The Division Bell

Szablon:Album infobox The Division Bell – album wydany przez Pink Floyd w roku 1994 (30 marca w Wielkiej Brytanii, 5 kwietnia w USA). Nagrywany w wielu studiach nagraniowych, między innymi w prywatnym studiu Davida Gilmoura na barce Astoria. Album zdobył status złotej, platynowej, podwójnej platynowej (1994 r.) i potrójnie platynowej płyty (1999 r.) a utwór "Marooned" był nominowany do nagrody Grammy w kategorii najlepszy utwór instrumentalny.

Charakterystyka albumu

Wydany w 1994 roku The Division Bell jest ostatnim albumem zespołu Pink Floyd oraz drugim nagranym pod wodzą Davida Gilmoura. Tematem przewodnim płyty jest komunikacja i kontakt ludzkości. Po raz pierwszy od albumu Animals z 1977 roku w The Division Bell realizowano pomysły całego zespołu, a Richard Wright skomponował pierwszy od dłuższego czasu utwór – Wearing the Inside Out, w którym zaśpiewał główną partię wokalną. Muzycznie album ten jest powrotem do brzmienia space rocka sprzed The Dark Side of the Moon, w przeciwieństwie do ostrzejszych albumów Animals i The Wall. Większość utworów charakteryzuje się powolnym tempem, nakładającymi się na siebie pasażami instrumentów klawiszowych i długich solówek gitarowych z częstym wykorzystaniem pogłosu.

Po wydaniu albumu zespół wyruszył w bardzo udaną trasę koncertową, której efektem jest koncertowy album P•U•L•S•E wydany rok później.

Tytuł albumu wymyślił pisarz Douglas Adams. W zamian za to Pink Floyd przekazało 5 tysięcy funtów na organizację charytatywną wskazaną przez pisarza - Environmental Investigation Agency. Division Bell to dzwon wzywający do głosowania w Izbie Gmin. Jest symbolem zbliżającej się dorosłości.

Lista utworów

Nr	Tytuł	Długość
1.	"Cluster One" (Wright/Gilmour)	5:58
2.	"What Do You Want From Me" (Gilmour/Wright/Samson)	4:21
3.	"Poles Apart" (Gilmour/Wright/Samson/Laird-Clowes)	7:04
4.	"Marooned" (Wright/Gilmour)	5:29
5.	"A Great Day for Freedom" (Gilmour/Samson)	4:17
6.	"Wearing the Inside Out" (Wright/Moore)	6:49
7.	"Take it Back" (Gilmour/Ezrin/Samson/Laird-Clowes)	6:12
8.	"Coming Back to Life" (Gilmour)	6:19
9.	"Keep Talking" (Wright/Gilmour/Samson)	6:11
10.	"Lost for Words" (Gilmour/Samson)	5:14
11.	"High Hopes" (Gilmour/Samson)	8:32

W utworze Keep Talking można usłyszeć głos brytyjskiego fizyka Stephena Hawkinga. High Hopes kończy się telefonicznym dialogiem pasierba Gilmoura, Charliego i managera Pink Floyd – Steve'a O'Rourke'a.

Nagrody i pozycja na listach

• 1994 – 1. na liście The Billboard 200 (album)
• 1994 – 73. na liście The Billboard Hot 100 (singel "Take It Back")
• 1994 – 7. na liście Mainstream Rock Tracks (singel "High Hopes")
• 1994 – 1. na liście Mainstream Rock Tracks (singel "Keep Talking")
• 1994 – 4. na liście Mainstream Rock Tracks (singel "Take It Back")
• 1994 – 16. na liście Mainstream Rock Tracks (singel "What Do You Want From Me")
• 1995 – 21. na liście Mainstream Rock Tracks (singel "Lost For Words")

Twórcy

• David Gilmour – śpiew, gitara, gitara basowa, instrumenty klawiszowe i programowanie
• Nick Mason – perkusja
• Richard Wright – śpiew, instrumenty klawiszowe
• Jon Carin – instrumenty klawiszowe
• Guy Pratt – gitara basowa
• Gary Wallis – perkusja
• Tim Renwick – gitara
• Dick Parry – saksofon
• Bob Ezrin – instrumenty klawiszowe, perkusja
• Michael Kamen – aranżacje orkiestrowe

Linki zewnętrzne

• Album trivia
• Teksty i polskie tłumaczenia