Giovanni Guareschi: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
JarektBot (dyskusja | edycje)
WP:SK, usunięcie zbędnych linków do dat
Linia 1: Linia 1:
{{Artysta infobox
{{Artysta infobox
| Imię i nazwisko = Giovannino Guareschi
|Imię i nazwisko = Giovannino Guareschi
| Grafika =
|Grafika =
| Podpis =
|Podpis =
| Pełne imię i nazwisko = Giovannino Oliviero Giuseppe Guareschi
|Pełne imię i nazwisko = Giovannino Oliviero Giuseppe Guareschi
| Data i miejsce urodzenia = [[1 maja]] [[1908]]
|Data i miejsce urodzenia = [[1 maja]] [[1908]]
| Data i miejsce śmierci = [[22 lipca]] [[1968]]
|Data i miejsce śmierci = [[22 lipca]] [[1968]]
| Narodowość = [[Włochy|włoska]]
|Narodowość = [[Włochy|włoska]]
| Dziedzina sztuki = [[literatura]]
|Dziedzina sztuki = [[literatura]]
| Styl =
|Styl =
| Ważne dzieła = Seria książek postaci [[don Camillo]]
|Ważne dzieła = Seria książek postaci [[don Camillo]]
| Muzeum artysty =
|Muzeum artysty =
| odznaczenia =
|odznaczenia =
| commons =
|commons =
| source =
|source =
| quote =
|quote =
}}
}}


'''Giovannino Oliviero Giuseppe Guareschi''' (ur. [[1 maja]] [[1908]], zm. [[22 lipca]] [[1968]]) włoski pisarz, dziennikarz, satyryk, w Polsce znany przede wszystkim dzięki wykreowanej w serii książek postaci [[don Camillo]] (słynna filmowa kreacja [[Fernandel]]a), a we Włoszech kojarzony z tygodnikiem satyrycznym „Candido” („Kandyd”).


== Biografia ==
'''Giovannino Oliviero Giuseppe Guareschi''' (ur. [[1 maja]] [[1908]], zm. [[22 lipca]] [[1968]]) - włoski pisarz, dziennikarz, satyryk, w Polsce znany przede wszystkim dzięki wykreowanej w serii książek postaci [[don Camillo]] (słynna filmowa kreacja [[Fernandel]]a), a we Włoszech kojarzony z tygodnikiem satyrycznym "Candido" ("Kandyd").
=== Młodość ===
Giovannino Guareschi urodził się w 1908 w miejscowości Fontanelle di Roccabianca w okolicach [[Parma|Parmy]]. Jego matka, Lina Maghenzani, była pedagogiem w szkole podstawowej; ojciec, Primo Augusto, handlował rowerami, maszynami do szycia, urządzeniami rolniczymi; był także zaangażowany politycznie w ruchu socjalistycznym. Od wczesnej młodości Guareschi miał bliski kontakt zarówno z lewicą, jak i z upolitycznionym (zwłaszcza po swoistym ralliement z faszystami w latach 20.) klerem – co wywarło duży wpływ na jego poglądy oraz twórczość.


Rodzina Guareschiego jesienią 1925 zbankrutowała, co zmusiło przyszłego pisarza do opuszczenia szkoły z internatem. W latach 1925-1928 uczęszczał eksternistycznie do liceum, a w 1929 zapisał się na Uniwersytet Parmeński, na wydział prawa. Uczynił to jednak tylko w celu uniknięcia służby wojskowej, na wykłady nie uczęszczał. Formalnie studiował do 1931.
==Biografia==


=== Początki działalności zawodowej i II wojna światowa ===
===Młodość===
W międzyczasie zajął się działalnością zarobkową – imał się prac dorywczych (np. jako dozorca w cukrowni), potem zajął się dziennikarstwem. Był m.in. korektorem, projektował plakaty, wreszcie otrzymał posadę redaktora – w „Corriere Emiliano”, a później w „Bertoldo”. W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] został wcielony do wojska i przerzucony na front wschodni. Dosłużył się stopnia oficerskiego w artylerii. Po 1943 trafił do niewoli niemieckiej i był więziony m.in. na ziemiach polskich okupowanych przez hitlerowców – w [[Częstochowa|Częstochowie]] i [[Beniaminów (województwo mazowieckie)|Beniaminowie]].


