Geb: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
|||
Linia 4: | Linia 4: | ||
Ożenił się ze swoją siostrą Nut, z którą miał pięcioro dzieci, symbolizujących [[dzień|dni]] egipskiego [[tydzień|tygodnia]]: |
Ożenił się ze swoją siostrą Nut, z którą miał pięcioro dzieci, symbolizujących [[dzień|dni]] egipskiego [[tydzień|tygodnia]]: |
||
* [[Ozyrys]]a, |
* [[Ozyrys]]a, |
||
* [[Set (bóg)|Seta]], |
* [[Set (bóg)|Seta]],[[File:Geb.svg|thumb|250x250px]] |
||
* [[Izyda|Izydę]], |
* [[Izyda|Izydę]], |
||
* [[Neftyda|Neftydę]] |
* [[Neftyda|Neftydę]] |
||
Linia 11: | Linia 11: | ||
[[Horus]]a uważano jednak również za syna [[Ozyrys]]a i [[Izyda|Izydy]], więc niekiedy [[Nut]] i Gebowi przypisywano tylko czwórkę dzieci. Bogini [[Nut]] otrzymała od swojego ojca zakaz łączenie się ze swoim bratem, Gebem, we wszystkie dni [[kalendarz egipski|roku egipskiego]] (360 dni), jednak [[Thot]], pokonując w kolejnych walkach [[Księżyc]], stworzył pięć dodatkowych dni, w trakcie których bogini poczęła swoje dzieci. |
[[Horus]]a uważano jednak również za syna [[Ozyrys]]a i [[Izyda|Izydy]], więc niekiedy [[Nut]] i Gebowi przypisywano tylko czwórkę dzieci. Bogini [[Nut]] otrzymała od swojego ojca zakaz łączenie się ze swoim bratem, Gebem, we wszystkie dni [[kalendarz egipski|roku egipskiego]] (360 dni), jednak [[Thot]], pokonując w kolejnych walkach [[Księżyc]], stworzył pięć dodatkowych dni, w trakcie których bogini poczęła swoje dzieci. |
||
Geb jako bóg ziemi był patronem roślinności i gwarantem płodności egipskiej ziemi. Był też dawcą minerałów zwanych ''darami Geba''. Uważano go też za pana węży i skorpionów. W czasie [[Sąd Ozyrysa|Sądu Ozyrysa]] pełnił rolę przewodniczącego "ławy przysięgłych". Jako ojciec [[Ozyrys]]a stał się automatycznie praprzodkiem [[faraon]]ów i patronem władzy królewskiej. |
Geb jako bóg ziemi był patronem roślinności i gwarantem płodności egipskiej ziemi. Był też dawcą minerałów zwanych ''darami Geba''. Uważano go też za |
||
pana węży i skorpionów. W czasie [[Sąd Ozyrysa|Sądu Ozyrysa]] pełnił rolę przewodniczącego "ławy przysięgłych". Jako ojciec [[Ozyrys]]a stał się automatycznie praprzodkiem [[faraon]]ów i patronem władzy królewskiej. |
|||
Mimo tak ważnych funkcji boga długo nie miał własnego miejsca kultu. Pojawiał się jednak w przedstawieniach na ścianach innych świątyń. Dopiero faraon [[Ahmose II|Amazis]] (Ahmose II) z [[XXVI dynastia|XXVI dynastii]] wzniósł w [[Dżedet|Dżedecie]] kaplicę dla Geba. |
Mimo tak ważnych funkcji boga długo nie miał własnego miejsca kultu. Pojawiał się jednak w przedstawieniach na ścianach innych świątyń. Dopiero faraon [[Ahmose II|Amazis]] (Ahmose II) z [[XXVI dynastia|XXVI dynastii]] wzniósł w [[Dżedet|Dżedecie]] kaplicę dla Geba. |
||
Wersja z 18:50, 29 lip 2013
| ||||
Geb w hieroglifach |
Geb – w mitologii egipskiej bóg Ziemi, brat nieba – bogini Nut, syn boga powietrza – Szu i bogini uosabiającej wilgoć – Tefnut; jeden z bogów Wielkiej Enneady. Atrybutem boga jest gęś białoczelna. Reprezentującym Geba hieroglifem jest gęś.
Ożenił się ze swoją siostrą Nut, z którą miał pięcioro dzieci, symbolizujących dni egipskiego tygodnia:
Horusa uważano jednak również za syna Ozyrysa i Izydy, więc niekiedy Nut i Gebowi przypisywano tylko czwórkę dzieci. Bogini Nut otrzymała od swojego ojca zakaz łączenie się ze swoim bratem, Gebem, we wszystkie dni roku egipskiego (360 dni), jednak Thot, pokonując w kolejnych walkach Księżyc, stworzył pięć dodatkowych dni, w trakcie których bogini poczęła swoje dzieci.
Geb jako bóg ziemi był patronem roślinności i gwarantem płodności egipskiej ziemi. Był też dawcą minerałów zwanych darami Geba. Uważano go też za
pana węży i skorpionów. W czasie Sądu Ozyrysa pełnił rolę przewodniczącego "ławy przysięgłych". Jako ojciec Ozyrysa stał się automatycznie praprzodkiem faraonów i patronem władzy królewskiej. Mimo tak ważnych funkcji boga długo nie miał własnego miejsca kultu. Pojawiał się jednak w przedstawieniach na ścianach innych świątyń. Dopiero faraon Amazis (Ahmose II) z XXVI dynastii wzniósł w Dżedecie kaplicę dla Geba.
Zobacz też
Bibliografia
- Pavan, Ada Russo w przekł. Agnieszki Michalskiej-Rajch Tajemna Wiedza Egiptu, Wydawnictwo Ravi, Łódź 2002 r., s. 29, ISBN 83-7229-038-5