Jak rozpętałem drugą wojnę światową: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Nie podano opisu zmian
m drobne merytoryczne
Linia 31: Linia 31:
'''Jak rozpętałem drugą wojnę światową''' – polski [[film fabularny]] nakręcony w [[1969]] roku, na podstawie powieści [[Kazimierz Sławiński|Kazimierza Sławińskiego]] ''Przygody kanoniera Dolasa''.
'''Jak rozpętałem drugą wojnę światową''' – polski [[film fabularny]] nakręcony w [[1969]] roku, na podstawie powieści [[Kazimierz Sławiński|Kazimierza Sławińskiego]] ''Przygody kanoniera Dolasa''.


Film składa się z trzech części: ''Ucieczka'' (86 min), ''Za bronią'' (72 min) i ''Wśród swoich'' (73 min). Na etapie kolaudacji scenariusza planowano dwie części: ''Jak rozpocząłem drugą wojnę światową'' i ''Jak zakończyłem drugą wojnę światową'' (po ok. 120 min każda)<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Chudzyńska| imię = Maryla| autor link = | tytuł = Co się w polskim filmie kręci?!| url = http://bibliotekacyfrowa.eu/dlibra/docmetadata?id=26705I=| czasopismo = Dziennik Bałtycki| wolumin = | wydanie = 6| strony = 6| data = 1967–01–08/09| wydawca = | miejsce = | issn = | doi = }}</ref>.
Film składa się z trzech części: Ucieczka (86 min), Za bronią (72 min) i Wśród swoich (73 min).


Oryginalnie film został zrealizowany jako czarno-biała produkcja. W 2001 roku firma [[Dynacs Digital Studios]] z [[Hollywood]], na zlecenie Studia Filmowego Oko oraz telewizji [[Polsat]], stworzyła kolorową wersję stosując cyfrową obróbkę.
Oryginalnie film został zrealizowany jako czarno-biała produkcja. W 2001 roku firma [[Dynacs Digital Studios]] z [[Hollywood]], na zlecenie Studia Filmowego Oko oraz telewizji [[Polsat]], stworzyła kolorową wersję stosując cyfrową obróbkę.

Wersja z 13:39, 26 kwi 2014

Jak rozpętałem drugą wojnę światową
Gatunek

komediowy, wojenny, przygodowy

Rok produkcji

1969

Data premiery

Polska 2 kwietnia 1970

Kraj produkcji

Polska

Język

polski oraz
niemiecki, francuski, włoski, angielski, serbskochorwacki, rosyjski

Czas trwania

224 min

Reżyseria

Tadeusz Chmielewski

Scenariusz

Tadeusz Chmielewski na podstawie powieści Kazimierza Sławińskiego "Przygody kanoniera Dolasa"

Główne role

Marian Kociniak

Muzyka

Jerzy Matuszkiewicz

Zdjęcia

Jerzy Stawicki

Scenografia

Bolesław Kamykowski

Kostiumy

Marta Kobierska
Lidia Rzeszewska

Montaż

Janina Niedźwiecka

Produkcja

Przedsiębiorstwo Realizacji Filmów "Zespoły Filmowe"
(kierow. prod. Ludgierd Romanis)

Nagrody
Lubuskie Lato Filmowe Łagów 1970 – nagroda publiczności
Cytaty w Wikicytatach

Jak rozpętałem drugą wojnę światową – polski film fabularny nakręcony w 1969 roku, na podstawie powieści Kazimierza Sławińskiego Przygody kanoniera Dolasa.

Film składa się z trzech części: Ucieczka (86 min), Za bronią (72 min) i Wśród swoich (73 min). Na etapie kolaudacji scenariusza planowano dwie części: Jak rozpocząłem drugą wojnę światową i Jak zakończyłem drugą wojnę światową (po ok. 120 min każda)[1].

Oryginalnie film został zrealizowany jako czarno-biała produkcja. W 2001 roku firma Dynacs Digital Studios z Hollywood, na zlecenie Studia Filmowego Oko oraz telewizji Polsat, stworzyła kolorową wersję stosując cyfrową obróbkę.

Opis fabuły

Film opowiada o przygodach polskiego żołnierza Franciszka Dolasa, któremu na skutek komicznych zbiegów okoliczności wydaje się, że to przez niego wybuchła II wojna światowa. Pragnąc się za wszelką cenę zrehabilitować, pakuje się coraz to w nowe tarapaty. Rzucany przez los na różne fronty wojny (Jugosławia, Morze Śródziemne, Afryka, Włochy), wraca w końcu do Polski.

