Stanisław Kostka Łukomski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m →Życiorys: ZdB: usunięcie kursywy z szablonów cytowania |
→Życiorys: uzup., źr. |
||
| Linia 50: | Linia 50: | ||
24 czerwca 1926 został [[biskup diecezjalny|biskupem diecezjalnym]] [[diecezja łomżyńska|diecezji łomżyńskiej]]. Koordynował pracę diecezjalnej [[Akcja Katolicka|Akcji Katolickiej]], przyczynił się do rozbudowy katedry. Od 1926 pełnił także funkcję sekretarza [[Konferencja Episkopatu Polski|Konferencji Episkopatu Polski]], z której zrezygnował w 1936, ale jego rezygnacja została przyjęta dopiero w maju 1946. |
24 czerwca 1926 został [[biskup diecezjalny|biskupem diecezjalnym]] [[diecezja łomżyńska|diecezji łomżyńskiej]]. Koordynował pracę diecezjalnej [[Akcja Katolicka|Akcji Katolickiej]], przyczynił się do rozbudowy katedry. Od 1926 pełnił także funkcję sekretarza [[Konferencja Episkopatu Polski|Konferencji Episkopatu Polski]], z której zrezygnował w 1936, ale jego rezygnacja została przyjęta dopiero w maju 1946. |
||
Sympatyzował z [[Narodowa Demokracja|endecją]], był zdecydowanym oponentem [[Józef Piłsudski|Józefa Piłsudskiego]]. Był znany ze swoich skrajnie prawicowych poglądów. W 1948, jako nieprzejednany przeciwnik [[Polska Ludowa|władz komunistycznych]], był najpoważniejszym kandydatem na urząd arcybiskupa gnieźnieńskiego i [[prymas Polski|prymasa Polski]], opróżniony po śmierci [[August Hlond|Augusta Hlonda]]. |
Sympatyzował z [[Narodowa Demokracja|endecją]], był zdecydowanym oponentem [[Józef Piłsudski|Józefa Piłsudskiego]]. Był znany ze swoich skrajnie prawicowych poglądów. W 1922 potępił [[Powszechny strajk rolny w Wielkopolsce (1922)|powszechny strajk rolny w Wielkopolsce]], co było jedną z przyczyn jego niepowodzenia<ref>[http://www.wbc.poznan.pl/Content/158979/16.+Stanowisko+NPR+wobec+narodu%2C+klasy+spo%C5%82ecznej+i+pa%C5%84stwa+narodowego.pdf WBC]</ref>. W 1948, jako nieprzejednany przeciwnik [[Polska Ludowa|władz komunistycznych]], był najpoważniejszym kandydatem na urząd arcybiskupa gnieźnieńskiego i [[prymas Polski|prymasa Polski]], opróżniony po śmierci [[August Hlond|Augusta Hlonda]]. |
||
28 października 1948 Łukomski zginął w wypadku samochodowym, którego niejasne okoliczności każą podejrzewać intencjonalne działanie [[Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego|Urzędu Bezpieczeństwa]]<ref>{{cytuj pismo|autor=K. Sychowicz|tytuł=Przeciwnicy władzy ludowej|czasopismo=Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej|wolumin=nr 12 (59)|strony=60–69|issn=1641-9561|data=grudzień 2005|url=http://www.ipn.gov.pl/download.php?s=1&id=7146}}</ref>. Został pochowany w [[Katedra św. Michała Archanioła w Łomży|katedrze łomżyńskiej]]. |
28 października 1948 Łukomski zginął w wypadku samochodowym, którego niejasne okoliczności każą podejrzewać intencjonalne działanie [[Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego|Urzędu Bezpieczeństwa]]<ref>{{cytuj pismo|autor=K. Sychowicz|tytuł=Przeciwnicy władzy ludowej|czasopismo=Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej|wolumin=nr 12 (59)|strony=60–69|issn=1641-9561|data=grudzień 2005|url=http://www.ipn.gov.pl/download.php?s=1&id=7146}}</ref>. Został pochowany w [[Katedra św. Michała Archanioła w Łomży|katedrze łomżyńskiej]]. |
||
Wersja z 13:04, 14 sie 2013
| |
| Data i miejsce urodzenia |
21 października 1874 |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| Biskup diecezjalny łomżyński | |
| Okres sprawowania |
1926–1948 |
| Sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Polski | |
| Okres sprawowania |
1926–1946 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
24 lutego 1898 |
| Nominacja biskupia |
8 marca 1920 |
| Sakra biskupia |
23 maja 1920 |
Stanisław Kostka Łukomski (ur. 21 października 1874 w Borku, zm. 28 października 1948) – polski biskup rzymskokatolicki, biskup pomocniczy poznański w latach 1920–1926, biskup diecezjalny łomżyński w latach 1926–1948, sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Polski w latach 1926–1946.
Życiorys
Urodził się we wsi Borek, w parafii Sadki, w archidiecezji gnieźnieńskiej. 24 lutego 1898 został wyświęcony na kapłana.
Po odzyskaniu niepodległości nabył tereny wokół jeziora Malta w Poznaniu, gdzie 3 maja 1919 odbyła się uroczystość rozpoczęcia sypania kopca[1].
8 marca 1920 został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji poznańskiej ze stolicą tytularną Sicca Veneria. Po śmierci kardynała Edmunda Dalbora w 1926 przez krótki czas zarządzał archidiecezją jako wikariusz kapitulny.
24 czerwca 1926 został biskupem diecezjalnym diecezji łomżyńskiej. Koordynował pracę diecezjalnej Akcji Katolickiej, przyczynił się do rozbudowy katedry. Od 1926 pełnił także funkcję sekretarza Konferencji Episkopatu Polski, z której zrezygnował w 1936, ale jego rezygnacja została przyjęta dopiero w maju 1946.
Sympatyzował z endecją, był zdecydowanym oponentem Józefa Piłsudskiego. Był znany ze swoich skrajnie prawicowych poglądów. W 1922 potępił powszechny strajk rolny w Wielkopolsce, co było jedną z przyczyn jego niepowodzenia[2]. W 1948, jako nieprzejednany przeciwnik władz komunistycznych, był najpoważniejszym kandydatem na urząd arcybiskupa gnieźnieńskiego i prymasa Polski, opróżniony po śmierci Augusta Hlonda.
28 października 1948 Łukomski zginął w wypadku samochodowym, którego niejasne okoliczności każą podejrzewać intencjonalne działanie Urzędu Bezpieczeństwa[3]. Został pochowany w katedrze łomżyńskiej.
- ↑ Obchody Trzeciego Maja. „Przewodnik Katolicki”. rok XXV, nr 20. s. 156–158. [dostęp 2013-01-13].
- ↑ WBC
- ↑ K. Sychowicz. Przeciwnicy władzy ludowej. „Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej”. nr 12 (59), s. 60–69, grudzień 2005. ISSN 1641-9561.
Linki zewnętrzne
- {{{tytuł}}} [online], catholic-hierarchy.org (ang.). [dostęp 2010-10-21].
| Przewodniczący |
|
|---|---|
| Zastępcy przewodniczącego |
|
| Sekretarze generalni |
|
.png){kind=logo}