Molenna: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Popups: Ujednoznacznienie linku z Lektor na Lektor (posługa kościelna) |
m MalarzBOT: Pogorzelec (województwo podlaskie) przeniesiono do Pogorzelec (wieś w województwie podlaskim) |
||
| Linia 24: | Linia 24: | ||
== Dawne molenny w Polsce == |
== Dawne molenny w Polsce == |
||
* [[Kościół św. Anny w Gibach]] |
* [[Kościół św. Anny w Gibach]] |
||
Pierwotnie molenna bezpopowców wzniesiona w 1912 roku w miejscowości [[Pogorzelec ( |
Pierwotnie molenna bezpopowców wzniesiona w 1912 roku w miejscowości [[Pogorzelec (wieś w województwie podlaskim)|Pogorzelec]]. W latach 1913-1941 roku służyła jako dom modlitwy staroobrzędowców. Od 1982 roku po przeniesieniu na obecne miejsce i dostosowaniu do funkcji sakralnych pełni funkcję rzymskokatolickiego kościoła parafialnego. |
||
* [[Monaster Zbawiciela i Trójcy Świętej w Wojnowie|Klasztor staroobrzędowców w Wojnowie]] |
* [[Monaster Zbawiciela i Trójcy Świętej w Wojnowie|Klasztor staroobrzędowców w Wojnowie]] |
||
Pierwotnie założony w 1847 roku klasztor stanowił własność mnichów [[bezpopowcy|bezpopowców]]. W 1885 roku budynek stał się ponownie własnością bezpopowców. Urządzono w nim [[monaster]] żeński, molennę i do 2006 roku mieszkały w nim mniszki tego wyznania. Od 1968 roku właścicielem zabudowań klasztornych jest rodzina Ludwikowskich, która po śmierci ostatniej mniszki urządziła w zabudowaniach poklasztornych muzeum i gospodarstwo agroturystyczne. |
Pierwotnie założony w 1847 roku klasztor stanowił własność mnichów [[bezpopowcy|bezpopowców]]. W 1885 roku budynek stał się ponownie własnością bezpopowców. Urządzono w nim [[monaster]] żeński, molennę i do 2006 roku mieszkały w nim mniszki tego wyznania. Od 1968 roku właścicielem zabudowań klasztornych jest rodzina Ludwikowskich, która po śmierci ostatniej mniszki urządziła w zabudowaniach poklasztornych muzeum i gospodarstwo agroturystyczne. |
||
Wersja z 22:41, 28 mar 2014
Molenna – dom modlitwy bezpopowców.
Opis
Molenna przypomina wyglądem budynek cerkwi prawosławnej. Nie jest jednak miejscem sprawowania eucharystii. Nabożeństwa w niej odprawiane nie mają charakteru liturgicznego, gdyż bezpopowcy nie mają konsekrowanych osób duchownych.
Molenna zbudowana jest zawsze na osi wschód-zachód. Wchodzi się do niej przez przedsionek, który zazwyczaj znajduje się pod ośmioboczną dzwonnicą zwieńczoną ośmiokończastym krzyżem. We wnętrzu obiektu w nawie głównej, na ścianie wschodniej znajduje się ikonostas. W odróżnieniu jednak od cerkwi nie ma za nim prezbiterium i ołtarza, a umieszczone na nim ikony nie są wbudowane i przymocowane do bramy lecz stoją na specjalnych półkach.
W molennie przed ikonostasem wyróżnione jest miejsce dla nastawnika i pomagających mu lektorów zwane kliros lub swiataja swiatych. Jest to podwyższenie z krzyżem, ikonami i kilkoma pulpitami oddzielone przegrodą od miejsca dla wiernych, z którego odczytywane są teksty religijne i z którego prowadzone jest nabożeństwo.
Molenny w Polsce
Molenna w Gabowych Grądach pochodzi z 1948 roku. Została wzniesiona w miejscu wcześniejszej zniszczonej podczas II wojny światowej. Jest drewniana, oszalowana, wzniesiona na rzucie prostokąta z dobudowaną od strony zachodniej na planie kwadratu trójkondygnacyjną dzwonnicą o konstrukcji szkieletowej.
Molenna w Suwałkach pochodzi z lat 1909-1912. Jest największym staroobrzędowym domem modlitwy w Polsce. Zbudowana z drewna, dwuwieżowa. Przy suwalskiej molennie znajduje się siedziba władz zwierzchnich Staroprawosławnej Cerkwi Pomorskiej Rzeczypospolitej Polskiej.
Molenna w Wodziłkach pochodzi z 1921 roku. Jest drewniana, wzniesiona na rzucie prostokąta z dobudowaną w 1928 roku od strony zachodniej ośmioboczną dzwonnicą zwieńczoną spadzistym dachem, kulą i ośmiokańczastym krzyżem.
Molenna w Wojnowie jest jedyną tego typu budowlą ceglaną w Polsce. Została zbudowana w latach 1923-1927 na wzór kościołów ewangelickich w modnym na Mazurach stylu neogotyckim.
Dawne molenny w Polsce
Pierwotnie molenna bezpopowców wzniesiona w 1912 roku w miejscowości Pogorzelec. W latach 1913-1941 roku służyła jako dom modlitwy staroobrzędowców. Od 1982 roku po przeniesieniu na obecne miejsce i dostosowaniu do funkcji sakralnych pełni funkcję rzymskokatolickiego kościoła parafialnego.
Pierwotnie założony w 1847 roku klasztor stanowił własność mnichów bezpopowców. W 1885 roku budynek stał się ponownie własnością bezpopowców. Urządzono w nim monaster żeński, molennę i do 2006 roku mieszkały w nim mniszki tego wyznania. Od 1968 roku właścicielem zabudowań klasztornych jest rodzina Ludwikowskich, która po śmierci ostatniej mniszki urządziła w zabudowaniach poklasztornych muzeum i gospodarstwo agroturystyczne.