Jerzy Felicjan Sapieha: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat., wikizacja
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat.
Linia 1: Linia 1:
'''Jerzy Felicjan Sapieha''' herbu [[Lis (herb szlachecki)|Lis]] (ur. [[1680]] - zm. [[3 września]] [[1750]] w [[Skrzeszów|Skrzeszowie nad Bugiem]]) –
'''Jerzy Felicjan Sapieha''' herbu [[Lis (herb szlachecki)|Lis]] (ur. [[1680]] - zm. [[3 września]] [[1750]] w [[Skrzeszów|Skrzeszowie nad Bugiem]]) –
[[kuchmistrz wielki litewski]] w latach [[1708]]-[[1709]], starosta wilkowski, [[wojewodowie mścisławscy|wojewoda mścisławski]], generał major [[armia litewska|wojsk litewskich]] od [[1708]], marszałek [[Trybunał Główny Wielkiego Księstwa Litewskiego|Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego]] w [[1717]] roku, w [[1748]], wicemarszałek [[Trybunał Koronny|Trybunału Koronnego]] w [[1721]] roku<ref>Herbarz polski, t. I, Lipsk 1839-1846, s. 382.</ref>. Dnia [[16 marca]] [[1726]], idąc w ślady ojca, został po [[Jakub Zygmunt Rybiński|Rybińskim]] generałem artylerii koronnej. odznaczony [[Order Orła Białego|Orderem Orła Białego]]. <ref>Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, [[2008]], s. 179.</ref>
[[kuchmistrz wielki litewski]] w latach [[1708]]-[[1709]], starosta wilkowski, [[wojewodowie mścisławscy|wojewoda mścisławski]], generał major [[armia litewska|wojsk litewskich]] od [[1708]], marszałek [[Trybunał Główny Wielkiego Księstwa Litewskiego|Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego]] w [[1717]] roku, w [[1748]], wicemarszałek [[Trybunał Główny Koronny|Trybunału Głównego Koronnego]] w [[1721]] roku<ref>Herbarz polski, t. I, Lipsk 1839-1846, s. 382.</ref>. Dnia [[16 marca]] [[1726]], idąc w ślady ojca, został po [[Jakub Zygmunt Rybiński|Rybińskim]] generałem artylerii koronnej. odznaczony [[Order Orła Białego|Orderem Orła Białego]]. <ref>Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, [[2008]], s. 179.</ref>


Był synem [[Franciszek Stefan Sapieha|Franciszka Stefana]], bratem [[Jan Sapieha|Jana Kazimierza]] i [[Józef Franciszek Sapieha|Józefa Franciszka]].
Był synem [[Franciszek Stefan Sapieha|Franciszka Stefana]], bratem [[Jan Sapieha|Jana Kazimierza]] i [[Józef Franciszek Sapieha|Józefa Franciszka]].
Linia 24: Linia 24:
[[Kategoria:Generałowie majorowie I Rzeczypospolitej]]
[[Kategoria:Generałowie majorowie I Rzeczypospolitej]]
[[Kategoria:Kuchmistrze wielcy litewscy|Sapieha, Jerzy Felicjan]]
[[Kategoria:Kuchmistrze wielcy litewscy|Sapieha, Jerzy Felicjan]]
[[Kategoria:Wicemarszałkowie Trybunału Koronnego|Sapieha, Felicjan, Jerzy]]
[[Kategoria:Wicemarszałkowie Trybunału Głównego Koronnego|Sapieha, Felicjan, Jerzy]]
[[Kategoria:Wojewodowie mścisławscy|Sapieha, Jerzy Felicjan]]
[[Kategoria:Wojewodowie mścisławscy|Sapieha, Jerzy Felicjan]]
[[Kategoria:Senatorowie świeccy I Rzeczypospolitej|Sapieha, Jerzy Felicjan]]
[[Kategoria:Senatorowie świeccy I Rzeczypospolitej|Sapieha, Jerzy Felicjan]]

Wersja z 09:54, 16 kwi 2014

Jerzy Felicjan Sapieha herbu Lis (ur. 1680 - zm. 3 września 1750 w Skrzeszowie nad Bugiem) – kuchmistrz wielki litewski w latach 1708-1709, starosta wilkowski, wojewoda mścisławski, generał major wojsk litewskich od 1708, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1717 roku, w 1748, wicemarszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1721 roku[1]. Dnia 16 marca 1726, idąc w ślady ojca, został po Rybińskim generałem artylerii koronnej. odznaczony Orderem Orła Białego. [2]

Był synem Franciszka Stefana, bratem Jana Kazimierza i Józefa Franciszka.

Prawdopodobnie towarzyszył bratu w zagranicznych podróżach edukacyjnych w latach 1697-1701.

Stanisława Leszczyńskiego w przeciwieństwie do większości rodu Sapiehów początkowo nie poparł, dopiero po zniszczeniu jego dóbr przez wojska szwedzkie pod koniec 1707 przyłączył się do braci, przebywając ze starszym bratem Janem Kazimierzem, podówczas już hetmanem wielkim cały szlak bojowy do końca 1709 r.

Uzyskawszy amnestię nie angażował się przez kilka lat w sprawy polityczne. Posłował na sejm w latach 1720, 1724, 1729, 1732 i 1733.

Był posłem województwa nowogródzkiego na sejm elekcyjny 1733 roku[3]. W 1733 roku podpisał elekcję Stanisława Leszczyńskiego [4], przy którego boku działał do zajęcia Gdańska w 1734. Należał do najbardziej zaufanych ludzi Leszczyńskiego. Aresztowany w obozie rosyjskim w Pruszczu. Po zwolnieniu uznał Augusta III nawołując do jego uznania zwolenników Leszczyńskiego, argumentując dalszy opór jako beznadziejny i przynoszący same straty.

Posłował na sejm 1738. W 1742 został mianowany wojewodą mścisławskim.

Był prawdopodobnie autorem powiedzenia Polska nierządem stoi, wypowiedzianym na sejmie roku 1748.

Zmarł 3 września 1750 w Skrzeszowie nad Bugiem.

  1. Herbarz polski, t. I, Lipsk 1839-1846, s. 382.
  2. Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 179.
  3. Porządek na Seymie Walnym elekcyi między Warszawą a Wolą dnia 25 Sierpnia roku Pańskiego 1733 postanowiony ; Actum in Curia Regia Varsaviensi 1733 sub tempus moderni interregni, feria tertia in crastino festi S. Matthaei Apostoli et Evangelistae anno Domini 1733, s. 58.
  4. Jerzy Dunin-Borkowski i Mieczysław Dunin-Wąsowicz, Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III. Lwów 1910, s. 199.