=== Po II wojnie światowej ===
Giovannino Guareschi urodził się w [[1908]] w miejscowości Fontanelle di Roccabianca w okolicach [[Parma|Parmy]]. Jego matka, Lina Maghenzani, była pedagogiem w szkole podstawowej; ojciec, Primo Augusto, handlował rowerami, maszynami do szycia, urządzeniami rolniczymi; był także zaangażowany politycznie w ruchu socjalistycznym. Od wczesnej młodości Guareschi miał bliski kontakt zarówno z lewicą, jak i z upolitycznionym (zwłaszcza po swoistym ralliement z faszystami w [[lata 20. XX wieku|latach 20.]]) klerem – co wywarło duży wpływ na jego poglądy oraz twórczość.
Po powrocie do Włoch Guareschi stworzył satyryczne pismo o charakterze monarchistycznym „Candido” ([[Kandyd]]). W wyborach 1948 aktywnie zwalczał komunistów, popierając [[Chrześcijańska demokracja|chadecję]]. Jednak w okresie późniejszym wielokrotnie krytykował zwycięskich chrześcijańskich demokratów za niekierowanie się w swych rządach zasadami społecznej nauki Kościoła.
Guareschi był ostrym i bezkompromisowym krytykiem otaczającej go rzeczywistości politycznej. Swoje ataki kierował pod adresem konkretnych osób, co przypłacił kilkunastoma miesiącami więzienia w latach 1954-1955 – po tym, jak sądy uznały, iż uprawiał propagandę dyfamacyjną wobec prezydenta Republiki [[Luigi Einaudi]]ego oraz oskarżono go o obrazę późniejszego premiera, [[Alcide De Gasperi]] (opublikował w „Kandydzie” jego listy, w których polecał koalicji antyfaszystowskiej zbombardować [[Rzym]] dla załamania morale kolaborantów – w toku procesu uznano listy za fałszywe).


Od 1956 jego stan zdrowia ulegał ciągłemu pogorszeniu, w związku z czym większość czasu spędzał na kuracjach w [[Szwajcaria|Szwajcarii]]. Zrezygnował ze stanowiska naczelnego redaktora „Kandyda” w 1957, ale współpracował z pismem do końca życia. Zmarł na atak serca.
Rodzina Guareschiego jesienią [[1925]] zbankrutowała, co zmusiło przyszłego pisarza do opuszczenia szkoły z internatem. W latach 1925-[[1928]] uczęszczał eksternistycznie do liceum, a w [[1929]] zapisał się na Uniwersytet Parmeński, na wydział prawa. Uczynił to jednak tylko w celu uniknięcia służby wojskowej, na wykłady nie uczęszczał. Formalnie studiował do [[1931]].


{{Wikicytaty|z Giovanniego Guareschiego}}
===Początki działalności zawodowej i II wojna światowa===

W międzyczasie zajął się działalnością zarobkową – imał się prac dorywczych (np. jako dozorca w cukrowni), potem zajął się dziennikarstwem. Był m.in. korektorem, projektował plakaty, wreszcie otrzymał posadę redaktora – w "Corriere Emiliano", a później w "Bertoldo". W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] został wcielony do wojska i przerzucony na front wschodni. Dosłużył się stopnia oficerskiego w artylerii. Po [[1943]] trafił do niewoli niemieckiej i był więziony m.in. na ziemiach polskich okupowanych przez hitlerowców – w [[Częstochowa|Częstochowie]] i [[Beniaminów (województwo mazowieckie)|Beniaminowie]].

===Po II wojnie światowej===

Po powrocie do Włoch Guareschi stworzył satyryczne pismo o charakterze monarchistycznym "Candido" ([[Kandyd]]). W wyborach [[1948]] aktywnie zwalczał komunistów, popierając [[Chrześcijańska demokracja|chadecję]]. Jednak w okresie późniejszym wielokrotnie krytykował zwycięskich chrześcijańskich demokratów za niekierowanie się w swych rządach zasadami społecznej nauki Kościoła.
Guareschi był ostrym i bezkompromisowym krytykiem otaczającej go rzeczywistości politycznej. Swoje ataki kierował pod adresem konkretnych osób, co przypłacił kilkunastoma miesiącami więzienia w latach [[1954]]-[[1955]] – po tym, jak sądy uznały, iż uprawiał propagandę dyfamacyjną wobec prezydenta Republiki [[Luigi Einaudi]]ego oraz oskarżono go o obrazę późniejszego premiera, [[Alcide De Gasperi]] (opublikował w "Kandydzie" jego listy, w których polecał koalicji antyfaszystowskiej zbombardować [[Rzym]] dla załamania morale kolaborantów – w toku procesu uznano listy za fałszywe).

