Glam rock

Glam rock

Pochodzenie	rock and roll, garage rock, folk rock, art rock, hard rock, pop rock
Czas i miejsce powstania	1970, Wielka Brytania.
Instrumenty	gitara, gitara basowa, perkusja, pianino, saksofony, syntezatory, instrumenty smyczkowe
Największa popularność	pierwsza połowa lat 1970.
Gatunki pokrewne	punk rock, rock gotycki, new wave, pub rock, visual kei, schaffel
Podgatunki powstałe z połączenia z innym stylem muzycznym
glam metal, glam punk
Inne tematy
protopunk, shock rock

Glam rock (rzadziej jako glitter rock) – styl w muzyce rockowej.

David Bowie podczas trasy koncertowej Ziggy Stardust

Angielskie słowo glamour oznacza – urok, czar, blask, przepych. Właśnie te dwa ostatnie znaczenia najlepiej określają ten styl w muzyce rockowej. Przepych stał się nieodłączną cechą rocka od początków rocka psychodelicznego. Nawet poważni artyści rockowi ulegali temu trendowi. Na przykład Rick Wakeman zwykł zakładać na koncertach długą po kostki szatę utkaną z tysięcy srebrnych cekinów. Pragnienie oczarowania widza stało się nieodłącznym celem rockowych przedstawień. Trend ten został przerwany dopiero przez punk rock. Muzycy punkowi raczej wyznawali estetykę turpistyczną. Glam Rock był stylem, w którym przepych i pragnienie oczarowania widza stawało się istotnym celem, czasami nawet spychając treść muzyczną w tło. Pionierami glam rocka była legendarna angielska grupa T. Rex oraz David Bowie, Jobriath i Gary Glitter, Kiss. Do grona muzyków związanych z tym stylem można zaliczyć także Queen. W niektórych źródłach glam rock uznawany jest za wyłącznie brytyjski styl, a jej amerykańskiej odmianie nadawane jest miano hair metal. Oba te style blisko związane są ze stylem rocka stadionowego.

W tradycyjnej świadomości przyjmuje się, że wybuchem epoki glam rocka było ukazanie się 6 czerwca 1972 r. albumu The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars, gdzie w swoje alter ego o nazwisku Ziggy Stardust wcielił się David Bowie.