Gin

Plik:Gin and Tonic.jpg

Gin z tonikiem

Gin - anglosaski rodzaj jałowcówki, to bezbarwny klarowny napój alkoholowy.

Po destylacji zacieru z dodatkiem jagód jałowca powinien zawierać 35% - 40% alkoholu. Dry gin i London dry gin to jego dwa najpopularniejsze rodzaje.

Zazwyczaj jest mieszany z innymi napojami, by złagodzić cierpki i gorzki smak. Jest jednym z najbardziej popularnych napojów alkoholowych używanych do drinków. Uznawany za alkohol dający się mieszać ze wszystkim, najczęściej z tonikiem, ew. sokiem (napojem) cytrynowym lub pomarańczowym (tzw. Gin Collins). Natomiast gin wymieszany z wermutem daje w efekcie martini.

Gin powstał w XVII w. w Holandii pod nazwą Genever. Popularność zyskał zaś w Anglii, pod skróconą nazwą Gin, dokąd dotarł głównie za sprawą Wilhelma III. Jest znakomitym aperitifem. Początkowo, z racji bardzo liberalnych przepisów dotyczących wytwarzania, jednoznacznie kojarzony jako najtańszy alkohol dla najniższych sfer. Renomę zyskał pod koniec XVIII w. Ciekawostką jest, że gin z tonikiem uważany jest za napój, który pozwolił Brytyjczykom zająć i utrzymać Indie. Wszystko dzięki chininie zawartej w toniku, która chroniła żołnierzy przed malarią.

Ciekawostką może być fakt, że powstała piosenka Cold Gin (Zimny Gin) grupy Kiss, dla której inspiracją było to, iż muzycy wypili dwie beczułki burbonu, pół kwarty wódki, ale nie dali rady opróżnić sześciu butelek tytułowego Zimnego Ginu.