Od [[1956]] jego stan zdrowia ulegał ciągłemu pogorszeniu, w związku z czym większość czasu spędzał na kuracjach w [[Szwajcaria|Szwajcarii]]. Zrezygnował ze stanowiska naczelnego redaktora "Kandyda" w [[1957]], ale współpracował z pismem do końca życia. Zmarł na atak serca.

{{wikiquote|z Giovanniego Guareschiego}}


{{Kontrola autorytatywna|VIAF=9847198|LCCN=n/50/33000|TYP=p}}
{{Kontrola autorytatywna|VIAF=9847198|LCCN=n/50/33000|TYP=p}}


[[Kategoria:Włoscy pisarze|Guareschi Giovanni]]
{{DEFAULTSORT:Guareschi Giovanni}}
[[Kategoria:Urodzeni w 1908|Guareschi Giovanni]]
[[Kategoria:Włoscy pisarze]]
[[Kategoria:Zmarli w 1968|Guareschi Giovanni]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1908]]
[[Kategoria:Zmarli w 1968]]

Wersja z 20:45, 21 lip 2013

{{{imię i nazwisko}}}
ilustracja
Strona internetowa

Giovannino Oliviero Giuseppe Guareschi (ur. 1 maja 1908, zm. 22 lipca 1968) – włoski pisarz, dziennikarz, satyryk, w Polsce znany przede wszystkim dzięki wykreowanej w serii książek postaci don Camillo (słynna filmowa kreacja Fernandela), a we Włoszech kojarzony z tygodnikiem satyrycznym „Candido” („Kandyd”).

Biografia

Młodość

Giovannino Guareschi urodził się w 1908 w miejscowości Fontanelle di Roccabianca w okolicach Parmy. Jego matka, Lina Maghenzani, była pedagogiem w szkole podstawowej; ojciec, Primo Augusto, handlował rowerami, maszynami do szycia, urządzeniami rolniczymi; był także zaangażowany politycznie w ruchu socjalistycznym. Od wczesnej młodości Guareschi miał bliski kontakt zarówno z lewicą, jak i z upolitycznionym (zwłaszcza po swoistym ralliement z faszystami w latach 20.) klerem – co wywarło duży wpływ na jego poglądy oraz twórczość.

Rodzina Guareschiego jesienią 1925 zbankrutowała, co zmusiło przyszłego pisarza do opuszczenia szkoły z internatem. W latach 1925-1928 uczęszczał eksternistycznie do liceum, a w 1929 zapisał się na Uniwersytet Parmeński, na wydział prawa. Uczynił to jednak tylko w celu uniknięcia służby wojskowej, na wykłady nie uczęszczał. Formalnie studiował do 1931.

Początki działalności zawodowej i II wojna światowa

W międzyczasie zajął się działalnością zarobkową – imał się prac dorywczych (np. jako dozorca w cukrowni), potem zajął się dziennikarstwem. Był m.in. korektorem, projektował plakaty, wreszcie otrzymał posadę redaktora – w „Corriere Emiliano”, a później w „Bertoldo”. W czasie II wojny światowej został wcielony do wojska i przerzucony na front wschodni. Dosłużył się stopnia oficerskiego w artylerii. Po 1943 trafił do niewoli niemieckiej i był więziony m.in. na ziemiach polskich okupowanych przez hitlerowców – w Częstochowie i Beniaminowie.

Po II wojnie światowej

Po powrocie do Włoch Guareschi stworzył satyryczne pismo o charakterze monarchistycznym „Candido” (Kandyd). W wyborach 1948 aktywnie zwalczał komunistów, popierając chadecję. Jednak w okresie późniejszym wielokrotnie krytykował zwycięskich chrześcijańskich demokratów za niekierowanie się w swych rządach zasadami społecznej nauki Kościoła. Guareschi był ostrym i bezkompromisowym krytykiem otaczającej go rzeczywistości politycznej. Swoje ataki kierował pod adresem konkretnych osób, co przypłacił kilkunastoma miesiącami więzienia w latach 1954-1955 – po tym, jak sądy uznały, iż uprawiał propagandę dyfamacyjną wobec prezydenta Republiki Luigi Einaudiego oraz oskarżono go o obrazę późniejszego premiera, Alcide De Gasperi (opublikował w „Kandydzie” jego listy, w których polecał koalicji antyfaszystowskiej zbombardować Rzym dla załamania morale kolaborantów – w toku procesu uznano listy za fałszywe).

Od 1956 jego stan zdrowia ulegał ciągłemu pogorszeniu, w związku z czym większość czasu spędzał na kuracjach w Szwajcarii. Zrezygnował ze stanowiska naczelnego redaktora „Kandyda” w 1957, ale współpracował z pismem do końca życia. Zmarł na atak serca.