefy Schengen
Państwo	Data przystąpienia	Lotn. i morskie przejścia gran.	Uwagi
Austria	1 grudnia 1997
Belgia	26 marca 1995
Czechy	21 grudnia 2007	30 marca 2008
Dania	25 marca 2001	bez Grenlandii i Wysp Owczych
Estonia	21 grudnia 2007	30 marca 2008
Finlandia	25 marca 2001
Francja	26 marca 1995
Grecja	26 marca 2000	bez terytorium Athos
Hiszpania	26 marca 1995
Holandia	26 marca 1995
Islandia	25 marca 2001	kraj kandydujący do UE
Liechtenstein	19 grudnia 2011	Brak lotniska na terytorium państwa	nie jest członkiem UE
Litwa	21 grudnia 2007	30 marca 2008
Luksemburg	26 marca 1995
Łotwa	21 grudnia 2007	30 marca 2008
Malta	21 grudnia 2007	30 marca 2008
Monako	26 marca 1995	nie jest członkiem UE, formalnie nie należy, otwarta granica z Francją
Niemcy	26 marca 1995
Norwegia	25 marca 2001	bez Spitsbergenu i Wyspy Niedźwiedziej, nie jest członkiem UE
Polska	21 grudnia 2007	30 marca 2008
Portugalia	26 marca 1995
San Marino	26 października 1997	nie jest członkiem UE, formalnie nie należy, otwarta granica z Włochami
Słowacja	21 grudnia 2007	30 marca 2008
Słowenia	21 grudnia 2007	30 marca 2008
Szwajcaria	12 grudnia 2008	29 marca 2009	nie jest członkiem UE
Szwecja	25 marca 2001
Węgry	21 grudnia 2007	30 marca 2008
Włochy	26 października 1997
Watykan	26 października 1997	nie jest członkiem UE, formalnie nie należy, otwarta granica z Włochami

Państwa, które chcą przystąpić do strefy Schengen

Bułgaria (data nieokreślona^[4])
Chorwacja
Cypr (dopiero dwa z pięciu punktów zostały zamknięte na drodze do pełnego członkostwa w strefie, najwcześniej w 2016^[5])
Rumunia (data nieokreślona^[4])

Tymczasowe przywrócenia kontroli

Szablon:Źródła Kontrola na granicach wewnętrznych jest tymczasowo przywracana w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa i porządku publicznego.

Od	Do	Terytorium	Powód
czerwiec 1998	lipiec 1998	Francja	Mistrzostwa świata w piłce nożnej
czerwiec 2000	lipiec 2000	Holandia Belgia	Mistrzostwa Europy w piłce nożnej
czerwiec 2004	lipiec 2004	Portugalia	Mistrzostwa Europy w piłce nożnej
czerwiec 2006	lipiec 2006	Niemcy	Mistrzostwa świata w piłce nożnej
2 czerwca 2008	1 lipca 2008	Austria	Mistrzostwa Europy w piłce nożnej
20 marca 2009	5 kwietnia 2009	Niemcy	Szczyt NATO
18 czerwca 2009	15 lipca 2009	Włochy	Szczyt G8
16 listopada 2010	20 listopada 2010	Portugalia	Szczyt NATO
4 czerwca 2012	1 lipca 2012^[6]	Polska	Mistrzostwa Europy w piłce nożnej

W 2011 r. Dania przywróciła częściowe kontrole graniczne by ostatecznie wycofać się z tego pomysłu rok później^[7]^[8].

Pełne członkostwo

Zobacz też

↑ Charles Hawley: The Christian Science Monitor, Hot topic in Germany: aggression in World War I.
↑ Sejm Rzeczypospolitej Polskiej: Opis przebiegu procesu legislacyjnego – druk sejmowy nr 1934: projekt wraz z uzasadnieniem.
↑ Aneta Pruszyńska: Bruksela planuje zmiany w układzie z Schengen. UniaEuropejska.org, 2011-05-04. [dostęp 2011-11-12]. (pol.).
↑ ^a ^b Bułgaria i Rumunia: wejście do Strefy Schengen zablokowane. Głos Rosji, 2013-03-04. [dostęp 2013-03-05]. (pol.).
↑ area= Ministry of Foreign Affairs of The Republic of Cyprus. [dostęp 2011-01-10]. (ang.).
↑ tymczasowe przywrócenie kontroli.
↑ Krzysztof Zubilewicz: Dania chce przywrócić kontrole graniczne. UniaEuropejska.org, 2011-05-12. [dostęp 2011-11-12]. (pol.).
↑ Marta Konopka: Duńczycy, nie kontrolujcie już granic!. UniaEuropejska.org, 2011-11-12. [dostęp 2011-11-12]. (pol.).

Linki zewnętrzne

Zobacz kolekcję cytatów Układ z Schengen w Wikicytatach

Szablon:Unia Europejska - oś czasu

Szablon:Link GA

[1] Charles Hawley: The Christian Science Monitor, Hot topic in Germany: aggression in World War I.

[decyzja08062004-2] Sejm Rzeczypospolitej Polskiej: Opis przebiegu procesu legislacyjnego – druk sejmowy nr 1934: projekt wraz z uzasadnieniem.

[3] Aneta Pruszyńska: Bruksela planuje zmiany w układzie z Schengen. UniaEuropejska.org, 2011-05-04. [dostęp 2011-11-12]. (pol.).

[głosrosji-4] Bułgaria i Rumunia: wejście do Strefy Schengen zablokowane. Głos Rosji, 2013-03-04. [dostęp 2013-03-05]. (pol.).

[5] rea= Ministry of Foreign Affairs of The Republic of Cyprus. [dostęp 2011-01-10]. (ang.).

[6] tymczasowe przywrócenie kontroli.

[7] Krzysztof Zubilewicz: Dania chce przywrócić kontrole graniczne. UniaEuropejska.org, 2011-05-12. [dostęp 2011-11-12]. (pol.).

[8] Marta Konopka: Duńczycy, nie kontrolujcie już granic!. UniaEuropejska.org, 2011-11-12. [dostęp 2011-11-12]. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

@@ Linia 45: / Linia 45: @@
 == Opis ==
-Układ jest otwarty dla wszystkich członków [[Unia Europejska|Unii Europejskiej]]. Wynikająca z niego swoboda przepływu osób wewnątrz tzw. strefy Schengen dotyczy nie tylko obywateli państw będących [[sygnatariusz]]ami, ale wszystkich osób wszelkiej narodowości i o dowolnym obywatelstwie, które przekraczają granice wewnętrzne na terenie objętym porozumieniem.
+Układ jest otwarty dla wszystkich członków [[Unia Europejska|Unii Europejskiej]]. Wynikająca z niego swoboda przepływu osób wewnątrz tzw. strefy Schengen dotyczy nie tylko obywateli państw będących jego [[sygnatariusz]]ami, ale wszystkich osób wszelkiej narodowości i o dowolnym obywatelstwie, które przekraczają granice wewnętrzne na terenie objętym porozumieniem.
 Do układu z Schengen należą obecnie 22 państwa Unii Europejskiej oraz [[Islandia]] i [[Norwegia]], wchodzące w skład [[Związek Paszportowy Krajów Nordyckich|Związku Paszportowego Krajów Nordyckich]], oraz [[Szwajcaria]] i [[Liechtenstein]], który jest z grupą z Schengen stowarzyszony.