Gwiazdozbiór Sekstantu: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
isbn |
za Kosmos 63 |
||
Linia 21: | Linia 21: | ||
'''Sekstant''' (Sekstans, [[łacina|łac.]] ''Sextans'', [[dopełniacz (przypadek)|dop.]] ''Sextantis'', skrót ''Sex'') – słabo widoczny [[gwiazdozbiór]] usytuowany w rejonie [[równik niebieski|równika niebieskiego]]. W Polsce widoczny wiosną. Liczba gwiazd widoczna nieuzbrojonym okiem: około 25. |
'''Sekstant''' (Sekstans, [[łacina|łac.]] ''Sextans'', [[dopełniacz (przypadek)|dop.]] ''Sextantis'', skrót ''Sex'') – słabo widoczny [[gwiazdozbiór]] usytuowany w rejonie [[równik niebieski|równika niebieskiego]]. W Polsce widoczny wiosną. Liczba gwiazd widoczna nieuzbrojonym okiem: około 25. |
||
Został wprowadzony przez gdańskiego [[astronom]]a [[Jan Heweliusz|Jana Heweliusza]] w 1687 roku, opublikowany w 1690 roku, w pośmiertnie wydanym atlasie '' |
Został wprowadzony przez gdańskiego [[astronom]]a [[Jan Heweliusz|Jana Heweliusza]] w 1687 roku, opublikowany w 1690 roku, w pośmiertnie wydanym atlasie ''Firmamentum Sobiescianum''; poświęcony muzie astronomii, pod pierwotną nazwą Sekstans Uranii. Wyobraża jeden z XVII-wiecznych instrumentów do pomiaru pozycji gwiazd i planet, którego egzemplarz spłonął w pożarze obserwatorium Heweliusza.<ref>{{Cytuj książkę|tytuł=Tablice astronomiczne|wydawca=PPU „PARK“ Sp. z o.o.|miejsce=Bielsko-Biała|rok=2002| strony=163|isbn=83-7266-156-1|}}</ref> |
||
== Wybrane obiekty == |
== Wybrane obiekty == |
||
* Najjaśniejsza gwiazda alfa Sextantis (α Sex) ma zaledwie jasność 4,48<sup>m</sup>, pozostałe są słabsze niż 5<sup>m</sup> |
|||
⚫ | W Sekstansie znajduje się [[galaktyka]] |
||
* Dwie niezwiązane ze sobą gwiazdy - 17 i 18 Sexstantis - tworzą podwójną parę optyczną, dobrze widoczną przez lornetkę.<ref>{{Cytuj książkę|tytuł=Encyklopedia Wszechświat|wydawca=Wydawnictwo Naukowe PWN SA|miejsce=Warszawa|rok=2006|isbn=978-83-01-14848-5|strony=380}}</ref> |
|||
⚫ | * W Sekstansie znajduje się [[galaktyka soczewkowata]] [[NGC 3115]] o jasności 10,1{{magnitudo}}. Została odkryta przez [[William Herschel|Williama Herschela]] w 1787 roku. Jest to stara galaktyka (prawie nie posiadająca gazu), wielokrotnie większa od [[Droga Mleczna|naszej]] i odległa o około 32 mln [[rok świetlny|lat świetlnych]]. Na podstawie obserwacji [[Teleskop kosmiczny Chandra|teleskopu Chandra]] wywnioskowano, że w centrum NGC 3115 znajduje się supermasywna czarna dziura o masie dwóch miliardów [[Masa Słońca|mas Słońca]].<ref>{{Cytuj książkę|nazwisko=Złoczewski|imię=Kamil|tytuł=Kosmos. Tajemnice Wszechświata.|wydawca=Amermedia Sp. z o.o.|miejsce=Poznań|rok=2013|wolumin=63|isbn=978-83-252-1916-1|strony=23}}</ref> |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Wersja z 21:29, 24 sty 2014
Nazwa łacińska |
Sextans |
---|---|
Dopełniacz łaciński |
Sextantis |
Skrót nazwy łacińskiej |
Sex |
Dane obserwacyjne (J2000) | |
Rektascensja |
10 h |
Deklinacja |
0° |
Charakterystyka | |
Powierzchnia |
314 stopni kw. |
Liczba gwiazd o obserwowanej wielkości gwiazdowej < 3 |
0 |
Najjaśniejsza gwiazda |
α Sextantis (4,48m) |
Gwiazdozbiory sąsiadujące | |
Widoczny na szerokościach geograficznych pomiędzy 90° S a 90° N. | |
Sekstant (Sekstans, łac. Sextans, dop. Sextantis, skrót Sex) – słabo widoczny gwiazdozbiór usytuowany w rejonie równika niebieskiego. W Polsce widoczny wiosną. Liczba gwiazd widoczna nieuzbrojonym okiem: około 25.
Został wprowadzony przez gdańskiego astronoma Jana Heweliusza w 1687 roku, opublikowany w 1690 roku, w pośmiertnie wydanym atlasie Firmamentum Sobiescianum; poświęcony muzie astronomii, pod pierwotną nazwą Sekstans Uranii. Wyobraża jeden z XVII-wiecznych instrumentów do pomiaru pozycji gwiazd i planet, którego egzemplarz spłonął w pożarze obserwatorium Heweliusza.[1]
Wybrane obiekty
- Najjaśniejsza gwiazda alfa Sextantis (α Sex) ma zaledwie jasność 4,48m, pozostałe są słabsze niż 5m
- Dwie niezwiązane ze sobą gwiazdy - 17 i 18 Sexstantis - tworzą podwójną parę optyczną, dobrze widoczną przez lornetkę.[2]
- W Sekstansie znajduje się galaktyka soczewkowata NGC 3115 o jasności 10,1m. Została odkryta przez Williama Herschela w 1787 roku. Jest to stara galaktyka (prawie nie posiadająca gazu), wielokrotnie większa od naszej i odległa o około 32 mln lat świetlnych. Na podstawie obserwacji teleskopu Chandra wywnioskowano, że w centrum NGC 3115 znajduje się supermasywna czarna dziura o masie dwóch miliardów mas Słońca.[3]
- ↑ Tablice astronomiczne. Bielsko-Biała: PPU „PARK“ Sp. z o.o., 2002, s. 163. ISBN 83-7266-156-1.
- ↑ Encyklopedia Wszechświat. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2006, s. 380. ISBN 978-83-01-14848-5.
- ↑ Kamil Złoczewski: Kosmos. Tajemnice Wszechświata.. Poznań: Amermedia Sp. z o.o., 2013, s. 23. ISBN 978-83-252-1916-1.
Zobacz też
Bibliografia
- Ian Ridpath, Wil Tirion: Collins Stars and Planets Guide (Collins Guide). London: Collins, 2007. ISBN 978-0-00-725120-9.
Linki zewnętrzne