Wojenna farsa o pechowym szeregowcu Franku Dolasie, który chce koniecznie zabłysnąć bohaterskimi czynami, ale wplątuje się w coraz bardziej niesamowite tarapaty. 31 sierpnia 1939 roku Dolas przybywa na granicę niemiecką w plutonie mającym wzmocnić obronę stacji kolejowej. Zasypia, a jego karabin przypadkowo strzela. Franek jest przekonany, że rozpętał wojnę. Dostaje się do niewoli niemieckiej. W stalagu chce zorganizować ucieczkę, ale jego przesadny entuzjazm razi obozowych konspiratorów.[2]

Obsada

Produkcja

Początkowe sceny sfilmowano na stacji kolejowej we wsi Nielestno, gmina Wleń. Zdjęcia kręcono również w Jeleniej Górze, Szklarskiej Porębie, Soczi, Baku, Suchumi, Gdyni, Poświętnem, Dolinie Jaworzynki w Tatrach a także w Mileszkach. Sceny z obozu jenieckiego, w którym Dolas przygotowuje ucieczkę w pierwszej części, zostały nakręcone w tuczarni świń we wsi Krogulec (obecnie dzielnica Zgierza), z której na czas kręcenia filmu zostały wysiedlone lokatorki obiektu.

Ścieżka dźwiękowa

Muzykę do ballady w filmie skomponował Jerzy Matuszkiewicz, słowa napisał Andrzej Czekalski, zaś wykonał ją Andrzej Żarnecki.

Informacje dodatkowe

W scenach z kaplicy obozu jenieckiego, polscy żołnierze przygotowywali jasełka, śpiewając piosenkę żołnierską z czasów Legionów z akcentami antybolszewickimi Leguny w niebie autorstwa Adama Kowalskiego.

Często (szczególnie w grach teleturniejowych) przytaczane są nazwy geograficzne – miejscowość Chrząszczyrzewoszyce, powiat Łękołody, choć były to lokacje zupełnie fikcyjne stworzone na potrzeby gagu filmowego (epizod ten został zapożyczony z powieści „C.K. Dezerterzy” Kazimierza Sejdy). Główny bohater Franek Dolas wymienił te nazwy jako dalszy ciąg trudnego w wymowie łamańca językowego. Stało się to po jego zatrzymaniu podczas przesłuchania. Dolas przedstawił się wówczas jako Grzegorz Brzęczyszczykiewicz, chcąc najprawdopodobniej opóźnić swoją identyfikację i dopiec oficerowi gestapo (zagranemu przez Emila Karewicza) oraz protokołującemu Hansowi (zagranemu przez Andrzeja Herdera). Ponadto scena z udziałem tych aktorów w ich rolach stanowi nawiązanie do serialu Stawka większa niż życie z lat 1967-1968, jako że w tej produkcji wcielili się w podobne postacie (rola Karewicza to Hermann Brunner).

W wersji koloryzowanej flaga Jugosławii ma błędne kolory (flaga zielono-biało-czerwona zamiast niebiesko-biało-czerwonej).

Jest to jedyny polski film, w którym występują dialogi aż w dziewięciu językach obcych. W dłuższych scenach i wypowiedziach pojawia się język niemiecki, francuski, angielski i włoski, zaś epizodycznie także arabski, rosyjski, serbsko-chorwacki oraz grecki i hiszpański.

29 sierpnia 2003 miała miejsce światowa premiera polskiej gry komputerowej z gatunku gier przygodowych i cRPG - Jak rozpętałem II wojnę światową. Nieznane przygody Franka Dolasa - wyprodukowanej przez Mirage Interactive, a wydanej przez Cenega Poland. Jej głównym bohaterem był również Franek Dolas, jednak fabuła nawiązywała do filmu w luźny sposób, zaś rozgrywka wymagała od bohatera częstego stosowania przemocy podczas podróży, co pozostawało w sprzeczności z brakiem skłonności do awanturnictwa filmowego Dolasa.[3]

  1. ↑ Maryla Chudzyńska. Co się w polskim filmie kręci?!. „Dziennik Bałtycki”, s. 6, 1967–01–08/09. 
  2. ↑ Jak rozpętałem II wojnę światową: Ucieczka
  3. ↑ Maciej Kuc, Jak rozpętałem II wojnę światową. Nieznane przygody Franka Dolasa, CD-Action, nr 10/2003 (91), s. 52.-53.

Linki zewnętrzne

Filmy w reżyserii Tadeusza Chmielewskiego
Lata 50.
Lata 60.
Lata 70.
Lata 80.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jak_rozpętałem_drugą_wojnę_światową&oldid=39332145”