Carlo Buonaparte: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m uproszczenie wywołania szablonu {{Kontrola autorytatywna}} |
m Redakcyjne (ujednolicenie pisowni) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Szlachcic infobox |
{{Szlachcic infobox |
||
|imię = |
|imię = Karol Maria Buonaparte |
||
|zdjęcie = CarloB.jpg |
|zdjęcie = CarloB.jpg |
||
|opis zdjęcia = |
|opis zdjęcia = Karol Maria Buonaparte |
||
|nazwa herbu = Herb rodowy |
|nazwa herbu = Herb rodowy Buonapartów |
||
|zdjęcie herbu = Buonaparte.svg |
|zdjęcie herbu = Buonaparte.svg |
||
|data urodzenia = [[29 marca]] [[1746]] |
|data urodzenia = [[29 marca]] [[1746]] |
||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
|odznaczenia = |
|odznaczenia = |
||
}} |
}} |
||
''' |
'''Karol Maria Buonaparte''' ([[język włoski|wł.]]), [[język francuski|fr.]] ''Charles-Marie Bonaparte'' (ur. [[29 marca]] [[1746]] w [[Ajaccio]] - zm. [[24 lutego]] [[1785]] w [[Montpellier]]). Był ojcem trzynaściorga dzieci, w tym: [[Józef Bonaparte|Józefa Bonaparte]] - krótkotrwałego króla [[Królestwo Neapolu|Neapolu]], późniejszego króla [[Hiszpania|Hiszpanii]], [[Napoleon I|Napoleona I]] - Cesarza Francuzów, [[Ludwik Bonaparte|Ludwika]] - krótkotrwałego króla [[Holandia|Holandii]], [[Lucjan Bonaparte|Lucjana]], [[Hieronim Bonaparte|Hieronima]], [[Eliza Bonaparte|Elizy]] i [[Karolina Bonaparte|Karoliny]] . Był dziadkiem [[Napoleon II Bonaparte|Napoleona II]] i [[Napoleon III Bonaparte|Napoleona III]]. |
||
== Młodość == |
== Młodość == |
||
Karol Maria był synem Józefa Marii i Marii Anny Saverii de Pallavicino |
Karol Maria był synem Józefa Marii i Marii Anny Saverii de Pallavicino |
||
pochodzących z drobnej [[szlachta korsykańska|szlachty korsykańskiej]]. W roku [[1760]] został osierocony przez ojca i wychowaniem chłopca zajął się brat dziadka, [[archidiakon]] ''Luciano Buonaparte'', który wysłał go na studia prawnicze do [[Rzym]]u i [[Piza|Pizy]], gdzie |
pochodzących z drobnej [[szlachta korsykańska|szlachty korsykańskiej]]. W roku [[1760]] został osierocony przez ojca i wychowaniem chłopca zajął się brat dziadka, [[archidiakon]] ''Luciano Buonaparte'', który wysłał go na studia prawnicze do [[Rzym]]u i [[Piza|Pizy]], gdzie Karol uzyskał [[doktorat]]. W wieku lat 18 Karol Maria powrócił na Korsykę i zawarł związek małżeński z (prawdopodobnie, istnieje rozbieżność dat) czternastoletnią [[Letycja Buonaparte|Letycją Ramolino]]. Małżonkowie doczekali się trzynastu potomków, z których ośmioro dożyło wieku dorosłego. |
||
== Powstanie na Korsyce == |
== Powstanie na Korsyce == |
||
Wersja z 23:52, 9 cze 2014
| |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec |
Józef Maria Buonaparte |
| Matka |
Maria Anna Saverii de Pallavicino |
| Dzieci |
Józef Bonaparte, Napoleon I, |
Karol Maria Buonaparte (wł.), fr. Charles-Marie Bonaparte (ur. 29 marca 1746 w Ajaccio - zm. 24 lutego 1785 w Montpellier). Był ojcem trzynaściorga dzieci, w tym: Józefa Bonaparte - krótkotrwałego króla Neapolu, późniejszego króla Hiszpanii, Napoleona I - Cesarza Francuzów, Ludwika - krótkotrwałego króla Holandii, Lucjana, Hieronima, Elizy i Karoliny . Był dziadkiem Napoleona II i Napoleona III.
Młodość
Karol Maria był synem Józefa Marii i Marii Anny Saverii de Pallavicino pochodzących z drobnej szlachty korsykańskiej. W roku 1760 został osierocony przez ojca i wychowaniem chłopca zajął się brat dziadka, archidiakon Luciano Buonaparte, który wysłał go na studia prawnicze do Rzymu i Pizy, gdzie Karol uzyskał doktorat. W wieku lat 18 Karol Maria powrócił na Korsykę i zawarł związek małżeński z (prawdopodobnie, istnieje rozbieżność dat) czternastoletnią Letycją Ramolino. Małżonkowie doczekali się trzynastu potomków, z których ośmioro dożyło wieku dorosłego.
Powstanie na Korsyce
W czasie powstania o niepodległość Korsyki kierowanego przez Pasquale Paoli (1768) małżonkowie Buonaparte stali po stronie powstańców, ale nie udali się wraz z nim na wygnanie do Anglii w roku 1769, lecz pozostali na Korsyce i przyłączyli się do partii profrancuskiej. Karol Maria zdobył przychylność francuskiego gubernatora Marboeufa i został mianowany radcą królewskim, asesorem w sądzie w Ajaccio i otrzymał potwierdzenie szlachectwa, co mu umożliwiło umieszczenie części dzieci w ekskluzywnych zakładach wychowawczych we Francji, finansowanych ze szkatuły królewskiej.
We Francji był tylko trzy razy w życiu: w r.1778 odwożąc synów Napoleona i Józefa do instytutu w Autun oraz w 1783, jadąc z dziećmi Lucjanem i Elizą do szkół w Saint-Cyr. Za trzecim razem pojechał w listopadzie 1784 na proces do Montpellier, gdzie zmarł w lutym 1785 na raka żołądka.
Pochowany został w Montpellier, syn Lucjan przeniósł zwłoki około r. 1800 do Saint-Leu. W roku 1851 przeniesione zostały do Ajaccio, zaś po wybudowaniu przez Napoleona III Kaplicy Cesarskiej przy katedrze w Ajaccio (1861) złożone tam obok małżonki.
Dalsza rodzina
Siostra Karola Marii - Isabella Maria Buonaparte, poślubiła korsykańskiego szlachcica Ludwika Antoniego Ornano. Syn tej pary - hrabia Filip-Antoni d'Ornano, został później marszałkiem Francji i drugim mężem Marii Walewskiej.
Bibliografia
- Biographie Générale, 1- 48, Paris 1866