Kwestia rzymska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków do przek., WP:SK, nazwy bazylik patriarchalnych wielką literą
Snikersss (dyskusja | edycje)
m źródła/przypisy
Linia 1: Linia 1:
'''Kwestia rzymska''' ([[Język włoski|wł.]] ''La Questione romana'') − konflikt pomiędzy [[Stolica Apostolska|Stolicą Apostolską]] i rządem [[Zjednoczone Królestwo Włoch|Zjednoczonego Królestwa Włoch]] toczący się w latach [[1861]]-[[1929]].
'''Kwestia rzymska''' ([[Język włoski|wł.]] ''La Questione romana'') − konflikt pomiędzy [[Stolica Apostolska|Stolicą Apostolską]] i rządem [[Zjednoczone Królestwo Włoch|Zjednoczonego Królestwa Włoch]] toczący się w latach [[1861]]-[[1929]].


Konflikt rozpoczął się gdy [[27 marca]] [[1861]] roku [[Zjednoczenie Włoch|jednoczące się Włochy]] zgłosiły aspiracje do panowania nad [[Rzym]]em i uczynienia z niego [[Stolica|stolicy]] państwa. Włosi nie mogli zająć jednak Rzymu z powodu obecności w nim francuskiego garnizonu, którego zadaniem była obrona papieża. Gdy wybuchła [[wojna francusko-pruska]] wojska francuskie opuściły pośpiesznie miasto, co pozwoliło Włochom [[20 września]] [[1870]] roku [[Ofensywa włoska w Państwie Kościelnym|zdobyć Rzym]]; papież [[Pius IX]] nie uznał jednak ważności tej decyzji i ogłosił się ''więźniem Watykanu'', gdyż nie miał zamiaru stawać na ziemi rzymskiej (włoskiej) do czasu ustąpienia Włochów. Strona papieska odrzuciła też ugodową propozycję włoską, tzw. [[Ustawa gwarancyjna|ustawę gwarancyjną]], przyznającą papieżowi szereg przywilejów i uznający go ''de facto'' za równego głowom państw.
Konflikt rozpoczął się gdy [[27 marca]] [[1861]] roku [[Zjednoczenie Włoch|jednoczące się Włochy]] zgłosiły aspiracje do panowania nad [[Rzym]]em i uczynienia z niego [[Stolica|stolicy]] państwa. Włosi nie mogli zająć jednak Rzymu z powodu obecności w nim francuskiego garnizonu, którego zadaniem była obrona papieża. Gdy wybuchła [[wojna francusko-pruska]] wojska francuskie opuściły pośpiesznie miasto, co pozwoliło Włochom [[20 września]] [[1870]] roku [[Ofensywa włoska w Państwie Kościelnym|zdobyć Rzym]]; papież [[Pius IX]] nie uznał jednak ważności tej decyzji i ogłosił się ''więźniem Watykanu'', gdyż nie miał zamiaru stawać na ziemi rzymskiej (włoskiej) do czasu ustąpienia Włochów. Strona papieska odrzuciła też ugodową propozycję włoską, tzw. [[Ustawa gwarancyjna|ustawę gwarancyjną]], przyznającą papieżowi szereg przywilejów i uznający go ''de facto'' za równego głowom państw<ref>[[Karlheinz Deschner]], ''Polityka papieska w XX wieku'', Gdynia 1997, t.1, s.30, </ref>.


Spór zakończyły [[traktaty laterańskie]], podpisane przez przedstawicieli [[Pius XI|Piusa XI]] i rządu [[Benito Mussolini]]ego w [[11 lutego]] [[1929]] roku. Traktaty te ustanowiły [[Watykan|państwo watykańskie]], którego odrębność i suwerenność w ramach kompleksu zabudowań wokół [[Bazylika św. Piotra na Watykanie|Bazyliki św. Piotra]] uznały Włochy.
Spór zakończyły [[traktaty laterańskie]], podpisane przez przedstawicieli [[Pius XI|Piusa XI]] i rządu [[Benito Mussolini]]ego w [[11 lutego]] [[1929]] roku. Traktaty te ustanowiły [[Watykan|państwo watykańskie]], którego odrębność i suwerenność w ramach kompleksu zabudowań wokół [[Bazylika św. Piotra na Watykanie|Bazyliki św. Piotra]] uznały Włochy.

{{Przypisy}}


=== Bibliografia ===
=== Bibliografia ===
* [http://encyklopedia.pwn.pl/haslo.php?id=3970774 Hasło w internetowej Encyklopedii PWN]
* [http://encyklopedia.pwn.pl/haslo.php?id=3970774 Hasło w internetowej Encyklopedii PWN]
* [[Karlheinz Deschner]], ''Polityka papieska w XX wieku'', Gdynia 1997.

[[Kategoria:Risorgimento]]
[[Kategoria:Risorgimento]]

Wersja z 11:45, 4 mar 2014

Kwestia rzymska (wł. La Questione romana) − konflikt pomiędzy Stolicą Apostolską i rządem Zjednoczonego Królestwa Włoch toczący się w latach 1861-1929.

Konflikt rozpoczął się gdy 27 marca 1861 roku jednoczące się Włochy zgłosiły aspiracje do panowania nad Rzymem i uczynienia z niego stolicy państwa. Włosi nie mogli zająć jednak Rzymu z powodu obecności w nim francuskiego garnizonu, którego zadaniem była obrona papieża. Gdy wybuchła wojna francusko-pruska wojska francuskie opuściły pośpiesznie miasto, co pozwoliło Włochom 20 września 1870 roku zdobyć Rzym; papież Pius IX nie uznał jednak ważności tej decyzji i ogłosił się więźniem Watykanu, gdyż nie miał zamiaru stawać na ziemi rzymskiej (włoskiej) do czasu ustąpienia Włochów. Strona papieska odrzuciła też ugodową propozycję włoską, tzw. ustawę gwarancyjną, przyznającą papieżowi szereg przywilejów i uznający go de facto za równego głowom państw[1].

Spór zakończyły traktaty laterańskie, podpisane przez przedstawicieli Piusa XI i rządu Benito Mussoliniego w 11 lutego 1929 roku. Traktaty te ustanowiły państwo watykańskie, którego odrębność i suwerenność w ramach kompleksu zabudowań wokół Bazyliki św. Piotra uznały Włochy.

  1. Karlheinz Deschner, Polityka papieska w XX wieku, Gdynia 1997, t.1, s.30,

Bibliografia